Runianka japońska

W tym artykule poznamy fascynujący świat Runianka japońska, temat, który przykuł uwagę i zainteresowanie ludzi na całym świecie. Dzięki bogatej historii i znaczącemu wpływowi na różne aspekty życia codziennego, Runianka japońska z biegiem czasu odegrał fundamentalną rolę w społeczeństwie. Poprzez dogłębną analizę zbadamy różne aspekty i wymiary Runianka japońska, od jego pochodzenia i ewolucji po dzisiejszy wpływ. Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w dziedzinie Runianka japońska, czy dopiero zagłębiasz się w ten temat, ten artykuł dostarczy Ci cennych informacji i unikalnych perspektyw, które pozwolą Ci lepiej zrozumieć jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym świecie.

Runianka japońska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

Buxanae

Rząd

bukszpanowce

Rodzina

bukszpanowate

Rodzaj

runianka

Gatunek

runianka japońska

Nazwa systematyczna
Pachysandra terminalis Siebold & Zucc
Abh. Math.-Phys. Cl. Königl. Bayer. Akad. Wiss. 4(2):142. 1845

Runianka japońska (Pachysandra terminalis) – gatunek zimozielonej krzewinki z rodziny bukszpanowatych. Pochodzi z Chin i Japonii[3]. Jest uprawiana w wielu krajach jako roślina ozdobna.

Morfologia

Kwiaty
Pokrój
Zimozielona krzewinka o wysokość 20–30 cm. Szybko rozrasta się dzięki podziemnym rozłogom i tworzy gęstą darń[4].
Liście
Z rozłogów wyrastają okółki ciemnozielonych, skórzastych, podługowatych, grubo ząbkowanych liści.
Kwiaty
Roślina jednopienna. Niepozorne, białe lub różowe, pachnące kwiaty zebrane w szczytowe grona pojawiają się wczesnym latem[4].

Zastosowanie

Odmiana `Variegata`

Roślina ozdobna uprawiana w gruncie. Szczególnie nadaje się jako roślina okrywowa. Może być w tym celu uprawiana pod wysokim drzewami[5]. Istnieją kultywary o ozdobnych liściach, np. `Variegata` ma kremowozielone, pstre liście[4], wymaga ona jednak bardziej słonecznego stanowiska, niż typowa forma gatunku o ciemnozielonych liściach.

Uprawa

Jest łatwa w uprawie. Preferuje miejsca cieniste, doskonale radzi sobie pod koronami drzew. Jest całkowicie mrozoodporna i nie ma specjalnych wymagań co do żyzności gleby, ważne natomiast aby była ona stale wilgotna[4]. Jest bowiem wrażliwa na suszę i wymaga obfitego podlewania. Dobrze też znosi zanieczyszczenia miejskie[5]. Rozmnaża się przeważnie przez odcinanie ukorzenionych rozłogów, można też przez sadzonki[4]. Wskazane jest cięcie, które powoduje jej zagęszczanie się.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). .
  4. a b c d e Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  5. a b Przegląd roślin. .