Park Narodowy Nahuel Huapi

Park Narodowy Nahuel Huapi jest tematem zainteresowania już od dawna, a jego wpływ rozciąga się na różne obszary życia. Od wpływu na kulturę popularną po znaczenie dla postępu technologicznego, Park Narodowy Nahuel Huapi pozostawił znaczący ślad w społeczeństwie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Park Narodowy Nahuel Huapi, od jego początków po dzisiejszą ewolucję. Przeanalizujemy jego wpływ na historię, naukę, politykę i inne istotne obszary. Dodatkowo sprawdzimy, jak Park Narodowy Nahuel Huapi ukształtował nasze postrzeganie i wpłynął na nasze decyzje na przestrzeni lat. Dołącz do nas w tej podróży, aby odkryć wpływ Park Narodowy Nahuel Huapi na nasze życie!

Park Narodowy Nahuel Huapi
Parque nacional Nahuel Huapi
Logotyp Park Narodowy Nahuel Huapi
Ilustracja
Bariloche, Patagonia
park narodowy
Państwo

 Argentyna

Położenie

Río Negro
Neuquén

Data utworzenia

1934

Akt prawny

Ustawa Nr 12.103 z 1934 roku

Powierzchnia

7172,61 km²

Ochrona

kategoria IUCN – II (park narodowy)

Położenie na mapie Argentyny
Mapa konturowa Argentyny, po lewej znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Nahuel Huapi”
Ziemia41°00′S 71°30′W/-41,000000 -71,500000
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Park Narodowy Nahuel Huapi (hiszp. Parque nacional Nahuel Huapi) – park narodowy w Argentynie, założony w 1934 roku, uznany za ostoję ptaków IBA, obejmuje ochroną obszar Andów na terenie Patagonii z licznymi polodowcowymi jeziorami, m.in. jeziorem Nahuel Huapi. Od 2007 roku wraz z Parkiem Narodowym Lanín, Parkiem Narodowym Lago Puelo, Parkiem Narodowym Los Arrayanes, Parkiem Narodowym Los Alerces i rezerwatami przyrody w tej części Patagonii tworzy rezerwat biosfery UNESCO o nazwie „Andino Norpatagonica”[1].

Historia

Park Narodowy Nahuel Huapi był – obok Parku Narodowego Iguazú – jednym z pierwszych parków narodowych utworzonych na terenie Argentyny[2][a]. Parki te zostały wydzielone z założonego 8 kwietnia 1922 roku dekretem prezydenta Hipólito Yrigoyena (1852–1933) pierwszego parku narodowego – Parque Nacional del Sud (pol. „Park Narodowy Południa”)[2]. Przekształcenia dokonano na mocy ustawy Nr 12.103 z 30 września 1934 roku, która dała podstawę prawną do tworzenia krajowych obszarów chronionych[2][6].

Park obejmuje ochroną obszar o powierzchni 717,261 ha (7172,61 km²) w prowincjach Río Negro i Neuquén w Patagonii w zachodnio-południowej części Argentyny[7]. Ochroną objęty jest obszar górski Andów z licznymi polodowcowymi jeziorami, m.in. jeziorem Nahuel Huapi[8] i szczytami powyżej 3 tys. m n.p.m. Tronador (3491 m n.p.m.)[3] oraz obszary wyżynne i stepowe u podnóża Andów[4].

W 2016 roku park odwiedziło prawie 400 tys. zwiedzających[9].

Geografia

Klimat

Według klasyfikacji klimatów Köppena park leży w strefie klimatu umiarkowanego zimnego[7]. Występują tu wilgotne zimy z częstymi opadami śniegu i średnią temperaturą 2–4° C oraz suche lata o średniej temperaturze 14–16° C[7]. Na zachodzie dochodzi do obfitych opadów deszczu (4000 mm średnio na rok w Puerto Blest) – mniejsze opady (600 mm) występują na wschodzie w strefie stepowej[7].

