Synezjusz (Zarubin)
W tym artykule poruszymy temat Synezjusz (Zarubin), który stał się dziś bardzo istotny. Synezjusz (Zarubin) to aspekt, który przykuł uwagę szerokiego spektrum osób, od naukowców i specjalistów w tej dziedzinie, po zwykłych ludzi zainteresowanych zrozumieniem jego wpływu i znaczenia we współczesnym społeczeństwie. W związku z tym przeanalizowane zostaną różne perspektywy i podejścia dotyczące Synezjusz (Zarubin), w celu zaoferowania kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat. Od jego pochodzenia do możliwych konsekwencji, znaczenie Synezjusz (Zarubin) w różnych kontekstach zostanie dokładnie zbadane, w celu promowania pełniejszego i głębszego zrozumienia tego tematu.
| Siergiej Zarubin | |
| Biskup iżewski | |
.jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1886 |
| Data śmierci |
27 września/15 października 1937 |
| Miejsce pochówku | |
| Biskup iżewski | |
| Okres sprawowania |
1928–1930 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
przed 1926 |
| Diakonat |
do 1918 |
| Prezbiterat |
do 1918 |
| Chirotonia biskupia |
13 czerwca 1926 |
Synezjusz, imię świeckie Siergiej Grigorjewicz Zarubin (ur. 1886 w Paninie, zm. 15 października lub 27 września 1937) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
Ukończył szkołę malarską. W 1917 pracował w Irkucku jako nauczyciel w szkole rzemiosła. Rok później przyjął święcenia kapłańskie; prowadził pracę duszpasterską w Omsku. W tym samym mieście został aresztowany w 1922, oskarżony o prowadzenie agitacji kontrrewolucyjnej. Został szybko zwolniony; przed 1926 służył kolejno w Tiumeni, Irkucku, Urazowie i Gołutwińskim Monasterze Przemienienia Pańskiego. 13 czerwca 1926 został wyświęcony na biskupa ostrogoskiego, wikariusza eparchii woroneskiej. W grudniu tego samego roku jego tytuł został zmieniony na biskup urazowski. Jeszcze w tym samym roku został biskupem kołymskim, wikariuszem eparchii jakuckiej i wilujskiej, zaś w 1927 – ordynariuszem tejże eparchii. W 1928 został przeniesiony na katedrę iżewską. Przed 1930 wypowiedział posłuszeństwo kierującemu tymczasowo Kościołem locum tenens Patriarchatu Moskiewskiego metropolicie Sergiuszowi i przystąpił do grupy nie wspominających skupionej wokół biskupa wiackiego Wiktora. W 1931 został aresztowany w Iżewsku i skazany na dziesięć lat łagrów. Od 1932 do 1937 przebywał w obozie Białomorsko-Bałtyckim (Biełbałtłag). Tam w 1937 został aresztowany pod zarzutem prowadzenia wśród więźniów agitacji kontrrewolucyjnej, skazany na śmierć i rozstrzelany.
%60s_grave.jpg)