Sadulin
Obecnie Sadulin to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Sadulin stał się kwestią o uniwersalnym znaczeniu, wpływającą na różne sektory społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Sadulin wywołał szeroką debatę i wzbudził zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Sadulin i omówimy jego konsekwencje dla naszego codziennego życia. Od swoich początków do obecnej ewolucji, Sadulin reprezentuje istotne zjawisko, które zasługuje na pełne zrozumienie.
| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Gmina |
Turmont |
Położenie na mapie Litwy  | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r.  | |
 55°37′33″N 26°26′24″E/55,625833 26,440000
| |
Sadulin – dawny folwark. Tereny na których był położony, leżą obecnie na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie jezioroskim, w starostwie Turmont.
Na mapie WIG występuje jako Sadulino.
Historia
W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.
W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek a następnie folwark leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim[1], w gminie Smołwy[2].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 8 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny[2]. W 1931 w 1 domu zamieszkiwało 8 osób[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Smołwach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w m. Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Turmont[4].
Przypisy
- ↑ Dz.U. 1926 nr 6 poz. 29
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 16.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 14.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1504.