W tym artykule będziemy eksplorować fascynujący świat Rezerwat przyrody Pateraki, analizując jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i jego znaczenie w różnych aspektach życia codziennego. Od swoich początków do dzisiejszego wpływu Rezerwat przyrody Pateraki odegrał kluczową rolę w kształtowaniu świata, w którym żyjemy. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy jego implikacje w różnych sferach, od polityki i ekonomii po kulturę i technologię. Podobnie zagłębimy się w mniej znane aspekty Rezerwat przyrody Pateraki, odkrywając nowe perspektywy, które pozwolą nam lepiej zrozumieć jego znaczenie w bieżącym kontekście. Poprzez tę podróż chcemy zaoferować czytelnikowi szeroką i wzbogacającą wizję Rezerwat przyrody Pateraki, zachęcając go do refleksji nad jego rolą we współczesnym świecie.
![]() | |
rezerwat leśny | |
Typ rezerwatu | |
---|---|
Podtyp rezerwatu |
zbiorowisk leśnych[1] |
Państwo | |
Województwo | |
Położenie |
wieś Czajkowa |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
2002 |
Akt prawny |
Dz. Urz. Woj. Podkarpackiego z 2002 r. Nr 2, poz. 5 |
Powierzchnia |
60,17 ha |
Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Tuszów Narodowy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu mieleckiego ![]() | |
![]() |
Pateraki – rezerwat przyrody w miejscowości Czajkowa, w gminie Tuszów Narodowy, w powiecie mieleckim, w województwie podkarpackim[1]. Znajduje się na terenie leśnictwa Pateraki (Nadleśnictwo Mielec)[2]. Leży w północnej części Mielecko-Kolbuszowsko-Głogowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu oraz w granicach obszaru ptasiego sieci Natura 2000 „Puszcza Sandomierska” PLB180005.
Niemal całą powierzchnię rezerwatu zajmują zbiorowiska leśne; dominuje grąd subkontynentalny, rośnie tu też kontynentalny bór mieszany oraz łęg jesionowo-olszowy[2]. Niewielki fragment rezerwatu zajmuje zbiorowisko segetalne z klasy Secalietea na roli stanowiącej poletko łowieckie[2]. Do spotykanych tu chronionych gatunków roślin należą m.in. lilia złotogłów, bluszcz pospolity, kruszczyk szerokolistny, wawrzynek wilczełyko i śnieżyca wiosenna[2].
Przez rezerwat przepływa rzeka Jamnica[4] (lub górny bieg Trześniówki[5][6] - różnie opisana na różnych mapach). Rzeka została uregulowana między 1904 a 1930 r.[6] W ramach regulacji zostało wykopane zupełnie nowe, proste koryto o rzędnej dna znacznie niższej niż rzędna dna pierwotnej rzeki. Obszar aktualnie objęty ochroną rezerwatową został więc celowo osuszony. Poza rezerwatem przyrody rzeka poddawana jest regularnie pracom utrzymaniowym, a na obszarze rezerwatu samoczynnie renaturyzuje się.
Poszczególne części rezerwatu podlegają ochronie ścisłej, czynnej lub krajobrazowej[7].