W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Pici (makaron). Niezależnie od tego, czy mówimy o postaci historycznej, aktualnym temacie czy odpowiednim wydarzeniu, Pici (makaron) przykuł naszą uwagę i zasługuje na szczegółowe zbadanie. W tym artykule przeanalizujemy jego wpływ, implikacje i znaczenie w obecnym kontekście. Dzięki jasnemu i obiektywnemu podejściu będziemy starali się rzucić światło na Pici (makaron) i zaoferować wzbogacającą wizję, która pozwoli nam lepiej zrozumieć jego znaczenie w naszym społeczeństwie. Przygotuj się na fascynującą podróż odkrywczą!
Pici – rodzaj ręcznie robionego włoskiego makaronu. Jest zbliżony do kształtem do spaghetti, lecz nieco grubszy. Popularny w południowej Toskanii, w szczególności południowej części prowincji Siena – w Val d'Orcia, Val di Chiana, Monte Amiata, prowincji Arezzo oraz przyległych[1][2].
Tradycyjna receptura dopuszcza użycie wody, mąki i soli[2], jaja stosuje się w niektórych lokalnych wariantach. Makaron produkuje się wyłącznie ręcznie techniką appiciare, czyli ręcznego wyrabiania ciasta przez wyciąganie go między palcami w celu uzyskania długiej nitki.
Klasyczne przyprawy toskańskiej tradycji z makaronem pici to dodatki:
W rejonie Montalcino pici nazywane jest pinci, a zwykłą mąkę pszenną zastępuje się gruboziarnistą mąką, mieloną tradycyjną metodą na żarnach[6].
W Anghiari, w prowincji Arezzo, makaron ten nosi nazwę bringoli. W niektórych obszarach górnego biegu Arno wytwarza się lunghetti, które są podobne do pici, lecz używa się do jego produkcji jaja, a makaron kształtuje się na stolnicy (zamiast między palcami)[6].