Jan Rzewuski (fizyk)
W tym artykule zajmiemy się kwestią Jan Rzewuski (fizyk), która ma dziś ogromne znaczenie. Jan Rzewuski (fizyk) to temat, który wywołał wielką dyskusję i debatę w różnych obszarach, od pola akademickiego po pole społeczne. Jego znaczenie polega na wpływie, jaki wywiera na życie ludzi i społeczeństwo w ogóle. W tym artykule zagłębimy się w kluczowe aspekty Jan Rzewuski (fizyk), badając jego pochodzenie, ewolucję w czasie i jego wpływ w różnych obszarach. Ponadto przeanalizujemy możliwe przyszłe implikacje, jakie Jan Rzewuski (fizyk) może mieć na nasze codzienne życie, a także możliwe rozwiązania i alternatywy, które mogą się pojawić, aby skutecznie rozwiązać ten problem.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk fizycznych | |
| Specjalność: fizyka teoretyczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status |
członek rzeczywisty |
| Uczelnia |
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu |
| Odznaczenia | |
   
| |
Jan Rzewuski (ur. 19 grudnia 1916 w Łodzi, zm. 17 września 1994 we Wrocławiu) – polski fizyk teoretyk, członek polskiego ruchu oporu, powstaniec warszawski, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego.
Życiorys
W 1946 na Uniwersytecie Warszawskim obronił pracę magisterską z fizyki teoretycznej pod kierunkiem Jana Blatona. Rok później otrzymał stopień naukowy doktora. W 1948 został zatrudniony jako adiunkt na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1949 odbył staż naukowy na Uniwersytecie w Birmingham. W 1950 habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie został mianowany Kierownikiem Katedry Mechaniki Teoretycznej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1952 został przeniesiony służbowo do Katedry Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1954 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a rok później został prodziekanem Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego[1].
W 1967 został członkiem korespondentem, a w 1976 członkiem rzeczywistym PAN[2]. W 1989 Uniwersytet Wrocławski przyznał mu doktorat honoris causa[3].
Był autorem 112 publikacji, w tym dwutomowej monografii Field Theory (Teoria pola), która miała trzy wydania, oraz podręcznika akademickiego Introduction to Quantum Theory (Wstęp do teorii kwantów), obu napisanych w języku angielskim[1]. W 1966 otrzymał nagrodę państwową II stopnia[4].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Walecznych
- Warszawski Krzyż Powstańczy
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal Mariana Smoluchowskiego (1983)[5]
Przypisy
- ↑ a b Prof. dr hab. Jan Rzewuski (1916-1994). ift.ui.wroc.pl. .
- ↑ Rzewuski, Jan, Członkowie Polskiej Akademii Nauk , PAN .
- ↑ Marek Cetwiński: Historia Wrocławia w datach. Romuald Gelles (red.) i inni. Wrocław: TMW Wratislawia, 1996, s. 192.
- ↑ Nowiny Rzeszowskie, nr 170 (5306), 20 lipca 1966, s. 2.
- ↑ Medal Mariana Smoluchowskiego: Laureaci
