Obecnie Jokasta (księżyc) to temat, który zyskał duże znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Od lat Jokasta (księżyc) jest przedmiotem debat i dyskusji w różnych obszarach, czy to w polityce publicznej, w świecie akademickim, czy w codziennym życiu ludzi. Jednak pomimo znaczenia, jakie zyskał Jokasta (księżyc), nadal istnieje wiele aspektów, które są mało znane lub budzą kontrowersje. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Jokasta (księżyc), analizując jego wpływ na społeczeństwo, jego ewolucję na przestrzeni lat i możliwe konsekwencje, jakie ma dla przyszłości.
![]() | |
Planeta | |
---|---|
Odkrywca |
Scott Sheppard, David Jewitt, Yanga Fernández i Eugene A. Magnier |
Data odkrycia |
23 listopada 2000 |
Tymczasowe oznaczenie |
S/2000 J 3 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka |
21 272 000 km[1] |
Mimośród |
0,2152[1] |
Okres obiegu |
631,60 d[1] |
Nachylenie do ekliptyki |
149,411°[1] |
Długość węzła wstępującego |
269,613°[1] |
Argument perycentrum |
64,727°[1] |
Anomalia średnia |
213,675°[1] |
Własności fizyczne | |
Średnica równikowa |
5 km[2] |
Masa |
~1,9 × 1014 kg |
Średnia gęstość |
2,6 g/cm³ |
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni |
~0,0019 m/s² |
Albedo |
0,04 |
Jasność absolutna | |
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
Jokasta (Jowisz XXIV) – mały zewnętrzny księżyc Jowisza, odkryty przez grupę astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego pod przewodnictwem Scotta Shepparda w 2000 roku.
Nazwa księżyca pochodzi od mitycznej Jokasty, matki i żony Edypa.
Jokasta jest jednym z najmniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na około 5 km. Średnia gęstość tego ciała ma wartość ok. 2,6 g/cm3, a składa się przeważnie z krzemianów. Powierzchnia Jokasty jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 21,8 magnitudo.
Jokasta obiega Jowisza ruchem wstecznym, czyli w kierunku przeciwnym do obrotu planety wokół własnej osi. Satelita należy do grupy Ananke.