Syntaktyka (językoznawstwo)

Syntaktyka, składnia (gr. σύνταξις sýntaxis – „porządek, szyk”, συντακτικός syntaktikós – „porządkujący”) – dział językoznawstwa, który zajmuje się budową wypowiedzeń.

Syntaktyka (w ujęciu tradycyjnym) bada takie zjawiska jak funkcje wyrazów w zdaniu (funkcja podmiotu, orzeczenia, dopełnienia itd.), zależności między wyrazami w zdaniu (np. związek zgody, związek rządu, związek przynależności) czy szyk wyrazów w wypowiedzeniu.

W odmiennym ujęciu (występującym w gramatyce generatywnej) syntaktyka opisuje sposoby łączenia się morfemów w zdania. W ujęciu gramatyki generatywnej syntaktyka przeciwstawia się semantyce i fonologii, morfologia natomiast stanowi część fonologii i syntaktyki.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Władysław Kopaliński: syntagma; syntaksa; syntaktyka; syntaktyczny. Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych . slownik-online.pl. . .
  2. ↑ Henry George Liddell, Robert Scott: σύνταξις. A Greek-English Lexicon . . (ang.).
  3. ↑ Henry George Liddell, Robert Scott: συντακτικός. A Greek-English Lexicon . . (ang.).
Językoznawstwo
Kontrola autorytatywna (podsystem językowy):Encyklopedia internetowa: