Thomas Diethart

Dziś Thomas Diethart zajmuje centralne miejsce w społeczeństwie. Jego znaczenie i znaczenie znajdują odzwierciedlenie we wszystkich aspektach życia codziennego, od polityki i ekonomii po rozrywkę i kulturę. Thomas Diethart przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, wywołując żarliwe debaty i rozbieżne opinie. W tym artykule zbadamy wpływ i wpływ Thomas Diethart w różnych obszarach, analizując jego ewolucję w czasie i jego projekcję na przyszłość. Od swoich początków do dzisiejszej roli, Thomas Diethart nie tylko pozostawił ślad w historii, ale także nadal kształtuje świat, w którym żyjemy.

Thomas Diethart
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1992
Tulln

Klub

UVB Hinzenbach

Wzrost

172 cm[1]

Debiut w PŚ

3 stycznia 2011 w Innsbrucku (28. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

3 stycznia 2011 w Innsbrucku (28. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

29 grudnia 2013 w Oberstdorfie (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

1 stycznia 2014 w Garmisch-Partenkirchen

Rekord życiowy

192,5 m na Čerťáku w Harrachovie (13 marca 2014)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebro Soczi 2014 duża druż.
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
srebro Szczyrk 2009 drużynowo
Inne nagrody
Turniej Czterech Skoczni
złoto 1. miejsce
2013/2014
Alpen Cup
złoto 1. miejsce
2009/2010
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Thomas Diethart (ur. 25 lutego 1992 w Tulln[1]) – austriacki skoczek narciarski. Reprezentant klubu UVB Hinzenbach, drużynowy srebrny medalista olimpijski z 2014, zwycięzca 62. Turnieju Czterech Skoczni.

Przebieg kariery

W zawodach letniego Pucharu Kontynentalnego debiutował w lipcu 2009 na skoczni w Velenje, gdzie zajął 5. miejsce. Dwukrotnie w letnim PK zajmował drugie miejsce: w Kranju (5 lipca 2009) i w Oslo (18 września 2010). Pierwszy raz na podium zimowego PK stanął 28 grudnia 2010 w Engelbergu, zajmując 2. pozycję. Jedyne zwycięstwo w konkursie tego cyklu odniósł 6 lutego 2011 w Brotterode. Łącznie w zimowym PK miejsce na podium zajmował pięciokrotnie, zaś w letnim PK trzykrotnie[3].

17 grudnia 2010 uczestniczył w konkursie Alpen Cup na skoczni Toni-Seelos-Olympiaschanze w Seefeld. Po pierwszej serii zajmował 42. miejsce, lecz w drugiej ustanowił rekord skoczni (111 metrów) i zawody ukończył na 6. pozycji. Tego samego dnia rekordowy rezultat poprawił słoweński kombinator norweski Marjan Jelenko[4].

W sierpniu 2009 wziął udział w kwalifikacjach do dwóch konkursów Letniego Grand Prix w Hakubie, jednak bez rezultatu. Udało mu się to rok później, gdy zajął odpowiednio 35. i 36. miejsce. Wystartował ponadto w konkursie w Libercu, gdzie uplasował się na 44. pozycji. W kolejnych sezonach LGP notował pojedyncze występy, jednak także nie zdobywał punktów[3].

W Pucharze Świata zadebiutował podczas Turnieju Czterech Skoczni w sezonie 2010/2011, zajmując w Innsbrucku 28. miejsce. W kolejnym konkursie, w Bischofshofen, był 40[3].

W sezonie 2013/2014 został powołany na konkursy Pucharu Świata w Engelbergu, gdzie zajął 4. i 6. miejsce. Od początku startował potem w TCS. W Oberstdorfie uplasował się na 3. pozycji ex aequo z Peterem Prevcem, po raz pierwszy stając na podium zawodów PŚ. W kolejnym konkursie w Garmisch-Partenkirchen odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w tym cyklu. Po tych zawodach zajął pozycję lidera TCS. Prowadzenie utrzymał do końca 62. edycji Turnieju, który zakończył się drugim wygranym przez niego konkursem – w Bischofshofen. W tym samym sezonie na XXII Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Soczi zajął 4. miejsce na skoczni normalnej, a na dużej był 32. W konkursie drużynowym reprezentacja Austrii z Thomasem Diethartem w składzie zdobyła srebrny medal[3].

