W dzisiejszym świecie Kunickie 1 stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne, wpływ na kulturę popularną czy znaczenie na polu akademickim, Kunickie 1 przyciągnął uwagę szerokiego grona odbiorców. Na przestrzeni lat wywołało debaty, doprowadziło do badań i dało początek różnym teoriom, które próbują wyjaśnić jego rolę i znaczenie w różnych kontekstach. W tym artykule przyjrzymy się bliżej Kunickie 1 i spróbujemy zrozumieć jego różne aspekty oraz jego głęboki wpływ na współczesny świat.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu witebskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. ![]() | |
![]() |
Kunickie 1 (biał. Куніцкія 1, Kunickija 1; ros. Куницкие 1, Kunickije) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Kozłowszczyzna.
Dawniej Kunickie Woropajewskie.
W czasach zaborów w gminie Postawy, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim, od 1926 w powiecie dziśnieńskim, w gminie Postawy[3], a następnie w gminie Woropajewo.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 143 osoby, 64 było wyznania rzymskokatolickiego, a 79 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali białoruską przynależność narodową. Było tu 28 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 28 domach zamieszkiwało 149 osób[5].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Duniłowiczach i prawosławnej w Rymkach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Postawach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Woropajewie[6].
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.