W dzisiejszym świecie Starawieś jest tematem budzącym duże zainteresowanie i debatę, czy to ze względu na jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, jego wpływ na codzienne życie ludzi, czy też wpływ na różne aspekty kultury i polityki. W tym artykule dokładnie zbadamy temat Starawieś, analizując jego różne aspekty i implikacje, aby zapewnić szeroki i pełny przegląd tematu. Poprzez różne perspektywy i opinie będziemy starali się rzucić światło na Starawieś i zrozumieć jego znaczenie w obecnym kontekście.
wieś | |
![]() Pałac w Starejwsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2023) |
427[2] |
Strefa numeracyjna |
25 |
Kod pocztowy |
07-100[3] |
Tablice rejestracyjne |
WWE |
SIMC |
0678096[4] |
Położenie na mapie gminy Liw ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu węgrowskiego ![]() | |
![]() |
Starawieś – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Liw[5][4]. Ma status sołectwa[6].
Wieś Starą Wieś posiadał w 1673 roku starosta warszawski i referendarz koronny Jan Dobrogost Krasiński[7], leżała w ziemi drohickiej województwa podlaskiego w 1795 roku[8]. Do 1954 roku istniała gmina Stara Wieś. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa siedleckiego. Rozporządzenie MSWiA z 2003 roku przywróciło miejscowości ze Stara Wieś na historyczną nazwę Starawieś. Na drogowskazach można także spotkać Starowieś.
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Michała Archanioła[9].
Około 9 kilometrów na północny zachód od Węgrowa. Leży nad przepływającą tu dość szeroko rzeką Liwiec (lewy dopływ Bugu), przy dawnym trakcie handlowym prowadzącym z Łukowa przez Węgrów do Gdańska.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0678104 | Maciejów | kolonia |
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1473 roku, gdy wymieniana jest jako Jakimowice (Jachimowice), będące własnością Stanisława z Kos(s)owa. W XVI wieku otrzymała nazwę Starawieś, w późniejszym czasie (od XIX wieku) pisaną rozdzielnie: Stara Wieś. W niektórych późniejszych wzmiankach (ok. 1711 roku) występuje także pod nazwą Krasny Dwór[10].
W XVI wieku wieś oraz puszcza starowiejska wchodziły w skład posiadłości węgrowskiej, należącej do możnego litewskiego rodu Kiszków. Po małżeństwie w 1593 roku hetmana polnego litewskiego Krzysztofa Radziwiłła z Elżbietą z Ostrogskich Kiszczyną przechodzi w posiadanie Radziwiłłów.
Wtedy to Węgrów otrzymał liczne przywileje, a Starawieś stała się rezydencją rodu aż do 1664 roku, w którym Bogusław Radziwiłł sprzedał ją Janowi Kazimierzowi Krasińskiemu, podskarbiemu wielkiemu koronnemu. W 1762 roku, jako wiano żony Barbary Krasińskiej przeszła na własność Michała Świdzińskiego. Następnymi właścicielami byli Ossolińscy (do 1811) i Jezierscy. W 1840 Maria Jezierska wyszła za mąż za rosyjskiego księcia Sergiusza Golicyna, który dzięki temu stał się kolejnym właścicielem Starejwsi. W 1879 dobra starowiejskie ponownie przeszły w posiadanie rodziny Krasińskich, którzy w 1905 sprzedali majątek Aleksandrowi Gerliczowi. W 1912 posiadłość została kupiona przez Macieja Radziwiłła. Ostatnimi właścicielami Starejwsi (do 1945 roku) byli Franciszek Radziwiłł i Zofia de Gren z Wodzickich Radziwiłłowa. W czasie okupacji cały majątek został zajęty przez Niemców, a po wojnie znacjonalizowany.
W dniach 4-7 września 1939 ze znajdującego się tu lotniska polowego załogi XV Dywizjonu Bombowego na samolotach PZL-37 Łoś dokonały największego w czasie wojny obronnej nalotu bombowego na niemieckie kolumny pancerne w rejonie Piotrkowa Trybunalskiego i Różana, co upamiętnia pomnik przy drodze do Węgrowa.
10 września 1939 Starawieś została zbombardowana przez lotnictwo niemieckie. W 1944 roku wojska radzieckie splądrowały i ograbiły pałac. Po II wojnie światowej majątek przejął Skarb Państwa. W latach 70. XX wieku w zabudowaniach pałacowych przeprowadzono gruntowne prace renowacyjne i przekazano je na potrzeby reprezentacyjne NBP.
Piękno Starejwsi, a szczególnie starowieskiego pałacu, opiewali między innymi: Adam Mickiewicz, Bolesław Leśmian, Konstanty Ildefons Gałczyński, Julian Tuwim. Pisali o niej Juliusz Słowacki i Cyprian Kamil Norwid, a nawet Władysław Broniewski.