Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984 – rzut oszczepem kobiet
W dzisiejszym świecie Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984 – rzut oszczepem kobiet stał się stałym tematem rozmów. W miarę rozwoju społeczeństwa znaczenie Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984 – rzut oszczepem kobiet staje się coraz bardziej widoczne w różnych aspektach życia codziennego. Wykazano, że od miejsca pracy po życie osobiste Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984 – rzut oszczepem kobiet ma znaczący wpływ na sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje ze sobą i przebieg różnych sytuacji. Przez lata Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984 – rzut oszczepem kobiet wywołał debatę i refleksję i okazał się istotnym tematem w obecnym kontekście. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984 – rzut oszczepem kobiet i przeanalizujemy jego wpływ na różne obszary współczesnego życia.
Rzut oszczepem kobiet podczas XXIII Letnich Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles rozegrano 5 (kwalifikacje) i 6 sierpnia 1984 (finał) na stadionie Los Angeles Memorial Coliseum. Zwyciężczynią została reprezentantka Wielkiej Brytanii Tessa Sanderson, która w finale ustanowiła nowy rekord olimpijski rezultatem 69,56 m[1].
Reprezentantka Grecji Ana Weruli, która zajęła 13. miejsce w kwalifikacjach i nie dostała się do finału, została następnie zdyskwalifikowana z powodu dopingu[2].
– rekord świata | – rekord krajowy | – rekord życiowy | = – wyrównany rekord życiowy | – najlepszy wynik w sezonie | = – wyrównany najlepszy wynik w sezonie | – rekord olimpijski
Fn – falstart | DNF – nie ukończyła | DNS – nie wystartowała | DSQ – zdyskwalifikowana
Kwalifikacje
Do finału awansowały zawodniczki, które osiągnęły minimum 60,00 m (Q), względnie 12 najlepszych (gdyby mniej niż 12 zawodniczek osiągnęło minimum, q). Zawodniczki startowały w dwóch grupach (A i B).