W artykule Makary II (biskup turowski) przeanalizujemy szereg perspektyw i refleksji na ten temat, który przykuł uwagę wielu osób. Od jego pochodzenia po obecne implikacje, zagłębimy się w jego znaczenie w dzisiejszym świecie i jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Poprzez szczegółową analizę i ekspertyzy przedstawimy szeroką i kompletną wizję Makary II (biskup turowski), mając na celu zrozumienie jego znaczenia i wpływu w różnych sferach życia codziennego.
| Biskup turowsko-piński | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data śmierci |
1558 |
| Biskup turowsko-piński | |
| Okres sprawowania |
1552–1558 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Chirotonia biskupia |
do 1509 |
Makary II (zm. 1558) – prawosławny biskup turowski.
Przed 1558 Makary był przełożonym Monasteru Leszczyńskiego. Nominację na biskupa turowskiego uzyskał dzięki protekcji starosty pińskiego Stanisława Falczewskiego i uznaniu, jakie wyrażała względem jego osoby królowa Bona. Objęcie przez niego urzędu zostało ogłoszone w liście Bony z 14 maja 1552. Makary był powszechnie uważany za duchownego znakomicie wykształconego i godnie sprawującego swoje obowiązki[1].
W czasie sprawowania urzędu biskupa turowskiego przez Makarego II nadal ciągnął się spór majątkowy między eparchią turowską a Aleksandrą Ostrogską, jak również między kilkoma innymi poleskimi właścicielami ziemskimi. W 1554 król Zygmunt August pisał do księcia Semena Dubrowickiego w sprawie bezprawnego zagarnięcia przez niego wsi Ryczew. W 1555 spierał się także ze Stanisławem Falczewskim o dochód z folwarku nowodworskiego[1]. Makary II wdał się także w konflikt z przełożonym Monasteru Leszczyńskiego, którego w 1556 oskarżył w liście do królowej Bony o uchylanie się od swoich obowiązków[1].
Dzięki dawnym i nowym nadaniom biskup Makary II zgromadził w swoich rękach znaczne dobra ziemskie, w szczególności place w centralnej części Pińska, ale także w innych miejscowościach eparchii[2]. Eparchią turowską kierował do śmierci w 1558[2].