W dzisiejszym świecie Lipniak-Majorat to temat, który stał się istotny w różnych aspektach życia codziennego. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym, Lipniak-Majorat wywołał duże zainteresowanie i debatę wśród ekspertów i ogółu społeczeństwa. Wraz z postępem technologii i globalizacją Lipniak-Majorat stał się tematem ciągłej dyskusji, ponieważ jego wpływ staje się coraz bardziej widoczny w różnych obszarach. W tym artykule będziemy dalej badać rolę Lipniak-Majorat dzisiaj i jej wpływ na różne aspekty społeczeństwa.
wieś | |
![]() Upamiętnienie pacyfikacji wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2023) |
37[2] |
Strefa numeracyjna |
29 |
Kod pocztowy |
07-210[3] |
Tablice rejestracyjne |
WWY |
SIMC |
0509531[4] |
Położenie na mapie gminy Długosiodło ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu wyszkowskiego ![]() | |
![]() |
Lipniak-Majorat – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Długosiodło[4][5]. Ma status sołectwa[6].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Rocha w Długosiodle[7].
W latach 1921–1931 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie ostrowskim, w gminie Długosiodło.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 81 osób w 12 budynkach mieszkalnych[8]. Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Długosiodle. Podlegała pod Sąd Grodzki w Ostrowi i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Długosiodle[9].
W wyniku agresji III Rzeszy na Polskę we wrześniu 1939 wieś znalazła się pod okupacją niemiecką i do wyzwolenia weszła w skład dystryktu warszawskiego Generalnego Gubernatorstwa[10].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ostrołęckiego.
W Lipniaku-Majoracie miała miejsce jedna z najkrwawszych akcji pacyfikacyjnych przeprowadzonych przez Niemców w okupowanej Polsce. 2 września 1944 roku wycofujące się na zachód oddziały Wehrmachtu zamordowały 448 mieszkańców wsi oraz znajdujących się w pobliżu uchodźców z sąsiednich miejscowości[11]. Zbrodni dokonano w odwecie za akcje bojowe przeprowadzone przez partyzantów Armii Krajowej z Puszczy Białej.