W późniejszym czasie notował o wiele słabsze rezultaty. Ostatni raz startował w sezonie letnim 2017. W listopadzie 2017 doznał obrażeń po upadku przy skoku treningowym. W kwietniu 2018 ogłosił zakończenie kariery sportowej[5], jednak w maju 2021 ogłosił jej wznowienie[6]. 28 sierpnia tego samego roku wystąpił w pierwszych po przerwie zawodach, wygrywając konkurs FIS Cup w Einsiedeln. Następnego dnia zajął trzecie miejsce. Był również 7. i 3. w zawodach FIS Cup w Villach, 21. i 30. w konkursach letniego PK w Bischofshofen oraz 24. w konkursie LGP w Hinzenbach[3].

W grudniu 2021 ponownie zakończył karierę sportową, obejmując równocześnie funkcję asystenta trenera kobiecej reprezentacji Austrii w skokach narciarskich[7].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana – 4. miejsce (K-95), 32. miejsce (K-125)

Drużynowo

2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana – srebrny medal[a]

Starty T. Dietharta na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
4. 9 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 indywid. 99,0 m 98,0 m 258,3 pkt 19,7 pkt Kamil Stoch
32. 15 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 indywid. 126,5 m – 109,1 pkt 169,6 pkt Kamil Stoch
2. 17 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 druż.[a] 136,0 m 132,5 m 1038,4 pkt (266,2 pkt) 2,7 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2015 Szwecja Falun – 27. miejsce (K-90)

Starty T. Dietharta na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
27. 21 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 88,0 m 89,5 m 209,5 pkt 43,2 pkt Rune Velta

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

2014 Czechy Harrachov – 9. miejsce

Starty T. Dietharta na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
9. 14-15 marca 2014 Czechy Harrachov Čerťák K-185 HS-205 indywid. 183,0 m 184,0 m –[b] –[b] 349,0 pkt 42,0 pkt Severin Freund

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2011 Estonia Otepää – 41. miejsce

Starty T. Dietharta na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
41. 28 stycznia 2011 Estonia Otepää Tehvandi K-90 HS-100 indywid. 82,5 m – 96,0 pkt 159,0 pkt Władimir Zografski

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

2009 Polska Szczyrk – 5. miejsce

Drużynowo

2009 Polska Szczyrk – srebrny medal[c]

Starty T. Dietharta na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
5. 17 lutego 2009 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 99,5 m 98,5 m 244,0 pkt 25,5 pkt Peter Prevc
2. 19 lutego 2009 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż.[c] 97,5 m 101,5 m 944,5 pkt (247,5 pkt) 23,0 pkt Słowenia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[3]
2010/2011 75.
2013/2014 8.
2014/2015 43.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 1 stycznia 2014 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 141,0 m 140,5 m 296,1 pkt * TCS 2013/2014
2. 6 stycznia 2014 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 138,5 m 140,0 m 296,5 pkt * TCS 2013/2014

