W tym artykule omówimy Ursus C-360-3P, temat, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach ze względu na jego wpływ w różnych kontekstach. Z perspektywy Ursus C-360-3P zostanie przeanalizowane jego znaczenie i wpływ na _var2, a także jego wpływ na _var3. W całym tym dokumencie zostaną zaprezentowane różne podejścia i punkty widzenia na temat Ursus C-360-3P, aby zapewnić kompleksową i zaktualizowaną wizję tego tematu. Podobnie zostaną zaprezentowane konkretne przykłady i studia przypadków, które w praktyce zilustrują dzisiejsze znaczenie Ursus C-360-3P. Celem multidyscyplinarnego podejścia jest zaoferowanie całościowej wizji Ursus C-360-3P, umożliwiającej czytelnikom zrozumienie jego zakresu i zastosowań w różnych obszarach.
![]() Ursus C-360-3P | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
1981 |
Okres produkcji |
1981–1993, 1995-1998 |
Miejsce produkcji | |
Następca | |
Dane techniczne | |
Silniki |
Perkins AD3.152UR |
Skrzynia biegów |
10/2 |
Napęd |
2WD |
Długość |
3610 mm |
Szerokość |
1800 mm |
Wysokość |
2050 mm |
Rozstaw osi |
2172 mm |
Masa własna |
2170 kg (bez obciążników) 2700 kg (z obciążnikami i kabiną) |
Liczba miejsc |
1 kierowcy + 2 (jeśli traktor posiada założoną kabinę) |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
MF 255, Zetor 5211, Ursus C360 |
Ursus C-360-3P – średni ciągnik rolniczy produkowany w latach 1981–1993 na rynek krajowy, a w latach 1995-1998 na rynki zagraniczne w Zakładach Mechanicznych Ursus w Warszawie.
Główna różnica między ciągnikami Ursus C-360 a C-360-3P polegała na zamontowaniu nowego silnika MF PERKINS – AD3.152UR posiadającego trzy cylindry i moc 47,5 KM (C-360 miał 52 KM). Silnik ten charakteryzował się mniejszym zużyciem paliwa, obniżonym poziomem hałasu oraz mniejszym zadymieniem spalin. W pierwszych egzemplarzach montowane były oryginalne silniki wyprodukowane w Wielkiej Brytanii, które wyróżniały się zastosowanymi w nich śrubami w układzie calowym. Silniki produkcji brytyjskiej wykazywały się dłuższą żywotnością niż te wyprodukowane w kraju. Również tarcze sprzęgłowe różniły się od tych zamontowanych w Ursusach C-360, a także wałki sprzęgłowe, które musiały być nieco dłuższe. Ursus C-360-3P mimo upływu lat nadal jest bardzo cenionym ciągnikiem na polskiej wsi. Na bazie tego modelu budowano również koparko – odmularkę Pelikan-2 służącą do prac melioracyjnych.
Jedną z charakterystycznych cech wszystkich ciągników Ursusa z rodziny C-360 jest głośna praca przekładni głównej na wyższych biegach. Wynika to z faktu, iż koła zębate na wałku atakującym i tarczy tych ciągników mają układ prostych zębów. Ciągniki te różniły się głównie silnikiem oraz jego osprzętem, deską rozdzielczą oraz rodzajami kabin kierowcy, a od sierpnia 1989 roku wprowadzono jeden akumulator montowany z przodu ciągnika w masce przed chłodnicą (wcześniej były 2 akumulatory pod podłogą kabiny). Zmieniono również układ zaczepów tylnych ciągnika oraz nieznacznie wzmocniono instalację hydrauliczną.
Układ napędowy
Układy jezdne
Układy agregowania
Masy – wymiary – pojemności