W artykule, który prezentujemy poniżej, omówimy Roland Joffé, badając jego znaczenie i znaczenie w różnych kontekstach. Od swojej roli w historii po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Roland Joffé był przez długi czas przedmiotem zainteresowania i debaty. Poprzez szczegółową analizę zbadamy różne perspektywy i punkty widzenia na temat Roland Joffé, aby lepiej zrozumieć jego wpływ i znaczenie. Bez wątpienia Roland Joffé to temat, który zachęca nas do refleksji i kwestionowania naszej wcześniejszej wiedzy, dlatego zapraszamy do kontynuowania czytania, aby dowiedzieć się więcej na ten interesujący temat.
Roland Joffé podczas 5. Międzynarodowego Festiwalu Kina Niezależnego Off Plus Camera w Krakowie (2012) | |
Data i miejsce urodzenia |
17 listopada 1945 |
---|---|
Zawód |
reżyser, scenarzysta, producent |
Lata aktywności |
od 1960 |
Roland Joffé (ur. 17 listopada 1945 w Londynie) – angielsko-francuski reżyser filmowy i telewizyjny, producent. Był dwukrotnie nominowany do Oscara za najlepszą reżyserię, za obrazy Pola śmierci oraz Misja.
Joffé urodził się w Londynie. Jest wnukiem rzeźbiarza Jacoba Epsteina[1]. Ukończył dwie niezależne szkoły: Lycée français Charles de Gaulle w Londynie oraz Carmel College w Wallingford. Swoją oficjalną edukację zakończył na University of Manchester.
Karierę filmową zaczynał od pracy w telewizji. W kinie debiutował dzięki producentowi Davidowi Puttnamowi, z którym razem stworzyli Pola śmierci, film opowiadający o przyjaźni dwóch dziennikarzy na tle ogarniętej wojną domową Kambodży. Sam Waterston wcielił się w postać Sydneya Schanberga , debiutujący na dużym ekranie lekarz Haing S. Ngor odegrał rolę Ditha Prana, zaś John Malkovich wykreował postać Ala Rockoffa . Obraz okazał się wielkim sukcesem, zdobywając trzy Oscary i osiem nagród BAFTA, zaś sam Joffé był nominowany do obu wyróżnień za reżyserię[2].
Dwa lata później Joffé wyreżyserował Misję, również wyprodukowaną przez Puttnama; dramat historyczny rozgrywający się na terenach dzisiejszego Paragwaju, oparty na autentycznych wydarzeniach z XVIII wieku. Osady Indian Guarani, w których siedzibę mają jezuickie misje (tzw. redukcje paragwajskie), mają zostać przekazane Hiszpanom i Portugalczykom, co spotyka się z oporem części duchowieństwa. W głównych rolach wystąpili Jeremy Irons i Robert De Niro. Film zdobył szereg nagród, w tym Złotą Palmę na 39. MFF w Cannes, a także przyniósł Joffemu kolejne nominacje do Oscara i BAFTA[3].
Późniejsze dzieła Joffé nie cieszyły się już takim uznaniem krytyki i publiczności. W 1989 wyreżyserował film Projekt Manhattan z Paulem Newmanem. W 1995 na ekrany kin weszła Szkarłatna litera, w której wystąpili Demi Moore, Gary Oldman, Robert Duvall oraz Edward Hardwicke, zaś w 2000 Vatel z Gérardem Depardieu, Umą Thurman i Timem Rothem. W 2011 premierę miał film Gdy budzą się demony.
W kwietniu 2012 reżyser był gościem piątej edycji krakowskiego festiwalu Off Plus Camera[4]. Pokazano cztery filmy reżysera: Pola śmierci, Misję, Vatel oraz Gdy budzą się demony. Sam Joffé kilkakrotnie uczestniczył w spotkaniach z publicznością, pozostawił odcisk dłoni w Krakowskiej Alei Filmowej, a także od prezydenta Jacka Majchrowskiego odebrał klucze do bramy miasta.
W latach 1971–1980 był żonaty z brytyjską aktorką Jane Lapotaire . Ich synem jest reżyser Rowan Joffé (ur. 1972). Z aktorką Cherie Lunghi ma córkę Nathalie Lunghi (ur. 1986)[1].