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 29 grudnia 2013 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 139,0 m 134,5 m 297,3 pkt 3. 4,6 pkt Simon Ammann
2. 1 stycznia 2014 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 141,0 m 140,5 m 296,1 pkt 1. –
3. 6 stycznia 2014 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 138,5 m 140,0 m 296,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[3]
Sezon 2010/2011
Ruka HS142 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Harrachov HS205 Harrachov HS205 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - - - - - 28 40 - - - - - - - - - - - - - - - 3
Sezon 2012/2013
Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Ruka HS142 Krasnaja Polana HS106 Krasnaja Polana HS106 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Harrachov HS205 Harrachov HS205 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - - - - - q q - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Falun HS134 Lahti HS130 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS139 Planica HS139 punkty
- - - - - - 4 6 3 1 5 1 - - 4 43 - - 10 12 17 6 8 30 18 12 9 12 666
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS225 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Kuopio HS100 Trondheim HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Planica HS225 Planica HS225 punkty
40 32 33 31 50 - - 17 32 27 25 23 23 21 34 - 21 21 - - 30 42 - - 28 14 24 42 q - - 99
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - - - - q - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Źródło[3]
Sezon
2013/2014 		Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 (mikst) Zakopane HS134 Lahti HS130 Planica HS139
- - 3 1 1
Sezon
2014/2015 		Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Lahti HS130 Planica HS225
- 2 - - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[3]
2014/2015 44.

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[3]
2010/2011 46.
2013/2014 1.
2014/2015 16.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[3]
2014 33.
2015 63.
2021 77.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[3]
2009
Hinterzarten HS108 Pragelato HS140 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - q q - 0
2010
Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Wisła HS134 Wisła HS134 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Liberec HS134 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - 35 36 44 - 0
2012
Wisła HS134 Courchevel HS132 Hinterzarten HS108 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - 31 - 0
2013
Hinterzarten HS108 Wisła HS134 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 39 45 - - - - - - - 0
2014
Wisła HS134 Einsiedeln HS117 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
20 9 47 - - - - 12 18 75
2015
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowski HS106 Czajkowski HS140 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 punkty
23 30 37 19 - - - - 28 31 - 24
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - q - 0
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - 24 - 7
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Źródło[3]
2014 Wisła HS134
3
2015 Wisła HS134 Hinterzarten HS108
5 4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[3]
2010/2011 31.
2012/2013 14.
2013/2014 57.
2015/2016 32.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 6 lutego 2011 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 114,5 m – 133,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 28 grudnia 2010 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 128,5 m 134,0 m 250,0 pkt 3. 4,3 pkt Mario Innauer
2. 6 lutego 2011 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 114,5 m – 133,1 pkt 1. –
3. 27 grudnia 2012 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 114,5 m 119,5 m 197,7 pkt 2. 13,7 pkt Stefan Kraft
4. 9 lutego 2013 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain K-120 HS-133 129,0 m 130,0 m 264,2 pkt 3. 17,5 pkt Anže Semenič
5. 17 marca 2013 Rosja Niżny Tagił Aist K-90 HS-100 94,5 m 95,0 m 249,0 pkt 2. 9,5 pkt Rok Justin
6. 14 lutego 2016 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 127,5 m 125,0 m 289,1 pkt 2. 13,0 pkt Ulrich Wohlgenannt

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[3]
Sezon 2009/2010
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Otepää HS100 Otepää HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Iron Mountain HS133 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Kranj HS109 Kranj HS109 Brotterode HS110 Brotterode HS110 Wisła HS134 Oslo HS134 Oslo HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 punkty
- - - - - - - - - - - - 38 43 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2010/2011
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Erzurum HS109 Erzurum HS109 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Pjongczang HS140 Pjongczang HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Brotterode HS110 Brotterode HS110 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Kranj HS109 Kranj HS109 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
- - - - - - 12 3 - - - - - - - - - 24 1 16 19 - - - - - - - - 216
Sezon 2011/2012
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Erzurum HS109 Erzurum HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Oslo HS106 Oslo HS106 Oslo HS106 Wisła HS134 Wisła HS134 Predazzo HS134 Predazzo HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 punkty
- - - - - - - - 53 62 - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2012/2013
Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Wisła HS134 Wisła HS134 Liberec HS100 Liberec HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Niżny Tagił HS100 Niżny Tagił HS100 punkty
9 9 2 21 - - 15 17 10 21 16 - - 31 24 11 3 40 44 18 - - 33 15 - - 39 2 429
Sezon 2013/2014
Rena HS111 Rena HS111 Lahti HS130 Lahti HS130 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Courchevel HS96 Courchevel HS96 Sapporo HS100 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Seefeld HS109 Seefeld HS109 Falun HS100 Falun HS100 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Niżny Tagił HS134 punkty
6 6 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 80
Sezon 2015/2016
Rena HS111 Rena HS111 Rena HS139 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
27 24 31 12 21 - - - - - - - - - 15 15 17 17 30 2 18 12 - - - - - 219
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[3]
2009 6.
2010 17.
2012 71.
2013 19.
2021 82.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 5 lipca 2009 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 111,5 m 105,0 m 261,2 pkt 2. 19,7 pkt Robert Kranjec
2. 18 września 2010 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 104,5 m 96,5 m 253,0 pkt 2. 3,5 pkt Rafał Śliż
3. 21 września 2013 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 134,5 m 125,5 m 246,5 pkt 3. 9,8 pkt Klemens Murańka

