Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź
W tym artykule szczegółowo przyjrzymy się Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź, analizując jego wpływ w różnych aspektach i kontekstach. Od momentu powstania do chwili obecnej Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź był przedmiotem zainteresowania i debaty w wielu sektorach, generując sprzeczne opinie i głębokie refleksje. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w jego znaczenie, wpływ i znaczenie, starając się w pełni zrozumieć jego zakres i wpływ. Dzięki krytycznemu i refleksyjnemu podejściu zajmiemy się różnymi perspektywami i podejściami do Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź, aby wzbogacić analizę i promować wzbogacającą debatę.
 Kopalnia Czeladź, wieże szybów Piotr i Paweł, pocztówka (1921) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Data założenia |
1858 |
| Data likwidacji |
1996 |
Położenie na mapie Czeladzi  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu będzińskiego  | |
 50°18′05,8829″N 19°05′35,6390″E/50,301634 19,093233
| |
Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź („Ernest-Michał”, „Ernst-Michael”, „Michał”, „Piaski”) – kopalnia węgla kamiennego w Piaskach (obecnie dzielnica Czeladzi), eksploatowana od 1858 do roku 1996. Obecnie działa tam Centralny Zakład Odwadniania Kopalń pod zarządem Spółki Restrukturyzacji Kopalń S.A. w Bytomiu
Historia
Do I wojny światowej
W 1858 roku 13 mieszczan czeladzkich rozpoczęło budowę kopalni. W roku 1867 większość udziałów w kopalni została sprzedana Józefowi Familierowi z Warszawy i Michałowi Gutmanowi z Bytomia. Następnie głównym udziałowcem został Ernest Kramer z Bytomia, który w 1876 roku otrzymał nadania na pola górnicze „Ernest” i „Michał”[1]. Nowy właściciel wybił szyb „Ernest” o głębokości 80 metrów i szyb odwadniający „Michał”. W 1879 kopalnia została przejęta przez Towarzystwo Bezimienne Kopalń Węgla „Czeladź” w Piaskach-Czeladzi pod Sosnowcem z siedzibą w Paryżu. Kierownictwo kopalni powierzono francuskiemu inżynierowi Janowi Kellerowi.
Okres międzywojenny
W maju 1943 kopalnia została przejęta przez koncern Preussag. Od 1943 roku przy kopalni istniał podobóz jeniecki dla jeńców brytyjskich.
Po II wojnie światowej
W roku 1945 kopalnia weszła w skład Dąbrowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. Z dniem 1 stycznia 1973 roku kopalnia „Czeladź” została połączona z kopalnią „Milowice”, przyjmując nazwę KWK „Milowice-Czeladź”. 1 stycznia 1976 roku przyłączono je do kopalni „Czerwona Gwardia”[2].
Po roku 1989
Trzy połączone kopalnie („Czeladź”, „Milowice”, „Czerwona Gwardia”) z dniem 1 stycznia 1990 roku, otrzymały nazwę „Saturn”. Kopalnia w 1996 została postawiona w stan likwidacji. Będąc w stanie likwidacji w dniu 16.07.2002 r. została połączona z KWK „Porąbka–Klimontów” i KWK „Sosnowiec” w jeden oddział o nazwie KWK „Czeladź –Sosnowiec”[3]
Przypisy
- ↑ Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 2: Zagłębie Dąbrowskie, Ziemia Rybnicka, Ziemia Wodzisławska, Łódź 2023, s. 15.
- ↑ Michał Węcel, KOPALNIA „WIKTOR”, „Kurier Miejski” (10/373), kuriermiejski.com.pl, Sosnowiec, listopad 2012, s. 10, ISSN 1232-7395 (pol.).
- ↑ Spółka Restrukturyzacji Kopalń S.A. (monografia) str. 24.
Bibliografia
- Jerzy Jaros: Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1984, s. 37. ISBN 83-00-00648-6.
Linki zewnętrzne
- Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź w Encyklopedii Zagłębia Dąbrowskiego
- Kopalnia Czeladź na dawnych pocztówkach
- Centralny Zakład Odwadniania Kopalń
