W tym artykule porozmawiamy o Paolo Emilio Zacchia, temacie będącym przedmiotem zainteresowania i debaty w ostatnich latach. Paolo Emilio Zacchia to problem, który dotyka ludzi w każdym wieku, płci i kultury, a jego znaczenie obejmuje różne dziedziny, takie jak zdrowie, ekonomia, polityka i ogólnie społeczeństwo. Na przestrzeni dziejów Paolo Emilio Zacchia odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, a jego badanie i zrozumienie mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia świata, w którym żyjemy. W tym artykule zbadamy różne aspekty Paolo Emilio Zacchia, od jego początków po dzisiejsze skutki, w celu zapewnienia kompleksowego spojrzenia na ten istotny temat.
Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1554 |
Data i miejsce śmierci |
31 maja 1605 |
Biskup Montefiascone | |
Okres sprawowania |
1601–1605 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Sakra biskupia |
27 maja 1601 |
Kreacja kardynalska |
3 marca 1599 |
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
27 maja 1601 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | |||||||
|
Paolo Emilio Zacchia (ur. w 1554 w Vezzano Ligure, zm. 31 maja 1605 w Rzymie) – włoski kardynał.
Urodził się w 1554 roku w Vezzano Ligure, jako syn Gasparego Zacchii Veronici de’ Nobili (jego bratem był Laudivio Zacchia)[1]. Studiował na Uniwersytecie Pizańskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po studiach udał się do Rzymu, gdzie został archidiakonem kapituły katedralnej w Sarzanie, także pełnił różne funkcje w Kurii Rzymskiej, m.in.: audytora Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, prałata Jego Świątobliwości i nadzwyczajnego nuncjusza apostolskiego w Hiszpanii (jego zadaniem było rozstrzygnięcie roszczeń względem Ferrary i jego władcy Cezara d’Este)[1]. 3 marca 1599 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Marcello[2]. 14 maja 1601 roku został wybrany biskupem Montefiascone, a trzynaście dni później przyjął sakrę[2]. W 1604 roku został prefektem Kongregacji Soborowej i pełnił tę funkcję do śmierci, która nastąpiła 31 maja 1605 roku w Rzymie[1].