Procisne
W tym artykule zbadamy fascynującą historię Procisne, tematu, który przez lata przyciągnął uwagę niezliczonej liczby osób. Procisne był przedmiotem debaty, badań i spekulacji, a jego wpływ na społeczeństwo był głęboki i trwały. Od najwcześniejszych zapisów historycznych po dzień dzisiejszy Procisne odgrywał kluczową rolę w kształtowaniu kultury, polityki i sposobu, w jaki rozumiemy otaczający nas świat. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w bogatą i różnorodną historię Procisne, badając jego pochodzenie, ewolucję i znaczenie we współczesnym świecie.
| osada | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Liczba ludności (2020) |
45[3] |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
38-713[4] |
| Tablice rejestracyjne |
RBI |
| SIMC |
0356300[5] |
Położenie na mapie gminy Lutowiska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego  | |
 49°11′58″N 22°40′28″E/49,199444 22,674444[1]
| |
Procisne (w latach 1977–1981 Przesmyk) – osada śródleśna w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska[5][6]. Leży nad Sanem przy drodze wojewódzkiej nr 896. Osada jest częścią składową sołectwa Stuposiany.
Historia
Pierwsze wzmianki dotyczące Procisnego sięgają roku 1580, i umiejscawiają je jako jedną z własności Kmitów. Wieś prawa wołoskiego w latach 1551–1600, położona w ziemi sanockiej województwa ruskiego[7].
W połowie XIX wieku właścicielką posiadłości tabularnej w Procisnem była Sabina Koniecka[8]. Latem 1884 r. we wsi w majątku Zduniów[9] gościł Oskar Kolberg[10].
Po II wojnie światowej wieś uległa całkowitemu zniszczeniu i wysiedleniu.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Demografia
- 1921 Procisne zamieszkiwało 411 osób (w 79 domach mieszkalnych):
- 359 wyznania greckokatolickiego
- 29 wyznania mojżeszowego
- 23 wyznania rzymskokatolickiego
- 1991 – 39 osób
- 2004 – 52 osoby
- 2020 – 45 osób[3]
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 110165
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ a b Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 4
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1033 .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Tomasz Figlus, Villae iuris valachici. Z problematyki rozwoju osadnictwa wołoskiego w Polsce na przykładzie ziemi sanockiej, w: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej tom 5 (2016), s. 31.
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 172.
- ↑ Instytut im. Oskara Kolbega: Procisne. . (pol.).
- ↑ Elżbieta Millerowa: Przemyskie Oskara Kolberga. W: Oskar Kolberg: Przemyskie. Suplement do tomu 35.. Poznań: Instytut im. Oskara Kolberga, 2011. ISBN 978-83-62298-25-9. ISBN 978-83-921727-8-9.
Linki zewnętrzne
- Procisne, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 46.