Świat jest pełen tajemnic i niespodzianek, a Park Narodowy Islote Lobos jest jedną z nich. W tym artykule dokładnie przeanalizujemy wszystko, co Park Narodowy Islote Lobos ma do zaoferowania, od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Przy podejściu multidyscyplinarnym zbadamy różne perspektywy i opinie na temat Park Narodowy Islote Lobos, aby uzyskać kompletną i wzbogacającą wizję. Na tych stronach odkryjemy wpływy Park Narodowy Islote Lobos na kulturę, środowisko, politykę i naukę, oferując obiektywne i krytyczne spojrzenie, które pozwala nam zastanowić się nad jego znaczeniem we współczesnym świecie.
![]() | |
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Położenie |
prowincja Rio Negro |
Data utworzenia |
15 czerwca 2022 |
Powierzchnia |
190,79 km² |
Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie prowincji Río Negro ![]() | |
Położenie na mapie Argentyny ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Park Narodowy Islote Lobos (hiszp. Parque nacional Islote Lobos) – park narodowy w Argentynie położony w departamencie San Antonio we wschodniej części prowincji Rio Negro. Powstał 15 czerwca 2022 roku po przekształceniu, istniejącego od 1977 roku, rezerwatu przyrody Islote Lobos w park narodowy. Zajmuje obszar 190,79 km². W 2005 roku rezerwat został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA[1][2][3][4][5][6].
Park obejmuje sześć skalistych wysp położonych na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego wraz z otaczającym je obszarem morskim. Są to wyspy: La Pastosa, De los Pájaros, Redondo, Ortiz Norte, Ortiz Sur i Lobos mające podczas odpływów połączenie z lądem stałym[7][8].
Islote Lobos, najbardziej wysunięta wyspa na północ, jest pozbawiona roślinności. Pozostałe wyspy są pokryte w dużym stopniu krzewami. Rośnie tu głównie sodówka (Suaeda divaricata), łoboda (Atriplex spp.), uboczka (Larrea spp.), kolcowój Lycium chilense, Cyclolepis genistoides, ostnica (Stipa tenuis), Spartina densiflora i Salicornia ambigua[7][8][4].
Na terenie parku znajduje się kolonia uchatki patagońskiej i najbardziej wysunięta na północ kolonia pingwina magellańskiego. Są kolonie rybitwy królewskiej i mewy południowej. Żyją tu też m.in.: kormoran oliwkowy, ślepowron zwyczajny, czapla czarnobrzucha, czapla biała, czubokaczka, ostrygojad brunatny, ostrygojad czarny, sępnik czarny, rybitwa maskowa, rybitwa królewska, mewa patagońska, flaming chilijski, rybitwa jaskółcza[4][7][8].