Ligota (Wrocław)

W dzisiejszym świecie Ligota (Wrocław) to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Ligota (Wrocław) był przedmiotem debaty, analiz i badań ekspertów z różnych dziedzin. Jej wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, politykę i kulturę sprawia, że ​​jest to temat o uniwersalnym znaczeniu. W tym artykule zbadamy różne aspekty Ligota (Wrocław), od jego pochodzenia po wpływ na codzienne życie ludzi. Poprzez wyczerpującą analizę postaramy się rzucić światło na różne aspekty, które sprawiają, że Ligota (Wrocław) jest tematem wartym zbadania i zainteresowania.

Zajezdnia autobusowa przy Obornickiej, widok z Paprotnej
„Polskie Centrum Handlowe Marino” przy Paprotnej; 2006 r., przed przebudową i uruchomieniem tam hipermarketu Tesco
ul.Czeska – historyczna Ligota

Ligota (niem. Sternsiedlung Rosenthal, także Elgot lub Lgot) – osiedle Wrocławia w byłej dzielnicy Psie Pole, część osiedla Różanka. Obszar starorzecza Odry, od XIII wieku wykorzystywany jako miejskie pastwiska[1]. Pierwotnie nazwą tą określano okolicę położoną pomiędzy dzisiejszą ulicą Obornicką i zlokalizowanymi tam koszarami a cmentarzem Osobowickim, m.in. w otoczeniu znajdującego się tam jeziora Ligockiego[2] oraz małe osiedle domów jednorodzinnych wybudowane na początku XX wieku na południe od tego jeziora. Tereny tutejsze przyłączono do miasta w roku 1928, na planie z 1936 między dzisiejszą ulicą Jugosłowiańską a Obornicką, w rejonie Bezpiecznej zaznaczona jest cukrownia. Plan z 1948 lokalizuje Ligotę właśnie w tym miejscu. Na późniejszych mapach (m.in. z 1957 i 1979) Ligota zaznaczana jest nieco dalej na północny wschód, w czworoboku ulic Obornickiej, Paprotnej, Żmigrodzkiej i Ligockiej. Cały ten kwartał zajmowały wówczas i nadal zajmują bazy transportowe, magazyny, warsztaty i niewielkie zakłady przemysłowe i rzemieślnicze. Uchwała rady miasta Wrocławia z roku 2004 wyłącza jednak z Ligoty ten teren, przypisując tę nazwę tylko obszarowi – również o przeważającej zabudowie przemysłowej – znajdujący się nieco dalej na północ, wzdłuż ulicy Irysowej, od północy graniczący z Lipą Piotrowską i Widawą.

Ustalenia te sprzeczne są jednak z historycznym znaczeniem tej nazwy i z występującymi na współczesnych planach Wrocławia (m.in. z 1999 i 2005) oznaczeniami, na których Ligota lokalizowana jest w bezpośrednim sąsiedztwie jeziorka Ligockiego (na południe) – na terenie wspomnianego poprzednio zgrupowania domków jednorodzinnych przy ulicach Czeskiej, Morawskiej i sąsiednich[3] oraz znajdującego się obok zgrupowania bloków z wielkiej płyty przy ul. Jugosłowiańskiej i Chorwackiej.

Zobacz też

Przypisy

  1. Część z nich włączono w granice miasta już w roku 1808; na mapie z 1865 oznaczone są jako Polinke Acker (Polinkowe pola), prawdopodobnie od nazwiska właściciela, a w 1867 wykorzystano je do założenia cmentarza Osobowickiego.
  2. Jezioro to występuje tam pod tą nazwą jeszcze na planie z roku 1948.
  3. W rejonie tym, przy ul. Bałkańskiej, w latach 1990-1993 wybudowano kościół Matki Bożej Bolesnej według projektu arch. R. Żmidzińskiego; według Encyklopedii Wrocławia, Wrocław 2000, ISBN 83-7023-749-5, s. 393 – budowa w latach 19901997 – błąd, gdyż 24.12.1992 została odprawiona pierwsza pasterka w tym kościele, a w marcu 1993 została erygowana parafia pw. Matki Bożej Bolesnej; zakończenie budowy w 1993 potwierdza strona Archidiecezji Wrocławskiej.

Linki zewnętrzne