Jan Dziedziczak
W tym artykule szczegółowo zgłębimy i przeanalizujemy temat Jan Dziedziczak, który od lat jest przedmiotem zainteresowań i badań. Jan Dziedziczak to temat, który wywołał debatę w różnych obszarach i dziedzinach, od nauki po politykę, w tym kulturę i ogólnie społeczeństwo. Przez dziesięciolecia Jan Dziedziczak ewoluował i przyjął nowe wymiary, co wzbudziło ciągłe zainteresowanie zrozumieniem jego implikacji i konsekwencji. W tym sensie kluczowe jest krytyczne zbadanie różnych perspektyw i podejść związanych z Jan Dziedziczak, aby pogłębić nasze zrozumienie i wywołać konstruktywną debatę na ten temat.
 Jan Dziedziczak (2023) | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 sierpnia 1981 |
|---|---|
| Sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów | |
| Okres |
od grudnia 2019 |
| Przynależność polityczna | |
| Sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych | |
| Okres |
od listopada 2015 |
| Przynależność polityczna | |
| Rzecznik prasowy Rządu RP | |
| Okres |
od 14 lipca 2006 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Jan Michał Dziedziczak (ur. 3 sierpnia 1981 w Warszawie) – polski polityk i politolog, instruktor harcerski Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej, rzecznik prasowy rządu Jarosława Kaczyńskiego (2006–2007), poseł na Sejm VI, VII, VIII, IX i X kadencji (od 2007), sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (2015–2018), sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (2019–2023).
Życiorys
Syn dialogistki Stanisławy Dziedziczak[1]. W 2007 ukończył studia w Instytucie Polityki Społecznej na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Tytuł zawodowy magistra politologii uzyskał na podstawie pracy dyplomowej dotyczącej mniejszości polskiej na Wileńszczyźnie[2]. W czasie studiów działał w samorządzie studenckim Instytutu Polityki Społecznej UW. W 2005 został stypendystą rządu japońskiego i Uniwersytetu Narodów Zjednoczonych w Tokio. W ramach stypendium odbył szkolenie z zakresu prowadzenia polityki informacyjnej i mediów m.in. w telewizji publicznej Japonii, Australii i Nowej Zelandii.
Jest instruktorem Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej w stopniu harcmistrza. Wywodzi się ze Szczepu 169 Warszawskich Drużyn Harcerskich i Zuchowych im. Alka Dawidowskiego. W latach 2003–2006 pełnił funkcję komendanta Warszawskiego Związku Drużyn Harcerzy „Mokotów” wchodzącego w skład Mazowieckiej Chorągwi Harcerzy ZHR. W latach 2004–2006 był rzecznikiem prasowym ZHR oraz wspierał pracę Wydziału Komunikacji Społecznej ZHR[3]. Został też członkiem katolickiej organizacji Rycerze Kolumba[4]. Od 2016 do 2023 sprawował funkcję przewodniczącego rady Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie” im. Jana Olszewskiego[5].
Był asystentem prasowym prezesa Prawa i Sprawiedliwości Jarosława Kaczyńskiego, odpowiadając za kształtowanie jego medialnego wizerunku. Od 14 lipca 2006 do 4 listopada 2007 pełnił funkcję rzecznika prasowego rządu Jarosława Kaczyńskiego. W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat posła na Sejm VI kadencji. Kandydując z listy PiS w okręgu kaliskim, otrzymał 24 809 głosów. W wyborach do Sejmu w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 15 954 głosy[6]. W 2015 został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 26 665 głosów[7].
17 listopada 2015 powołany na sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych odpowiedzialnego za sprawy polonijne, konsularne, parlamentarne oraz dyplomację publiczną i kulturalną[8]. Odwołany z tej funkcji 3 kwietnia 2018[9][10]. Bez powodzenia startował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019[11]. W wyborach krajowych w tym samym roku uzyskał natomiast mandat posła IX kadencji, otrzymując 60 599 głosów[12]. W grudniu tego samego roku został sekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz pełnomocnikiem rządu do spraw Polonii i Polaków za granicą[13].
W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (z wynikiem 14 689 głosów)[14]. W grudniu tego samego roku zakończył pełnienie funkcji w administracji rządowej. W październiku 2024 wszedł w skład komitetu wykonawczego PiS[15].
Przypisy
- ↑ Odeszła do Pana Stanisława Dziedziczak , wspolnotapolska.org.pl, 2 marca 2023 .
- ↑ Jan Dziedziczak, Problemy mniejszości polskiej na Wileńszczyźnie jako element współczesnych stosunków litewsko-polskich: Praca magisterska , Uniwersytet Warszawski – Archiwum Prac Dyplomowych, 2007 .
- ↑ Ewa Borkowska-Pastwa, Renata Adrian-Cieślak, Urszula Kret, Starszyzna Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej 1989–2022, Warszawa: Wydawnictwo ZHR, 2023, s. 59, ISBN 978-83-87899-32-5.
- ↑ Anna Szulc, Rycerze Kolumba. Tajemniczy zakon z wpływami w polskim Sejmie i Kościele , newsweek.pl, 14 sierpnia 2017 .
- ↑ Podziękowania dla Jana Dziedziczaka. pol.org.pl, 19 kwietnia 2023. .
- ↑ Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2011 , pkw.gov.pl .
- ↑ Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2015 , pkw.gov.pl .
- ↑ Jan Dziedziczak nowym wiceministrem w MSZ, msz.gov.pl, 19 listopada 2015 .
- ↑ Andrzej Papierz nowym wiceszefem MSZ , interia.pl, 3 kwietnia 2018 .
- ↑ Reforma MSZ. Dziedziczak i Parys odwołani , rp.pl, 3 kwietnia 2018 .
- ↑ Wybory do Parlamentu Europejskiego 2019 , pkw.gov.pl .
- ↑ Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2019 , pkw.gov.pl .
- ↑ Jan Dziedziczak nowym pełnomocnikiem rządu ds. Polonii , polskieradio24.pl, 19 grudnia 2019 .
- ↑ Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2023 , pkw.gov.pl .
- ↑ Znamy skład Komitetu Wykonawczego PiS , tvrepublika.pl, 12 października 2024 .
Bibliografia
- Jan Dziedziczak , sejm.gov.pl .
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej: VI kadencja: przewodnik, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2008, s. 50, ISBN 978-83-7059-872-3.