Kwas walproinowy
W dzisiejszym świecie Kwas walproinowy stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu ogółem społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, naukę, technologię, kulturę czy jakąkolwiek inną dziedzinę, nie można zaprzeczyć, że Kwas walproinowy przyciągnął uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od swoich początków do chwili obecnej Kwas walproinowy odgrywał kluczową rolę w sposobie, w jaki ludzie postrzegają, wchodzą w interakcje i odnoszą się do otaczającego ich świata. W tym artykule dokładnie zbadamy znaczenie Kwas walproinowy i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, analizując jego znaczenie, stojące przed nim wyzwania i możliwe przyszłe implikacje.
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C8H16O2 | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Inne wzory |
(CH3CH2CH2)2CHCO2H | ||||||||||||||||||||||
| Masa molowa |
144,21 g/mol | ||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||
| Pochodne |
walpromid, walproinian sodu, walproinian wapnia, walproinian magnezu | ||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||
| ATC | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Kwas walproinowy, kwas 2-propylowalerianowy – organiczny związek chemiczny z grupy kwasów karboksylowych, lek o właściwościach przeciwdrgawkowych. Jest związkiem, z którego wywodzi się szereg leków zwanych walproinianami, stosowanych w leczeniu padaczki i choroby afektywnej dwubiegunowej: amid kwasu walproinowego, walproinian sodu, walproinian wapnia, walproinian magnezu.
Budowa
Jest to alifatyczny, nasycony kwas monokarboksylowy, będący pochodną kwasu walerianowego, który został podstawiony grupą propylową w pozycji 2.
Mechanizm działania fizjologicznego
Działanie kwasu walproinowego jest złożone i nie do końca poznane. Wiadomo, że powoduje wzrost stężenia GABA przez zahamowanie jego rozkładu (dekarboksylacji) oraz wychwytu zwrotnego. Zwiększa również produkcję GABA przez stymulowanie enzymów niezbędnych do jego biosyntezy. Poza tym modyfikuje przekaźnictwo nerwowe poprzez blokowanie kanałów wapniowych i sodowych w komórkach nerwowych. W ten sposób zmniejsza się pobudliwość komórek nerwowych i zahamowane jest ich nadmierne pobudzenie.
Farmakodynamika i farmakokinetyka
Szybko wchłania się po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie w surowicy krwi osiąga po 1–4 godzinach od podania. Pokarm zwalnia wchłanianie. Niektóre metabolity posiadają właściwości przeciwdrgawkowe.
- Dawka dobowa: 1,0–1,5 g
- Stężenie terapeutyczne: 50–100 μg/ml
- Wiązanie z białkami osocza: 90%
- Objętość dystrybucji: 0,1–0,4 l/kg
- Okres półtrwania: 6–20 godzin
- Stan stacjonarny: 2–4 dni
Wskazania
Głównie w leczeniu różnych postaci padaczki. Lek z wyboru w leczeniu padaczki uogólnionej idiopatycznej.
- padaczka z napadami grand mal
- napady nieświadomości
- młodzieńcza padaczka miokloniczna.
Pochodne kwasu walproinowego, zwłaszcza amid tego kwasu znajdują również dość duże zastosowanie w psychiatrii jako leki o działaniu normotymicznym. Stosowane w leczeniu zaburzeniach afektywnych, pomocniczo w borderline, charakteropatiach i innych schorzeniach.
Dawkowanie
Dawkowanie leku powinno być ustalane indywidualnie (najlepiej pod kontrolą stężenia leku we krwi). Należy wziąć pod uwagę wiek, masę ciała i wskazania kliniczne.
- doustnie, po jedzeniu 600 mg/dobę w dawkach podzielonych – dawki zwiększamy o 200 mg co 3 dni dochodząc do 1–2 g/dobę
- u dzieci modyfikacja dawki w zależności od masy ciała
- dożylnie 10 mg/kg mc. najlepiej we wlewie kroplowym
Działania niepożądane
Niektóre z działań niepożądanych
- dolegliwości ze strony układu pokarmowego
- wzrost masy ciała
- wypadanie owłosienia
- obrzęki
- drżenie rąk i niezborność ruchowa
- trombocytopenia
- uszkodzenie wątroby (działanie hepatotoksyczne)
- w przypadku stosowania w ciąży – płodowy zespół walproinianowy
Interakcje
Kwas walproinowy zwalnia metabolizm fenobarbitalu, zwiększa ryzyko kumulacji i zatrucia. Wypiera z połączeń z białkami fenytoinę przyspieszając dodatkowo jej metabolizm (brak zmian stężenia wolnej frakcji leku).
Nie wpływa na metabolizm doustnych środków antykoncepcyjnych.
Wzmaga działanie leków przeciwdepresyjnych, neuroleptyków, inhibitorów MAO i alkoholu.
Zwiększają stężenie kwasu walproinowego i pochodnych we krwi:
Zmniejszają stężenie kwasu walproinowego i pochodnych we krwi:
- chlorpromazyna
- fenytoina
- haloperidol
- karbamazepina
- meflochina
Stosowanie w okresie ciąży i laktacji
Kategoria D. Stosowanie kwasu walproinowego i walproinianów w ciąży może doprowadzić do ciężkiego zespołu wad znanego jako płodowy zespół walproinianowy.
Preparaty handlowe
Preparaty mają postać tabletek lub kapsułek (zwykłych lub o przedłużonym działaniu), syropu, roztworu doustnego, płynu do iniekcji.
- Zawierające kwas walproinowy (Acidum valproicum): Convulex, Depakine
- Zawierające kwas walproinowy i walproinian sodu (Acidum valproicum et natrii valproas): Depakine Chrono, Depakine Chronosphere
- Zawierające walproinian sodu (Natrii valproas): Absenor, Convival chrono, Depakine, Orfiril, Valprolek
- Zawierające walproinian magnezu (magnesii valproas): Dipromal
- Zawierające walpromid (amid kwasu walproinowego; Valpromidum): Depamide.
Przypisy
Bibliografia
- Farmakologia. Podstawy farmakoterapii. Wojciech Kostowski, Zbigniew Herman (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003. ISBN 83-200-3350-0.
- Stephen M. Stahl: Podstawy psychofarmakologii. Leki przyciwpsychotyczne i normotymiczne. Gdańsk: Via Medica, 2007. ISBN 978-83-60945-42-1.
