W tym artykule chcemy zająć się Stylistyka z kompleksowego podejścia, analizując jego różne aspekty i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Stylistyka to temat, który w ostatnich latach cieszy się dużym zainteresowaniem, ze względu na jego znaczenie w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Poprzez szczegółową analizę staramy się przedstawić szeroką i głęboką wizję Stylistyka, uwzględniającą jego historię, obecne implikacje i możliwe perspektywy na przyszłość. Artykuł ten ma być narzędziem informacyjnym i refleksyjnym dla tych, którzy chcą lepiej zrozumieć Stylistyka i jego implikacje dla współczesnego społeczeństwa.
Stylistyka – dyscyplina z pogranicza nauki o literaturze i językoznawstwa, zajmująca się sposobami językowego ukształtowania wypowiedzi, analizująca tekst pod względem celowości, przydatności i stosowności użytych w nim środków językowych.
Stylistyka wykorzystuje na swoje potrzeby wszystkie działy nauki o języku: fonetykę, aby móc zbadać wartość brzmieniową tekstu; morfologię i słowotwórstwo, które mogą być pomocne np. przy rozpoznawaniu użytych przez autora form fleksyjnych lub neologizmów; składnię, gdyż budowa zdań także wpływa na stylistyczną wartość tekstu; semantykę, która pomaga ocenić zasadność użytego słownictwa. Nauka o stylu wykształciła także szeroki zakres własnych pojęć (środki stylistyczne, style, stylizacje), niezbędnych do badania tekstu.
Stylistyka dzieli się na:
Stylistyka, podobnie jak językoznawstwo, dzieli się na odłam synchroniczny i diachroniczny. Stylistyka synchroniczna analizuje zróżnicowanie stylistyczne tekstów i ocenia je pod względem walorów stylistycznych. Może przybrać zarówno charakter teoretyczny, jak i praktyczny (np. popularyzując praktyczne zagadnienia stylistyczne). Stylistyka diachroniczna zajmuje się zaś wymiarem historycznym, badając wariację stylistyczną i zmiany kształtujące się na przestrzeni rozwoju języka[1].