Dzisiaj chcemy porozmawiać o Rezerwat przyrody Bobry w Uhercach, temacie, który w ostatnim czasie zyskał duże znaczenie. Od momentu pojawienia się Rezerwat przyrody Bobry w Uhercach przyciągnął uwagę wielu osób, stając się tematem szerokiego zainteresowania. Jego wpływ obejmuje różne obszary, od polityki po kulturę popularną, i wywołał dyskusje i debaty na całym świecie. W tym artykule szczegółowo zbadamy Rezerwat przyrody Bobry w Uhercach, analizując jego znaczenie, implikacje i ewolucję w czasie. Od jego początków do obecnego stanu, zagłębimy się w wszechświat Rezerwat przyrody Bobry w Uhercach, aby zrozumieć jego fascynującą i złożoną naturę.
![]() | |
rezerwat faunistyczny | |
Typ rezerwatu |
faunistyczny |
---|---|
Podtyp rezerwatu |
ssaków |
Państwo | |
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
7 października 1994 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
27,16 ha |
Położenie na mapie powiatu leskiego ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ![]() | |
![]() |
Rezerwat przyrody Bobry w Uhercach – rezerwat faunistyczny położony w powiecie leskim, na terenie miejscowości Uherce Mineralne (gmina Olszanica) i Myczkowce (gmina Solina)[1]. Zajmuje powierzchnię 27,16 ha[1][2] (akt powołujący podawał 27,12 ha).
Obszar chroniony powstał w 1994 r. w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych w stanie niezmienionym siedliska zajmowanego przez bobra europejskiego Castor fiber[1][2]. Stanowisko bobrów na tym terenie zostało odkryte w 1984 r., dwa lata po reintrodukcji tego gatunku w dolinie Osławy na pograniczu Beskidu Niskiego i Bieszczadów[3].
Rezerwat położony jest w dolinie Olszanki, w granicach Wschodniobeskidzkiego Obszaru Chronionego Krajobrazu oraz siedliskowego obszaru Natura 2000 „Ostoja Góry Słonne”[4]. Obszar chroniony obejmuje meandrującą rzekę oraz położone na jej terasach zalewowych dawne wyrobiska żwiru. Roślinność rezerwatu obejmuje łęgi wierzbowo-topolowe oraz zarośla wierzbowe[5].