Sojuz 7KT-OK

Sojuz 7KT-OK
	; Sojuz 7KT-OK (z prawej) i stacja Salut 1
Inne nazwy	Sojuz 7K-OKS
Producent	OKB-1
Operator	ZSRR
Państwo pochodzenia	Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich\|ZSRR
Zastosowanie	Lot 1-3 osób do stacji orbitalnej
Poprzednik	Sojuz 7K-OK
Następca	Sojuz 7K-T
	Produkcja
Stan obecny	wycofany
Liczba wszystkich lotów	2
Liczba udanych lotów	1
Liczba nieudanych lotów	1
Pierwszy lot	23 kwietnia 1971 (Sojuz 10)
Ostatni lot	6 czerwca 1971 (Sojuz 11)
	Dane techniczne
Masa	6590 (6290 bez paliwa) kg
Zasilanie	baterie słoneczne

Sojuz 7KT-OK (ros. Союэ 7КТ-ОК) – radziecki statek kosmiczny przeznaczony do lotów załogowych. Został zaprojektowany w celu transportu załogi na pierwszą stacji kosmiczną, Salut 1 („Т” w oznaczeniu znaczy транспортный – transportowy).

Statki tej wersji posiadały nowy port cumowniczy typu SSWP i umożliwiały przejście załogi z modułu orbitalnego na pokład bazy orbitalnej. Odbyły się dwa loty załogowe, w pierwszym z nich kosmonautom nie udało się dostać na pokład stacji, natomiast drugi przebiegał pomyślnie aż do odłączenia od stacji Salut. W wyniku dekompresji statku trzyosobowa załoga Sojuza 11 udusiła się. Tragedia wymusiła rewizję projektu i wprowadzenie lepszych systemów podtrzymywania życia; statki Sojuz 7KT-OK zostały zastąpione przez Sojuzy drugiej generacji, Sojuz 7K-T.

Loty załogowe

Bibliografia

Soyuz 7KT-OK. Encyclopedia Astronautica. . . (ang.).

Linki zewnętrzne

David S.F. Portree, Mir Hardware Heritage, NASA RP-1357, 1995 (dostępna także wersja PDF)

Sojuz 7K-OK (1966–1971)	1 2a 3 4 5 6 7 8 9
Sojuz 7KT-OK (1971)	10 11
Sojuz 7K-T (1973–1981)	12 13 14 15 17 18a† 18 21 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40
Sojuz 7K-TM (1975–1976)	16 19 22
Sojuz-T (1976–1986)	T-2 T-3 T-4 T-5 T-6 T-7 T-8 T-9 T-10-1† T-10 T-11 T-12 T-13 T-14 T-15
Sojuz-TM (1986–2003)	TM-2 TM-3 TM-4 TM-5 TM-6 TM-7 TM-8 TM-9 TM-10 TM-11 TM-12 TM-13 TM-14 TM-15 TM-16 TM-17 TM-18 TM-19 TM-20 TM-21 TM-22 TM-23 TM-24 TM-25 TM-26 TM-27 TM-28 TM-29 TM-30 TM-31 TM-32 TM-33 TM-34
Sojuz-TMA (2003–2012)	TMA-1 TMA-2 TMA-3 TMA-4 TMA-5 TMA-6 TMA-7 TMA-8 TMA-9 TMA-10 TMA-11 TMA-12 TMA-13 TMA-14 TMA-15 TMA-16 TMA-17 TMA-18 TMA-19 TMA-20 TMA-21 TMA-22
Sojuz-TMA-M (2010–2016)	TMA-01M TMA-02M TMA-03M TMA-04M TMA-05M TMA-06M TMA-07M TMA-08M TMA-09M TMA-10M TMA-11M TMA-12M TMA-13M TMA-14M TMA-15M TMA-16M TMA-17M TMA-18M TMA-19M TMA-20M
Sojuz-MS (2016–trwa)	MS-01 MS-02 MS-03 MS-04 MS-05 MS-06 MS-07 MS-08 MS-09 MS-10† MS-11 MS-12 MS-13 MS-15 MS-16 MS-17 MS-18 MS-19 MS-20 MS-21 MS-22 MS-23 MS-24 MS-25
Loty planowane	MS-26 MS-27
Loty bezzałogowe	Kosmos 133 Kosmos 140 Kosmos 186 Kosmos 188 Kosmos 212 Kosmos 213 Kosmos 238 Sojuz 2 Kosmos 379 Kosmos 398 Kosmos 434 Kosmos 496 Kosmos 573 Kosmos 613 Kosmos 638 Kosmos 656 Kosmos 670 Kosmos 672 Kosmos 772 Sojuz 20 Kosmos 869 Kosmos 1001 Kosmos 1074 Sojuz T-1 Sojuz TM-1 Sojuz MS-14
Rakiety nośne	Sojuz (1966–1975) Sojuz-U (1973–2017) Sojuz-U2 (1985–1995) Sojuz-FG (2002–2019) Sojuz 2 (2004 – dziś)

Sojuz 7KT-OK (z prawej) i stacja Salut 1
Inne nazwy	Sojuz 7K-OKS
Producent	OKB-1
Operator	ZSRR
Państwo pochodzenia	Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich\|ZSRR
Zastosowanie	Lot 1-3 osób do stacji orbitalnej
Poprzednik	Sojuz 7K-OK
Następca	Sojuz 7K-T
Produkcja
Stan obecny	wycofany
Liczba wszystkich lotów	2
Liczba udanych lotów	1
Liczba nieudanych lotów	1
Pierwszy lot	23 kwietnia 1971 (Sojuz 10)
Ostatni lot	6 czerwca 1971 (Sojuz 11)
Dane techniczne
Masa	6590 (6290 bez paliwa) kg
Zasilanie	baterie słoneczne