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[3]
2009
Velenje HS94 Kranj HS109 Kranj HS109 Villach HS98 Villach HS98 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Pjongczang HS109 Pjongczang HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
5 16 2 4 5 56 34 26 15 - - 256
2010
Kranj HS109 Kranj HS109 Velenje HS94 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Courchevel HS132 Courchevel HS132 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Oslo HS106 Oslo HS106 Ałmaty HS140 Ałmaty HS106 Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
37 28 13 4 22 41 12 23 30 2 31 - - - - 193
2011
Kranj HS109 Kranj HS109 Stams HS115 Stams HS115 Courchevel HS132 Courchevel HS132 Trondheim HS105 Trondheim HS105 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
56 60 - - - - - - - - 0
2012
Stams HS115 Stams HS115 Kranj HS109 Kranj HS109 Krasnaja Polana HS140 Krasnaja Polana HS140 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
26 38 28 37 - - - - - - - - 15 26 29
2013
Stams HS115 Stams HS115 Kranj HS109 Kranj HS109 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
52 29 - - - - 9 9 3 dq 120
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - 21 30 - - - - 11
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[3]
2007/2008 174.
2008/2009 7.
2009/2010 118.
2010/2011 17.
2011/2012 225.
2012/2013 34.
2015/2016 53.
2016/2017 22.
2017/2018 96.
2021/2022 19.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 28 sierpnia 2021 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 115,0 m 112,5 m 256,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 4 marca 2009 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 96,0 m 90,0 m 239,0 pkt 2. 1,5 pkt Shūsaku Hosoyama
2. 17 lipca 2010 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,5 m 94,0 m 249,5 pkt 3. 1,5 pkt Lukas Müller
3. 14 lipca 2012 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 92,0 m 96,0 m 244,5 pkt 2. 1,5 pkt Markus Schiffner
4. 16 stycznia 2016 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 133,0 m 121,5 m 255,1 pkt 2. 13,3 pkt Stefan Huber
5. 2 lipca 2016 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,5 m 89,0 m 228,0 pkt 2. 5,0 pkt Yūken Iwasa
6. 3 lipca 2016 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,0 m 98,5 m 255,5 pkt 2. 4,0 pkt Sebastian Colloredo
7. 28 sierpnia 2021 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 115,0 m 112,5 m 256,2 pkt 1. –
8. 29 sierpnia 2021 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 108,0 m 114,0 m 266,0 pkt 3. 15,9 pkt Clemens Aigner
9. 19 września 2021 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 92,5 m 94,5 m 231,7 pkt 3. 12,8 pkt Janni Reisenauer

