Ops
W tym artykule poznamy fascynujący świat Ops. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, zagłębimy się w najbardziej istotne i nieznane aspekty tego zjawiska. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę postaramy się rzucić światło na Ops i jego wpływ w różnych obszarach. Idąc tym tropem, odkryjemy, jak Ops ewoluował na przestrzeni czasu, a także jakie ma konsekwencje dla naszego społeczeństwa. Bez wątpienia artykuł ten będzie niezbędnym przewodnikiem do zrozumienia znaczenia Ops we współczesnym świecie.
| bogini płodności, urodzaju i bogactwa, opiekunka rolnictwa | |
 Liwia Druzylla jako bogini Ops | |
| Występowanie |
mitologia sabińska |
|---|---|
| Atrybuty |
chleb |
| Teren kultu | |
| Nazwa święta |
Opalia (19 grudnia) |
| Odpowiednik |
Reja (grecki) |
| Rodzina | |
| Mąż | |
Ops, Ops Consivia – staroitalska bogini włączona do religii Rzymian jako uosobienie obfitości, bóstwo urodzaju i dostatku, bogatych żniw i płodności ziemi, będące opiekunką rolnictwa.
Pierwotnie sabińska[1], potem wprowadzona do panteonu rzymskiego przez Tytusa Tacjusza, podobnie jak inne bóstwa plonów[2]. Do jej sanktuarium w pałacu królewskim dostęp miały jedynie westalki z arcykapłanem[3].
W mitologii rzymskiej uważana za boginię płodności, urodzaju i dostatku, czczona także jako opiekunka rolnictwa. Zwracając się do niej dotykano ziemi w przeświadczeniu, iż tam zamieszkuje[4]. W III wieku p.n.e. uznana za małżonkę Saturna (rzymski odpowiednik Kronosa) i dlatego utożsamiana odtąd z grecką Reą[5].
W Rzymie miała świątynię na Kapitolu[5], choć oddawano jej cześć także w świątyniach Saturna. Po jego święcie obchodzono ku jej czci Opalia (19 grudnia, po siewie ozimin), a po żniwach – Opiconsivia (25 sierpnia)[6]. Odbywano je cztery dni po Consualiach – obchodach ku czci Consusa, który był towarzyszącym jej bóstwem[3].
Wyobrażenia ikonograficzne, pochodzące ze stosunkowo późnych czasów, przedstawiają ją wyciągającą jedną rękę z chlebem (kłosami zboża), a drugą w pomocnym geście[7].
Przypisy
- ↑ Andrzej M. Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001, s. 326-327. ISBN 83-207-1629-2.
- ↑ Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Ossolineum, 1990, s. 264. ISBN 83-04-01069-0.
- ↑ a b Jan Parandowski: Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989, s. 219. ISBN 83-210-0677-9.
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej A-Z. Warszawa: PWN, 1983, s. 547. ISBN 83-01-03529-3.
- ↑ a b Bogowie, demony, herosi. Leksykon. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1996, s. 302. ISBN 83-70-06597-X.
- ↑ Lucyna Stankiewicz: Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Ossolineum, 2008, s. 272. ISBN 978-83-04-04768-6.
- ↑ Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Książnica, 1996, s. 229. ISBN 83-7132-266-6.
