W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Paolo Polidori, temacie, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie. Paolo Polidori to temat budzący debatę i kontrowersje, ponieważ ma wiele perspektyw i sprzecznych opinii. W tym artykule będziemy badać różne aspekty związane z Paolo Polidori, analizując jego wpływ na społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i jego znaczenie w bieżącym kontekście. Ponadto zagłębimy się w możliwe implikacje Paolo Polidori i różne stanowiska, jakie istnieją w tej sprawie. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego, co musisz wiedzieć o Paolo Polidori!
Kardynał prezbiter | |
![]() | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
4 stycznia 1778 |
Data i miejsce śmierci |
23 kwietnia 1847 |
Miejsce pochówku | |
Prefekt Kongregacji Soborowej | |
Okres sprawowania |
1841–1847 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
1800 |
Sakra biskupia |
11 lutego 1844 |
Kreacja kardynalska |
23 czerwca 1834 |
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
11 lutego 1844 |
---|---|
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Paolo Polidori (ur. 4 stycznia 1778 w Jesi, zm. 23 kwietnia 1847 w Rzymie) – włoski kardynał.
Urodził się 4 stycznia 1778 roku w Jesi, jako syn Giuseppego Polidoriego i Camilli Vici[1]. Studiował na Uniwersytecie Perugiańskim, a następnie wyjechał do Rzymu, i wstąpił do stanu duchownego[1]. W 1800 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Wkrótce potem został wikariuszem generalnym diecezji Ostia[1]. W czasie francuskiej okupacji Rzymu, został aresztowany i osadzony w Mediolanie, jednak niedługo później został uwolniony i wyjechał do Lorento[1]. 23 czerwca 1834 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Eusebio[2]. W tym samym roku został prefektem Kongregacji Dyscypliny Zakonników[1]. W 1840 roku został proprefektem, a rok później – prefektem Kongregacji Soborowej[2]. 22 stycznia 1844 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Tarso, a 11 lutego przyjął sakrę[2]. Zmarł 23 kwietnia 1847 roku w Rzymie[1].