Ulica Stanisława Konarskiego w Piotrkowie Trybunalskim
Wygląd przypnij ukryj| Centrum | |||||||||||||
 Widok od Rynku w stronę kościoła św. Franciszka Ksawerego (2013) | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Długość |
ok. 50 m | ||||||||||||
| Plan | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Piotrkowa Trybunalskiego  ulica Stanisława Konarskiego
| |||||||||||||
Położenie na mapie Polski ulica Stanisława Konarskiego
| |||||||||||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego ulica Stanisława Konarskiego
| |||||||||||||
 51°24′28,0″N 19°41′47,3″E/51,407790 19,696460
| |||||||||||||
Ulica Stanisława Konarskiego – ulica na Starym Mieście w Piotrkowie Trybunalskim.
Opis
Ulica Konarskiego łączy południowo-wschodni narożnik Rynku Trybunalskiego z ul. Pijarską. Długość ulicy wynosi około 50 metrów. Ulica należy do najstarszych ulic w Piotrkowie i jest częścią układu urbanistycznego Starego Miasta, który ukształtował się w XIII/XIV wieku. Kompozycyjnie ulicę zamyka kościół św. Franciszka Ksawerego, znajdujący się już przy ul. Pijarskiej.
W przeszłości ulica nosiła nazwę Łazienna Sucha, Sucha. Dawna nazwa Łazienna Sucha odróżniała ją od równoległej ul. Łaziennej Mokrej. Była ona zapewne wcześniej brukowana niż ul. Łazienna Mokra, gdyż prowadziła do reprezentacyjnego kościoła jezuitów. Obecna nazwa ulicy upamiętnia Stanisława Konarskiego, który w latach 1706–1715 uczył się w kolegium pijarskim w Piotrkowie.
Kamienica Dutkiewiczowska, mająca front od Rynku nr 9, pod koniec XVIII w. była własnością Marcina Teleżyńskiego, rachmistrza magistratu. Od 1835 mieściły się w niej kolejno apteki Szefferów, J. Gamfa, J. Grabskiego. Inne kamienice przy ulicy były pod koniec XVIII w. własnością Watsonów, rodziny szkockiego pochodzenia, a także prezydenta miasta Tomasza Góreckiego.
Ulica pojawiła się w wielu filmach i serialach: Ewa chce spać (1957), Echo (1964), Święta wojna (1965), W cieniu nienawiści (1985), Biesy (1988), Komediantka (1988), Uprowadzenie Agaty (1993), Non sono io (2001), W ciemności (2011), 1920 Bitwa warszawska (2011).
Zabytki
Ulica wraz z całym układem urbanistycznym Starego Miasta wpisana jest do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa pod numerem 89-IX-35 z 24.07.1948, z 1.02.1962 i z 23.02.2004.
Do rejestru zabytków są też wpisane budynki położone przy ul. Konarskiego:
- nr 2 (ul. Grodzka 1) – dom, 1. poł. XIX w.
- nr 4 (ul. Pijarska 5) – dom, dom XVII, XIX w.
- Rynek Trybunalski 9 – dom, poł. XIX w.
- Ul. Konarskiego i kościół pojezuicki na grafice z 1870.
- Narożnik ul. Konarskiego (po prawej), ul. Grodzkiej i Rynku Trybunalskiego
- Widok od kościoła jezuitów w stronę Rynku
Przypisy
- ↑ a b Mapy Google. .
- ↑ Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 14.
- ↑ a b Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 17.
- ↑ Atlas historyczny Polski 1998 ↓, s. 92.
- ↑ a b c Witanowski 1923 ↓, s. 60.
- ↑ M.B. 1978 ↓, s. 59.
- ↑ a b Witanowski 1923 ↓, s. 55.
- ↑ Najbardziej filmowe miejsca w Piotrkowie. Piotrków Filmowy. .
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie , Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 .
Bibliografia
- Atlas historyczny Polski. Województwo sieradzkie i łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Część II Komentarz Indeksy. Henryk Rutkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, 1998. ISBN 83-86301-75-9.
- Gminny program opieki nad zabytkami gminy miasta Piotrków Trybunalski na lata 2015–2018, Dziennik Urzędowy Województwa Łódzkiego, 2014 .
- M.B.. Niektórzy znamienici synowie Ziemi Piotrkowskiej. „Palestra”. 22/10 (250), s. 59–63, 1978.
- Michał Rawita Witanowski: Przewodnik po Piotrkowie Trybunalskim (z planem miasta). Piotrków: Wydawnictwo Oddziału Piotrkowskiego Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, 1923.