Sieciechów (województwo mazowieckie)

Wygląd przypnij ukryj Sieciechów
wieś
Ilustracja
Centrum Sieciechowa
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

kozienicki

Gmina

Sieciechów

Liczba ludności (2011)

573

Strefa numeracyjna

48

Kod pocztowy

26-922

Tablice rejestracyjne

WKZ

SIMC

0636086

Położenie na mapie gminy SieciechówMapa konturowa gminy Sieciechów, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sieciechów”SieciechówSieciechów
Położenie na mapie PolskiMapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Sieciechów”SieciechówSieciechów
Położenie na mapie województwa mazowieckiegoMapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Sieciechów”SieciechówSieciechów
Położenie na mapie powiatu kozienickiegoMapa konturowa powiatu kozienickiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Sieciechów”SieciechówSieciechów
Ziemia51°32′27″N 21°44′45″E/51,540833 21,745833
Stara pieczęć miejska z herbem miasta Bernard, opat klasztoru benedyktynów w Sieciechowie, wydaje ordynację dla tegoż klasztoru i określa jego uposażenie w 1505 roku

Sieciechów – wieś w powiecie kozienickim w województwie mazowieckim, gminie Sieciechów. Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską przed 1370 rokiem, zdegradowany w 1869 roku. Był miastem klasztoru benedyktynów sieciechowskich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.

Od 1973 r. jest siedzibą gminy Sieciechów. Jest także siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Wawrzyńca.

Historia

W okresie neolitu istniały tu kopalnie krzemienia. Nazwę swą bierze od znanego palatyna z czasów księcia Władysława I HermanaSieciecha, z rodu Starżów-Toporczyków, który sprawował urząd w latach 1080-1100. Sieciechów był siedzibą rodu.

Pierwszą znaną wzmiankę o Sieciechowie umieścił w XI wieku Gall Anonim, który napisał, że nie było znaczniejszego grodu między Sandomierzem i Płockiem. W tutejszym grodzie zlokalizowanym na terenie dzisiejszej wsi Zajezierze więziony był Zbigniew – najstarszy syn księcia Władysława Hermana. W 1191 roku istniała tu kaplica de Szeczechow cum suis redditibus, należąca do uposażenia kościoła św. Marii w Sandomierzu. Prowadziła też tędy droga z Radomia przez Zawichost na Ruś oraz przez Sandomierz do Krakowa. W 1132 roku Bolesław III Krzywousty odebrał gród rodowi Starżów-Toporczyków i umieścił tu siedzibę kasztelanii. W 1232 roku Sieciechów został lokowany na prawie magdeburskim. W mieście powstała parafia pw. św. Wawrzyńca (parafia św. Wawrzyńca w Sieciechowie), która objęła ona swym zasięgiem okolice dzisiejszego Kazimierza Dolnego, Zwolenia, Kozienic, Stężycy i Dęblina. Miasto stało się portem nadwiślańskim i grodem obronnym. W 1233 roku po śmierci księcia Leszka Białego, książę Konrad Mazowiecki więził tu przez rok wdowę po Leszku, Grzymisławę z synkiem Bolesławem Wstydliwym. W 1239 roku wzmiankowany jest po raz pierwszy kasztelan sieciechowski Florian. W 1432 roku król Władysław Jagiełło ustanowił tu, a może potwierdził, targ w środę i jarmark na święto Dziesięciu Tysięcy Rycerzy oraz w dzień św. Wawrzyńca, które to dni do dzisiaj są w Sieciechowie odpustami. Miasto zachowało obowiązek udzielania stacji. Po powstaniu styczniowym w związku ze zmianą koryta Wisły Sieciechów utracił prawa miejskie.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w grudniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 150 Żydów. We wrześniu 1942 zostali wywiezieni getta w Kozienicach, a stamtąd do obozu zagłady Treblinka II i tam zamordowani.

Zabytki

Sieciechów Opactwo

Gospodarka i transport

Położona jest przy drodze krajowej 48, 15 km na wschód od Kozienic i 91 km na południowy wschód od Warszawy. W bezpośredniej okolicy linia kolejowa Radom-Dęblin

Obecnie Sieciechów to miejscowość typowo rolnicza o walorach turystycznych, znajduje się tam kilka gospodarstw agroturystycznych. Mieszkańcy utrzymują się z rolnictwa lub pracują w okolicznych miastach.

Turystyka

Przez Sieciechów przechodzi pieszy zielony szlak turystyczny: ZwoleńPionkiGarbatka-Letnisko – Sieciechów – DęblinKock

Religia

Kościół parafialny św. Wawrzyńca

Zobacz też

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 121760
  2. Wieś Sieciechów w liczbach , Polska w liczbach  , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. .
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1138  .
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 68-69.
  8. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 112.
  9. Opis parafii na stronie diecezji radomskiej
  10. Ł. Piernikarczyk: Palatyn Sieciech (1080-1100). . . (pol.).
  11. Zobacz hasło Sieciechów : Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, T. X. . (pol.). s. 490.
  12. Tadeusz Brzeczkowski, Podatki zwyczajne w Polsce w XV wieku, w: Acta Universitatis Nicolai. Copernici, Historia XVIII — Nauki Humanistyczne”, z. 128, Toruń 1982, s. 58.
  13. Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part A, s. 305 .

Linki zewnętrzne

Gmina Sieciechów
Miejscowości podstawowe
Części miejscowości

Herb gminy Sieciechów

Powiat kozienicki (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
Gromady
(1954–72)
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).