Pici (makaron)

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Pici (makaron). Niezależnie od tego, czy mówimy o postaci historycznej, aktualnym temacie czy odpowiednim wydarzeniu, Pici (makaron) przykuł naszą uwagę i zasługuje na szczegółowe zbadanie. W tym artykule przeanalizujemy jego wpływ, implikacje i znaczenie w obecnym kontekście. Dzięki jasnemu i obiektywnemu podejściu będziemy starali się rzucić światło na Pici (makaron) i zaoferować wzbogacającą wizję, która pozwoli nam lepiej zrozumieć jego znaczenie w naszym społeczeństwie. Przygotuj się na fascynującą podróż odkrywczą!

Pici – rodzaj ręcznie robionego włoskiego makaronu. Jest zbliżony do kształtem do spaghetti, lecz nieco grubszy. Popularny w południowej Toskanii, w szczególności południowej części prowincji Siena – w Val d'Orcia, Val di Chiana, Monte Amiata, prowincji Arezzo oraz przyległych[1][2].

Surowe pici po przygotowaniu

Receptura

Tradycyjna receptura dopuszcza użycie wody, mąki i soli[2], jaja stosuje się w niektórych lokalnych wariantach. Makaron produkuje się wyłącznie ręcznie techniką appiciare, czyli ręcznego wyrabiania ciasta przez wyciąganie go między palcami w celu uzyskania długiej nitki.

Przepisy

Klasyczne przyprawy toskańskiej tradycji z makaronem pici to dodatki:

  • sos aglione (sos pomidorowo-cebulowy z lokalnej odmiany cebuli)[2],
  • sos z wątroby królika[3],
  • sos mięsny „chiantigiana " (z dodatkiem chianti)
  • ragù na bazie dziczyzny (dzik, zając)[4],
  • "alle criciole" (doprawione okruchami toskańskiego chleba smażonego w oliwie z oliwek)[5]

Warianty

W rejonie Montalcino pici nazywane jest pinci, a zwykłą mąkę pszenną zastępuje się gruboziarnistą mąką, mieloną tradycyjną metodą na żarnach[6].

W Anghiari, w prowincji Arezzo, makaron ten nosi nazwę bringoli. W niektórych obszarach górnego biegu Arno wytwarza się lunghetti, które są podobne do pici, lecz używa się do jego produkcji jaja, a makaron kształtuje się na stolnicy (zamiast między palcami)[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. Pici - wyjątkowy specjał z Toskanii , OnetGotowanie, 4 lutego 2015 (pol.).
  2. a b c La ricetta dei pici all'aglione | Visit Tuscany , www.visittuscany.com (wł.).
  3. Condé Nast, Pici con ragù di coniglio , La Cucina Italiana, 13 kwietnia 2016 (wł.).
  4. Pici al ragù di cinghiale, il famoso piatto toscano c , caos&cucina, 18 października 2020 (wł.).
  5. Pici alle briciole | Traditional Pasta From Province of Siena | TasteAtlas , www.tasteatlas.com .
  6. a b Giovanni Righi Parenti,: Giovanni Righi Parenti, La cucina toscana, in La cucina regionale italiana, Toscana. Newton & Compton, 1995, s. 259-260. ISBN 88-541-0134-6.