W dzisiejszym świecie Jastkowice jest tematem o rosnącym zainteresowaniu i niepodważalnym znaczeniu. Wraz z postępem technologii i globalizacją Jastkowice stał się centralnym punktem debaty w różnych dziedzinach, od polityki i ekonomii po kulturę i społeczeństwo. Nawet na poziomie osobistym Jastkowice budzi coraz większe zainteresowanie, czy to ze względu na jego wpływ na codzienne życie, czy na sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. W tym kontekście istotne jest pełne zbadanie znaczenia i implikacji Jastkowice, a także zbadanie jego różnych aspektów i wymiarów. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Jastkowice, analizując jego znaczenie i wpływ dzisiaj.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
153 m n.p.m. |
Liczba ludności (2023) |
3319[2] |
Strefa numeracyjna |
15 |
Kod pocztowy |
37-403[3] |
Tablice rejestracyjne |
RST |
SIMC |
0804193[4] |
Położenie na mapie gminy Pysznica ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu stalowowolskiego ![]() | |
![]() |
Jastkowice – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim, w gminie Pysznica[5][4].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jastkowice. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
W pobliżu Jastkowic, na terenie gminy Pysznica znajdują się dwa rezerwaty przyrody:
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0804276 | Dębowiec | przysiółek |
0804282 | Kochany | przysiółek |
0804299 | Kuziory | przysiółek |
0804307 | Lipowiec | przysiółek |
0804313 | Ludian | przysiółek |
0804320 | Majdan | przysiółek |
0804201 | Nad Kępą | część wsi |
0804218 | Odmoście | część wsi |
0804224 | Palenie | część wsi |
0804342 | Radeczyna | przysiółek |
0804359 | Ruda Jastkowska | przysiółek |
0804365 | Sęk | przysiółek |
0804230 | Ugory | część wsi |
0804247 | Węgry | część wsi |
0804253 | Wólka | część wsi |
0804260 | Zagonie | część wsi |
0804371 | Załanie | przysiółek |
Pierwsza wzmianka o Jastkowicach pochodzi z 1325 roku. Starosta sandomierski Drogosz z Chrobrza nadał sołectwo we wsi Jastkowice Mikołajowi z Jastkowic. Ale właściwy termin lokalizacji Jastkowic łączy się z datą 1 sierpnia 1375 roku, kiedy to królowa Węgier i Polski Elżbieta potwierdziła przywilej starosty Drogosza z Chrobrza. Legenda o wsi Jastkowice mówi, że księżniczka Elżbieta, córka Władysława Łokietka dała swojemu giermkowi Jaśkowi duży obszar leśny w podzięce za uratowanie jej życia, gdy napadł na nią dziki niedźwiedź[6]. Nazwa wsi przez wiele pokoleń ulegała przeobrażeniom: Jaśkowice – Jaszkowice – Jastkowice.
Wkrótce stały się wsią, w której powstały maziarnie i smolarnie. Potem w Jastkowicach zaczęto wytapiać żelazo wykorzystując do procesu hutniczego rudy darniowe. Król Zygmunt Stary w 1515 roku nadał Piotrowi przywilej budowy rudnicy, która stała się początkiem huty i kuźni żelaza. Z hutnictwem żelaza związane jest powstanie przysiółka Jastkowic - Ruda Jastkowska. Jej mieszkańcy zajmowali się wydobywaniem rudy darniowej na potrzeby rudnic jastkowskich. W Jastkowicach wyroby z żelaza produkowano przez 250 lat.
W XVI wieku w Jastkowicach mieszkało 79 kmieci. Osadnictwo stale się zwiększało. Po I rozbiorze Polski Jastkowice znalazły się pod zaborem austriackim. Mimo wielu zawieruch dziejowych wieś była jak na owe czasy ludna, zamieszkiwało w niej 120 osadników. Jastkowice były wsią królewską. Na przełomie lat 20. i 30. XIX wieku władze austriackie zaczęły wyprzedaż dóbr królewskich. Wtedy w 1829 roku Jerzy Lubomirski nabył wieś Jastkowice z licznymi przysiółkami i wydzierżawił Rudę Jastkowską. Ruchy niepodległościowe (powstanie listopadowe, powstanie styczniowe) kształtowały świadomość narodową mieszkańców Jastkowic i całego Zasania.
Gdy w 1918 roku odrodziła się Polska, jastkowiczanie włączyli się do tworzenia i utrwalenia niepodległego bytu narodowego. W czasie II wojny światowej Jastkowice i przyległe wsie związane były w konspiracją antyniemiecką. W okresie okupacji niemieckiej z jastkowskiej parafii zginęło 90 osób, a około 160 wywieziono na przymusowe roboty do Niemiec. W 1944 roku w Jastkowicach kwaterował sztab 214 Dywizji Piechoty Armii Czerwonej[7].
Jastkowice i cała parafia zaczęły zmieniać swe oblicze po wojnie, gdy pobliska Stalowa Wola stała się znaczącym ośrodkiem przemysłu. Wtedy wielu mieszkańców podejmowało pracę zarobkową w stalowowolskich zakładach i firmach. Wytworzyła się wówczas klasa chłoporobotników.
Parafia rzymskokatolicka pw. Przemienienia Pańskiego w Jastkowicach od 2010 znajduje się w dekanacie Pysznica, w diecezji sandomierskiej[8]. Mieszka tu około 2 tys. ludzi, w zdecydowanej większości rzymscy katolicy, ale żyją tu także, obecnie już nieliczni, wyznawcy Kościoła Polskokatolickiego (należący do miejscowej parafii, również pw. Przemienienia Pańskiego), a także nieco ponad trzydziestu członków wyznania Świadków Jehowy.
Odpust w parafiach (rzymskokatolickiej i polskokatolickiej) odbywa się 6 sierpnia.
Od 2016 roku proboszczem parafii jest ks. Waldemar Mroczkowski. Kościół parafialny pw. Przemienienia Pańskiego znajduje się przy ulicy Cichej 2.
Cmentarz w Jastkowicach założono w 1926 na gminnym gruncie zaintabulowanym na rzecz parafii w 1927. Był ogrodzony drewnianym płotem, potem zbudowano drewniane prosektorium. Cmentarz poświęcił 1 maja 1926 ks. dziekan Michał Dukiel.
Na cmentarzu znajduje się grób Jana Markuta „Wichury”, partyzanta oddziału „Ojca Jana” i zesłańca na Syberię.
Pomnik na jastkowskim cmentarzu został odsłonięty w październiku 2004. Postawiony jak głosi tablica:
Pomysłodawcą pomnika był proboszcz jastkowski ks. Tadeusz Mach.
Parafia polskokatolicka w Jastkowicach, która została założona w 1925 roku przez ks. Władysława Strynkowskiego, wkrótce potem zorganizowała własny cmentarz grzebalny.
We wsi urodził się parazytolog – Henryk Skrzypek.