Rozpucie
Temat Rozpucie jest tematem o wielkim znaczeniu w dzisiejszym społeczeństwie. Jest to problem, który dotyczy dużej liczby osób i budzi duże zainteresowanie i niepokój w społeczeństwie. Jest to temat, który w ostatnich latach był przedmiotem licznych badań, badań i debat, wskazując na jego wagę i potrzebę odpowiedniego ujęcia. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy Rozpucie, badając jego przyczyny, konsekwencje i możliwe rozwiązania, aby zaoferować szeroką i kompletną wizję tego bardzo istotnego tematu.
| wieś | |
.jpg) Kościół filialny w Rozpuciu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
461[2] |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
38-535[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RSA |
| SIMC |
0361347[4] |
Położenie na mapie gminy Tyrawa Wołoska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |
 49°35′38″N 22°23′30″E/49,593889 22,391667[1]
| |
Rozpucie (dawniej Rospucze, w latach 1977–1981 Tkaczowa) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Tyrawa Wołoska[4].
W skład sołectwa Rozpucie wchodzą: Rozpucie, Kreców i Lachowa[5]
Części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0361353 | Brzózka | część wsi |
| 0361360 | Huty | część wsi |
| 0361376 | Młyniska | część wsi |
| 0361382 | Moczary | część wsi |
| 0361399 | Przerwy | część wsi |
Historia
Od 1340 do 1772 ziemia sanocka, województwo ruskie. W początkach XV w. należała do Mikołaja Czeszyka. Do 1914 powiat sanocki, pow. podatkowy Bircza, austriacka prowincja Galicja.
Wieś lokowana na prawie wołoskim ok. roku 1530 przez Stecza Dablowicza. Zgodnie z uzyskanym przywilejem wieś miała liczyć 18 kolonów, sołectwo, karczmę oraz księdza, okres wolnizny miał trwać 24 lata. Własność szlachecka rodu Tyrawskich, potomków Czeszyka. Następni właściciele Humniccy. W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Rospucze był Stanisław hr. Humnicki[7]. W XX wieku własność Roberta Donisa.
Na przełomie roku 1913/14 cieśla Marian Bilański zbudował dzięki fundacji Leokadii Żuk-Skarszewskiej nowy drewniany kościół rzymskokatolicki pw. Krzyża św. i Matki Boskiej Królowej Polski. Świątynia jest dwudzielna, kryta dachówką, szalowana deskami. We wnętrzu zachowały się elementy wyposażenia świątyni z XVIII wieku.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 117046
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 s. 7
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1085 .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Statut sołectwa Rozpucie
- ↑ Obwieszczenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 4 sierpnia 2015 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636)
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 183.
Linki zewnętrzne
- Rozpucie 2, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 844.
| Wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
|