Flora i fauna

60% powierzchni parku zajmują lasy andyjskie zdominowane przez takie gatunki drzew jak: ficroja cyprysowata, Austrocedrus chilensis i Nothofagus dombeyi (endemit)[7]. Na bardziej wilgotnych terenach rosną rośliny zaroślowe m.in. Saxegothaea conspicua i Podocarpus nubigenus[7].

Park zamieszkuje ok. 200 gatunków kręgowców, w tym ok. 120 gatunków ptaków, ok. 42 gatunków ssaków, 13 – płazów, 12 gadów i 11 ryb[8]. 24 gatunki zwierząt uznawane są za gatunki o szczególnym znaczeniu, m.in. zagrożone wyginięciem Lontra provocax (gatunek wydry, który jest symbolem parku), huemal chilijski i ocelot chilijski, oraz kormoran niebieskooki, torbik bambusowy, zbrojówka, kondor wielki, puma, pudu, gwanako andyjskie, nibylis argentyński i tukotuko patagoński[7].

Park jest uznany za ostoję ptaków IBA[8].

Uwagi

  1. ↑ Część literatury (na przykład Encyklopedia Britannica[3]) podaje, że Park Narodowy Nahuel Huapi był pierwszym parkiem narodowym na terenie Argentyny, jednak inne źródła zwracają uwagę na to, że kwestia pierwszego parku w Argentynie nie jest do końca rozstrzygnięta[4]. Obszar parku był pierwszym terenem odnotowanym w oficjalnych dokumentach państwowych jako park narodowy[4]. W 1903 roku argentyński badacz przyrody Francisco Moreno (1852–1919) podarował 75 km² ziemi u stóp Andów na zachód od jeziora Nahuel Huapí w celu utworzenia tu parku narodowego[2]. Obszar ten stał się zalążkiem większego obszaru chronionego wokół San Carlos de Bariloche – 17 stycznia 1907 roku oryginalny teren został rozszerzony do 43 tys. h na mocy dekretu prezydenta Argentyny José Figueroy Alcorty (1860–1931)[2]. Park narodowy – Parque Nacional del Sud (pol. „Park Narodowy Południa”) – został utworzony 8 kwietnia 1922 roku dekretem prezydenta Hipólito Yrigoyena (1852–1933)[2]. Encyklopedia PWN podaje, że Park Narodowy Nahuel Huapi był pierwszym parkiem narodowym na terenie Ameryki Południowej[5].

Przypisy

  1. ↑ Quiénes Somos | Reserva de biósfera andino norpatagónica Argentina , web.archive.org, 15 stycznia 2011 .
  2. ↑ a b c d e f Historia Institucional. Parques Nacionales de Argentina . . . (hiszp.).
  3. ↑ a b Nahuel Huapí National Park, Encyclopædia Britannica (ang.).
  4. ↑ a b c Adrian Howkins, Jared Orsi, Mark Fiege: National Parks Beyond the Nation: Global Perspectives on "America's Best Idea". University of Oklahoma Press, 2016, s. 107. ISBN 978-0-8061-5475-6. . (ang.).
  5. ↑ Nahuel Huapí, Park Narodowy, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  6. ↑ MINISTERIO DE AGRICULTURA Ley Nº 12.103 Ley de Parques Nacionales. InfoLEG . . (hiszp.).
  7. ↑ a b c d e f g Administración de Parques Nacionales: Parque Nacional Nahuel Huapi. parquesnacionales.gob.ar. . . (hiszp.).
  8. ↑ a b c BirdLife International: Important Bird Areas factsheet: Nahuel Huapi National Park and Reserve. . (ang.).
  9. ↑ Administración de Parques Nacionales: Parque Nacional Nahuel Huapi. Sistema de Información de Biodiversidad (SIB) . . (hiszp.).
Parki narodowe w Argentynie