Kopalnia Węgla Kamiennego Bolesław Chrobry
W tym artykule zbadamy temat Kopalnia Węgla Kamiennego Bolesław Chrobry z różnych perspektyw i punktów widzenia, aby zapewnić czytelnikowi wszechstronną i kompletną wizję tego tematu, który jest dziś tak aktualny. Przeanalizujemy jego wpływ w różnych obszarach życia codziennego, a także jego implikacje na poziomie globalnym. Poprzez wyczerpującą analizę postaramy się rozwikłać jej przyczyny, konsekwencje i możliwe rozwiązania, dostarczając odpowiednich danych i dowodów naukowych potwierdzających nasze argumenty. Podobnie będziemy polegać na opinii ekspertów w tej dziedzinie, aby wzbogacić dyskusję i zaoferować szeroką i wzbogacającą wizję dotyczącą Kopalnia Węgla Kamiennego Bolesław Chrobry. Czytaj dalej, aby zgłębić ten fascynujący temat!
Kopalnia Węgla Kamiennego Bolesław Chrobry – kopalnia węgla kamiennego w Wałbrzychu działająca od około 1780 do 1998 roku. Główna siedziba kopalni znajdowała się przy ulicy Ludwiga van Beethovena. W wyniku połączeniu kilku pól górniczych i kopalń w jedno przedsiębiorstwo, do kopalni należały obiekty w różnych częściach Wałbrzycha i okolic.
Historia
Kopalnia powstała w około 1780 roku pod nazwą „Bahnschacht”, później nadano jej nazwę „Fürstenstein-gruben-Balinschachtanlange”. Była prywatną kopalnią rodziny Hochberg. W 1876 roku połączono kilka pól górniczych i kopalń, co sprawiło, że była to największa kopalnia w Wałbrzychu. Do roku 1945 nosiła niemiecką nazwę "Fürstensteiner Gruben", a od 1945 roku polską nazwę: „Wałbrzych”. W 1946 przemianowana na „Bolesław Chrobry”.
W 1945 roku kopalnia posiadała pięć czynnych szybów, w tym jeden wydobywczy podwójny. Poziomy wydobywcze znajdowały się na głębokości 365 m i 470 m pod ziemią. W 1951 roku wstawiono nową maszynę wyciągową, w 1955 wybudowano łaźnię i zainstalowano dwa wentylatory, w 1959 wybudowano lampiarnię i zamontowano nowe kompresory, a w latach 60. zmodernizowano szyby „Chrobry I” i „Chrobry II”[1].
Duża część obiektów przy ulicy Ludwika Beethovena została wyburzona z końcem II Wojny Światowej, zakłady i fabryki zostały okradzione i wywiezione przez Rosjan na teren ZSRR. W pozostałej części zachowanych budowli mieszczą się różne zakłady oraz instytucja Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Wałbrzychu. Niektóre budowle na terenie kopalni pozostały opuszczone są to m.in[2].
- Schrony i wartownie
- Łaźnia
- Magazyny i biurowce wraz z przychodną
- Budynki techniczne
- Hala nadszybia
- Szyb Bolesław Chrobry Wschód, Zachód.
W 1964 roku kopalnia „Bolesław Chrobry” połączona została z kopalnią „Mieszko” w jeden zakład pod nazwą „Wałbrzych”. 29 czerwca 1998 roku z kopalni wyjechał ostatni wózek z węglem. Dawniej na terenie kopalni przy ulicy Ludwika Beethovena, mieściły się różne budowle i zakłady podlegające kopalni, później funkcjonowały jako samodzielne przedsiębiorstwa, m.in.:
- Zakład Azotowy[3].
- Zakład Kwasu Siarkowego[4].
- Fabryka Kwasu Azotowego[5].
- Zakład Amoniaku
- Fabryka Benzolu[6].
- Zakład Koksowniczy nr 2[7].
Przypisy
- ↑ wg strony "Wałbrzyskie kopalnie w jednej pigułce"
- ↑ Kopalnia Wałbrzych - Bolesław Chrobry na stronie Vratislaviae Amici
- ↑ Zaklady_azotowe_nieistniejace.html
- ↑ Fabryka_kwasu_siarkowego_nieistniejaca.html
- ↑ Fabryka_kwasu_azotowego_nieistniejaca.html
- ↑ Fabryka_benzolu_nieistniejaca.html
- ↑ Zaklad_koksowniczy_nr_2_Boleslaw_Chrobry.html
Bibliografia
- Jerzy Jaros: Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1984. ISBN 83-00-00648-6.