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło[3]
Sezon 2007/2008
Bischofshofen Bischofshofen Oberwiesenthal Oberwiesenthal Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Lauscha Lauscha Eisenerz Eisenerz Kuopio Kuopio Szczyrk Szczyrk Whistler Whistler Sapporo Zaō Zaō punkty
- - - - - - - - - - - - - - 23 13 - - - - - - - - - 28
Sezon 2008/2009
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Predazzo Predazzo Einsiedeln Einsiedeln Szczyrbskie Jezioro Harrachov Harrachov Yabuli Lauscha Eisenerz Eisenerz Notodden Notodden Ljubno Ljubno Zaō Zaō Sapporo punkty
- - - - - - - - - - - - 7 19 5 - - - - 5 2 8 250
Sezon 2009/2010
Villach Predazzo Predazzo Oberwiesenthal Oberwiesenthal Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Szczyrk Szczyrk Lauscha Lauscha Villach Kranj Kranj Zaō Zaō Courchevel Courchevel punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 5 - - - - - - 45
Sezon 2010/2011
Villach Villach Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Örnsköldsvik Örnsköldsvik Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Szczyrk Szczyrk Kranj Kranj Ramsau Ramsau Ruhpolding Ruhpolding Zaō Zaō punkty
3 6 - - - - - - - - - - - - - - - - 10 8 16 12 - - 195
Sezon 2011/2012
Villach Villach Gérardmer Gérardmer Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Predazzo Predazzo Szczyrk Szczyrk Kranj Kranj Liberec Brattleboro Brattleboro Baiersbronn Baiersbronn Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen punkty
31 22 - - - - 34 36 - - - - - - - - - - - - - - - 9
Sezon 2012/2013
Râșnov Villach Villach Kuopio Kuopio Wisła Wisła Einsiedeln Einsiedeln Winterberg Winterberg Râșnov Râșnov Zakopane Zakopane Brattleboro Brattleboro Kranj Kranj Oberstdorf Oberstdorf punkty
- 2 5 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 125
Sezon 2015/2016
Villach Villach Kuopio Kuopio Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Râșnov Râșnov Notodden Notodden Zakopane Zakopane Pjongczang Pjongczang Whistler Whistler Eau Claire Eau Claire Planica Planica Harrachov Harrachov punkty
- - - - - - - - - - - - 2 10 - - - - - - - - - - 106
Sezon 2016/2017
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Kuopio Kuopio Einsiedeln Einsiedeln Hinterzarten Hinterzarten Râșnov Râșnov Notodden Notodden Zakopane Zakopane Eau Claire Eau Claire Sapporo Sapporo punkty
2 2 45 64 - - - - - - - - 12 20 19 36 - - - - 205
Sezon 2017/2018
Villach Villach Kuopio Kuopio Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Notodden Notodden Zakopane Zakopane Planica Planica Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
17 13 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 34
Sezon 2021/2022
Otepää HS97 Otepää HS97 Kuopio HS100 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Villach HS98 Villach HS98 Lahti HS100 Lahti HS100 Falun HS100 Falun HS100 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS105 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - 1 3 - - 7 3 - - - - - - - - - - - - - 256
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

  1. ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Thomas Morgenstern, Thomas Diethart i Gregor Schlierenzauer
  2. ↑ a b Seria konkursowa została odwołana.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Thomas Lackner, Markus Schiffner, Lukas Dilitz i Thomas Diethart

Przypisy

  1. ↑ a b Thomas DIETHART - sylwetka. skijumping.pl. .
  2. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. .
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Adam Kwieciński: DIETHART Thomas 1992.02.25 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. .
  4. ↑ Casino Arena, Seefeld. skisprungschanzen.com. . (niem.).
  5. ↑ Dominik Formela: Thomas Diethart zakończył karierę. skijumping.pl, 2018-04-23. .
  6. ↑ Adam Bucholz: Thomas Diethart powraca do skoków!. skijumping.pl, 2021-05-07. .
  7. ↑ Dominik Formela: Diethart ponownie żegna się ze skokami. skijumping.pl, 2021-12-23. .

Bibliografia

Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal


Zwycięzcy Turnieju Czterech Skoczni
1953–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
2021–2030
Mistrzowie Austrii w skokach narciarskich
Indywidualnie
Skocznia normalna
indywidualnie
Skocznia duża
indywidualnie
Drużynowo