Tomkod pacyficzny
W dzisiejszym świecie Tomkod pacyficzny stał się tematem coraz większego zainteresowania. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w środowisku akademickim czy wpływ na kulturę popularną, Tomkod pacyficzny stał się tematem ciągłej debaty i refleksji. Od swoich początków do chwili obecnej Tomkod pacyficzny był przedmiotem badań i analiz prowadzonych przez ekspertów z różnych dziedzin, którzy próbowali rozszyfrować jego liczne aspekty i zrozumieć jego znaczenie w rozwoju ludzkości. W tym artykule zbadamy różne perspektywy, z których można podejść do Tomkod pacyficzny i przeanalizujemy jego znaczenie we współczesnym świecie.
| Microgadus proximus[1] | |||
| (Girard, 1854) | |||
.jpeg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
tomkod pacyficzny | ||
| Synonimy | |||
| |||
Tomkod pacyficzny[2], dorszyk pacyficzny[3] (Microgadus proximus) – gatunek morskiej ryby dorszokształtnej z rodziny dorszowatych (Gadidae)[2][4].
Rozmieszczenie i środowisko
Występuje w północno-wschodnim Pacyfiku, u północno-zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej, od południowo-wschodniego Morza Beringa do wysokości środkowej Kalifornii[2][4].
Bytuje w wodach przybrzeżnych na głębokości od kilku do 275 m, zazwyczaj od 25 do 120 m. W płytkich zatokach potrafi tworzyć duże ławice. Przebywa w strefie dennej, blisko piaszczystego lub mulistego dna[4][5]. Ryba oceanodromiczna[2][4]. Zdarza się, że wpływa do wód słonawych[4].
Morfologia
Długość maksymalna – 30,5 cm[4]. Ma dużą głowę i drobne zęby[5]. Trzy płetwy grzbietowe: pierwsza – trójkątnego kształtu, z 14–17 promieniami miękkimi, druga najdłuższa z nich, z 17–20, trzecia z 17–20, odstępy między grzbietowymi płetwami bardzo małe. Dwie płetwy odbytowe, pierwsza z 20–25 promieniami miękkimi, druga z 18–21. Płetwa piersiowa zbudowana z 18–19 promieni miękkich, brzuszna z 6–7. Końce płetw ciemnego koloru. Ma krótki wąsik na podbródku[2]. Ciało wydłużone, smukłe, koloru oliwkowego do brązowawego w części grzbietowej, jasne na brzuchu, pokryte cienkimi łuskami[4][5].
Gatunek ten jest jednoznacznie identyfikowalny dzięki kombinacji trzech cech – szczęki dolnej krótszej od szczęki górnej, długości wąsa, który jest nie dłuższy niż połowa średnicy źrenicy oka i położeniem otworu odbytowego na wysokości tylnej części pierwszej płetwy grzbietowej[5][6]. Mylony bywa z dorszem pacyficznym, jednak ten ma wąs długości mniej więcej tej samej co średnica źrenicy oka[5].
Odżywianie
Żywi się narybkiem innych ryb i bezkręgowcami strefy dennej – krewetkami, obunogami, równonogami, ślimakami i małżami[2][4].
Znaczenie gospodarcze
Niegdyś poławiana przez Indian z zachodniego wybrzeża Kanady i Alaski. Nie ma większego znaczenia przemysłowego, pojawia się raczej jako przyłów we włokach dennych. Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku przyłów tego gatunku nie przekraczał 1–2 tony rocznie. Część trafiała na targi rybne, ale większość przetwarzana była na paszę dla zwierząt hodowlanych[6]. Mimo to, o białym i chudym mięsie tomkoda pacyficznego mówi się, że jest dość smaczne[2].
Przypisy
- ↑ Microgadus proximus, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f g Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 262.
- ↑ Jerzy Gronau: Słownik nazw ryb. Kraków: Księgarnia Akademicka, 1994, s. 42. ISBN 83-901154-9-2.
- ↑ a b c d e f g h Microgadus proximus (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org
- ↑ a b c d e Pacific Tomcod. Washington Department of Fish & Wildlife. . (ang.).
- ↑ a b John Fitch, Robert Lavenberg: Marine Food and Game Fishes of California. Berkeley: University of California Press, 1971, s. 73–74. .