Jan Aleksander Bauer

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w temat Jan Aleksander Bauer i odkryjemy wszystkie aspekty i aspekty, które go otaczają. W kolejnych wierszach przeanalizujemy jego pochodzenie aż do najbardziej aktualnych zastosowań, przeanalizujemy jego wpływ na społeczeństwo i jego znaczenie w różnych dziedzinach. Dodatkowo zagłębimy się w opinie i punkty widzenia ekspertów w danej dziedzinie, a także osobiste doświadczenia, które pozwolą nam lepiej zrozumieć znaczenie i aktualność Jan Aleksander Bauer dzisiaj. Ten artykuł będzie kompletnym przewodnikiem dla tych, którzy chcą lepiej zrozumieć ten temat i odkryć wszystkie możliwości, jakie oferuje.

Jan Aleksander Bauer
major lekarz rezerwy major lekarz rezerwy
Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1884
Chełm

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1918–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

1 Brygada Jazdy,
1 pułk lotniczego,
3 szpital okręgowy,

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa:
kampania wrześniowa

Jan Aleksander Bauer (ur. 16 sierpnia 1884 w Wyczółkach k. Siedlec, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major lekarz rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Syn Jakuba i Pauliny z domu Hau. Studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie[1], absolutorium i tytuł doktora medycyny uzyskał na Uniwersytecie w Moskwie. W latach 1919–1922 był ordynatorem Szpitala Ujazdowskiego, dowódcą kompanii sanitarnej w 1 Brygadzie Jazdy oraz lekarzem w I baonie 1 pułku lotniczego. Po zakończeniu działań wojennych został przeniesiony do rezerwy. Przydział mobilizacyjny 1 Szpital Okręgowy[2].

W czasie kampanii wrześniowej (zmobilizowany 16 sierpnia 1939) służył w 3 Szpitalu Okręgowym[3] (wg innych źródeł w 2 Szpitalu Okręgowym, jako komendant Szpitala Wojskowego Chełm, przemianowanego na 203 szpital polowy). Po agresji ZSRR na Polskę wzięty do niewoli przez Sowietów i osadzony w obozie jenieckim w Kozielsku[2]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w lesie katyńskim i tam pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej, gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[4][5]. W miejscu tym prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne[6][7]. W 1943 roku jego ciało zostało zidentyfikowane w toku ekshumacji prowadzonych przez Niemców[8] pod numerem 3520[9][2][10], a przy zwłokach znaleziono 2 pocztówki, 1 telegram oraz 1 list[11][12]. Figuruje na liście wywózkowej 015/2 z 1940[2], a także na liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 03520[13].

Życie prywatne

Był żonaty z Marią z Ostyk-Narbuttów, z którą miał córkę Janinę[2]. Obie były działaczkami konspiracyjnymi w czasie II wojny światowej, a ich mieszkanie przy ul. Marszałkowskiej służyło za miejsce spotkań Komendy Głównej kolejno SZP, ZWZ i AK i było lokalem „dziennego pobytu” dwóch kolejnych komendantów ZWZ-AK[14].

Upamiętnienie

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[15][16][17]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[18][19][20].

Jana Bauera upamiętniono na tablicy katyńskiej na Ścianie Pamięci kościoła Św. Stanisława w Siedlcach[21].

Jest jednym z kilkuset lekarzy pochowanych na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu i upamiętnia go tabliczka epitafijna nr 138[22].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ BETA Księgi Cmentarne , ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl .
  2. ↑ a b c d e Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 24.
  3. ↑ Lekarze pochowani na cmentarzu w Katyniu , www.oil.org.pl .
  4. ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl , polskieradio.pl (pol.).
  5. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
  6. ↑ Historia Zbrodni Katynskiej (pol.).
  7. ↑ Pierwsze ekshumacje w Katyniu. "Wszystko było przesiąknięte zapachem śmierci" - Historia , www.polskieradio.pl (pol.).
  8. ↑ Instytut Pamięci Narodowej - Kraków, Niemcy w Katyniu w 1943 roku, „Instytut Pamięci Narodowej - Kraków” .
  9. ↑ Auswärtiges Amt, „Amtliches Material zum Massenmord von Katyn“, 1943, s. 258 (niem.).
  10. ↑ Katyń według źródeł niemieckich – 1943 r.. stankiewicze.com. .
  11. ↑ Lista imienna zaginionych w ZSRR polskich jeńców wojennych z obozów Kozielsk - Ostaszków - Starobielsk, „Orzeł Biały. Polska walcząca o wolność.” (42 (328)), pbc.uw.edu.pl, 16 października 1948, s. 3 (pol.).
  12. ↑ Katyń według źródeł niemieckich – 1943 r.. stankiewicze.com. .
  13. ↑ Mariusz Olczak (red.), Katyń. Listy ekshumacyjne i dokumenty Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża 1943–1944., koszalin.ap.gov.pl, s. 278, ISBN 83-89986-91-4 (pol.).
  14. ↑ Janina Ludwika Bauer-Gellert. Encyklopedia Medyków Powstania Warszawskiego. .
  15. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. , web.archive.org, s. 10 (pol.).
  16. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  17. ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem , edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 (pol.).
  18. ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” , prezydent.pl (pol.).
  19. ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie , policja.pl, s. 1-4 (pol.).
  20. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. .
  21. ↑ l, Oficjalna strona Miasta Siedlce : Miłość do Ojczyzny zażądała ofiary , www.siedlce.pl (pol.).
  22. ↑ Lekarze pochowani na cmentarzu w Katyniu , www.oil.org.pl .

Bibliografia

Linki zewnętrzne

https://nekropole.info/pl/Jan-Aleksander-BAUER