Konforemny zbiornik paliwa
W tym artykule chcemy zbadać Konforemny zbiornik paliwa i zagłębić się w jego różne aspekty i znaczenia. Konforemny zbiornik paliwa to temat, który przykuł dziś uwagę wielu ludzi i wywołał duże zainteresowanie w społeczeństwie. W tym artykule przeanalizujemy różne podejścia i punkty widzenia na temat Konforemny zbiornik paliwa, a także jego znaczenie w różnych kontekstach i obszarach badań. Przeanalizujemy także jego ewolucję w czasie i wpływ, jaki wywiera na codzienne życie ludzi. Krótko mówiąc, zagłębimy się w świat Konforemny zbiornik paliwa, aby zrozumieć jego znaczenie i wpływ na współczesne społeczeństwo.
Konforemny zbiornik paliwa (ang. conformal fuel tank, w skrócie CFT) – dodatkowy zbiornik paliwa w samolocie, przylegający do jego kadłuba, w odróżnieniu od tradycyjnych, mocowanych poprzez podwieszenie na węźle uzbrojenia.
Zaletą zbiorników konforemnych w porównaniu do tradycyjnych jest mniej znaczące zwiększanie skutecznej powierzchni odbicia i oporu aerodynamicznego, a do tego nie zajmują miejsca uzbrojeniu. Jednakże w przeciwieństwie do nich nie mogą być odrzucone w locie po opróżnieniu.
Samoloty przystosowane do użycia CFT
- F-15C od początku służby mogą wykorzystywać CFT[1]. Początkowo nazywano je FAST (Fuel And Sensor Tactical – Paliwo i Czujniki, Taktyczny)[1], każdy mógł przenosić 849 galonów (3214 litrów) paliwa, pierwotnie testowano je na F-15B w 1974. Współcześnie tylko izraelskie F-15C/Ds regularnie używają CFT[1]. Wszystkie amerykańskie F-15E i jego wersje eksportowe (dla Izraela czy Singapuru) są od początku wyposażane w zbiorniki konforemne i aby latać bez nich, wymagają szczególnych modyfikacji[2]. Zasobnik FAST miał w założeniu zawierać także system nawigacji i celowania w zakresie podczerwieni (stąd nazwa: Paliwo i Czujniki), lecz ostatecznie F-15 otrzymały zasobniki LANTIRN[1].
- Samoloty eksportowane do Grecji, Singapuru, Izraela, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Omanu, Polski, Pakistanu, Maroka, Turcji, Egiptu mogą przenosić dwa zbiorniki konforemne na górnej powierzchni skrzydeł i kadłuba, każdy mieści 450 galonów (1703 litry) paliwa.
- W 2001 roku wytwórnia Dassault testowała Rafale’a z dwoma zbiornikami konforemnymi na 1150 litrów każdy; pierwszy lot wykonano 18 kwietnia tego roku[3].
- Testy w tunelu aerodynamicznym Typhoona ze zbiornikami na 1500 litrów[4].
- Prace nad wydłużeniem zasięgu Hornetów poprzez dodane konforemnych zbiorników paliwa rozpoczęły się już w 2008 roku. Były one częścią dużego programu Advanced Super Hornet i miały na celu modernizacje samolotów do standardu Super Hornet Block III. F/A-18F wyposażony w makiety takich zbiorników został oblatany 5 sierpnia 2013 roku. Zbiorniki miały długość 7,32 m i 1,31 m szerokości w najszerszym miejscu. Ich producentem był Northrop Grumman. Nie była to jednak finalna konfiguracja. W lutym 2018 roku Naval Air Systems Command podpisało umowę z Boeingiem na opracowanie projektu, budowę, próby i integrację nowych zbiorników przeznaczonych dla Super Hornetów. Wyniki testów przeprowadzonych w 2013 roku pozwoliły zwiększyć promień działania samolotu o 185,2 - 240,76 km, w zależności od konfiguracji podwieszeń i profilu lotu[5].
Przypisy
- ↑ a b c d Joe Baugher: McDonnell F-15C Eagle. JoeBaugher.Com, 20 lutego 2000. . (ang.).
- ↑ Joe Baugher: McDonnell F-15E Eagle. JoeBaugher.Com, 9 maja 2004. . (ang.).
- ↑ Conformal Fuel Tanks: the latest innovation tested on Rafale. dassault-aviation.com. . (ang.).
- ↑ Robert Wall: U.K. Pushes On Typhoon Upgrades. AviationWeek.Com, 18 sierpnia 2009. . (ang.).
- ↑ Michał Gajzler, Dłuższe życie Super Hornetów US Navy, „Nowa Technika Wojskowa”, nr 6 (2018), s. 68-73, ISSN 1230-1655