W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Kaplica biskupa Andrzeja Załuskiego na Wawelu, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od jego znaczenia historycznego po wpływ na współczesne społeczeństwo, Kaplica biskupa Andrzeja Załuskiego na Wawelu był przedmiotem debat i dyskusji w różnych obszarach. Na tych stronach będziemy analizować jego pochodzenie, ewolucję i wpływ na różne aspekty codziennego życia. Od swoich przejawów w kulturze popularnej po zaangażowanie w kwestie polityczne i społeczne, Kaplica biskupa Andrzeja Załuskiego na Wawelu pozostawił niezatarty ślad, który zasługuje na szczegółowe zbadanie. Ponadto zajmiemy się różnymi perspektywami i opiniami na temat Kaplica biskupa Andrzeja Załuskiego na Wawelu, aby zaoferować wszechstronną i kompletną wizję tego zjawiska.
![]() | |||||||||
![]() Kaplica biskupa Załuskiego (ostatnia, z kopułą) od zewnątrz | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||
Miejscowość | |||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Parafia | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie ![]() | |||||||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |||||||||
Położenie na mapie Krakowa ![]() | |||||||||
![]() |
Kaplica bpa Załuskiego (znana także jako: kaplica biskupa Grota i kaplica Ożarowskich) pod wezwaniem świętego Jana Ewangelisty, świętej Marty, świętych Niewiniątek[1]. Jedna z 19 kaplic okalających katedrę wawelską.
Ufundowana przed 1344 rokiem przez bpa Jana Grota. W 1501 roku wydzielono z niej zachodnią część tworząc kaplicę Jana Olbrachta. Przebudowana w latach 1758–1766 na koszt bpa Andrzeja Stanisława Załuskiego, kanclerza wielkiego koronnego, bez naruszenia późnorenesansowego nagrobka Walentego Dembińskiego, kasztelana krakowskiego (zm. 1584).
Przebudowa biskupa Załuskiego, przeprowadzona przez architekta Francesco Placidiego, nadała wnętrzu charakter rokokowy. Ołtarz w tym stylu zawiera obraz pędzla Salwatora Monosilio Rzeź niewiniątek (1767). Najsilniejszym akcentem wnętrza jest okazały marmurowy nagrobek ze stojącą figurą bpa Jana Grota (zm. 1346) z połowy XVIII wieku. Monumentalną, dodatkową ramę tworzy dla niego w widoku z obejścia okazały portal z posągiem bpa Załuskiego, zapewne projektu Placidiego.