Towarzystwo Miłośników Wrocławia
Temat Towarzystwo Miłośników Wrocławia jest dziś tematem szeroko dyskutowanym i analizowanym. Od lat zajmuje poczesne miejsce w debatach akademickich, politycznych i społecznych. Jego znaczenie wynika z jego wpływu na codzienne życie ludzi, a także na rozwój różnych kierunków studiów. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Towarzystwo Miłośników Wrocławia, od jego początków po implikacje dla współczesnego społeczeństwa. Ponadto zbadany zostanie jego wpływ w różnych obszarach, takich jak ekonomia, technologia, kultura i polityka. Poprzez tę wyczerpującą analizę staramy się przedstawić kompleksową wizję Towarzystwo Miłośników Wrocławia i jego znaczenia w dzisiejszym świecie.
Towarzystwo Miłośników Wrocławia – założone zostało na fali przemian gomułkowskiej odwilży z inicjatywy redakcji wrocławskiego dziennika „Słowo Polskie” (pomysłodawcą utworzenia był red. Mieczysław Markowski). Działalność podjęło 23 września 1956; społeczno-kulturalny i oświatowy profil Towarzystwa oficjalnie potwierdzono jednak dopiero po kilku dziesięcioleciach jego działalności, mianowicie w statucie, obowiązującym w obecnym brzmieniu od 1993 i określającym jako nadrzędny cel funkcjonowania Towarzystwa upowszechnianie wiedzy o mieście, jego historii i tradycjach.
Historia
Skład pierwszego (20-osobowego) zarządu TMW, wybranego w 1956 r. wchodzili m.in.:
- prezes – Prof. Stanisław Kulczyński, rektor Uniwersytetu Wrocławskiego
- I wiceprezes – red. Mieczysław Markowski ze „Słowa Polskiego”
- II wiceprezes – inż. Eugeniusz Król, przewodniczący Rady Narodowej miasta Wrocławia
- sekretarz – red. Ryszard Skała ze „Słowa Polskiego”
- skarbnik – Tadeusz Gumiński
- członkowie: prof. Jan Treter, inż. arch. Gwidon Król, red. Wacław Drozdowski, prof. Tadeusz Mikulski, mgr Marian Wójcik, red. Tadeusz Lutogniewski, Wojciech Dzieduszycki oraz kilkoro zastępców członków.
Jedną z pierwszych inicjatyw TMW był założony w 1957 Uniwersytet Powszechny, w którego zajęciach brało udział około trzystu osób. W 1958 rozpoczął działalność Wrocławski Ośrodek Badawczy, kierowany m.in. przez prof. Józefa Andrzeja Gierowskiego, w 1962 zainicjowany został cykl spotkań dyskusyjnych „Wtorki w TMW”, w strukturach TMW działał także w pierwszych latach działalności we Wrocławiu „Teatr Laboratorium 13 Rzędów” Jerzego Grotowskiego.
Komisje i sekcje
Sekcje
- Sekcja Dawnej Polonii Wrocławskiej (założony w 1956)
- Pionierów Wrocławia (1960)
- Sekcja Zabytkowy Tabor
Kluby
- Budowniczych Wrocławia (1986)
- byłych Uczniów i Nauczycieli I Państwowego Gimnazjum i Liceum Technicznego we Wrocławiu (1996)
- Turystów Miłośników Wrocławia (1998).
- Miłośników Komunikacji Zbiorowej 2005–2009
- Ludzi ze Znakiem „P”[1] (1969)
- Międzynarodowy Klub Wysokich 1968
Komisje
- Nazewnictwa Ulic
- Kultury 2005
- Wychowania Regionalnego
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Skupia byłych więźniów obozów niemieckich, w których Polacy oznaczani byli naszytym na ubraniu znakiem („winklem”) z literą „P”.
Bibliografia
- Encyklopedia Wrocławia, Wrocław 2000, ISBN 83-7023-749-5, s. 857.