W następnym artykule szczegółowo zbadamy temat Witold Benedek, który był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w historii, Witold Benedek był przedmiotem badań i analiz zarówno ekspertów, jak i fanów. Przez lata Witold Benedek okazał się bardzo ważnym i wieloaspektowym tematem, dlatego warto go analizować z różnych perspektyw. W tym artykule zagłębimy się w różne wymiary Witold Benedek i zbadamy jego wpływ w różnych kontekstach, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję na ten temat.
Imię i nazwisko |
Witold Janusz Benedek |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
10 sierpnia 1930 |
Data i miejsce śmierci |
6 czerwca 2011 |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Witold Janusz Benedek (ur. 10 sierpnia 1930 w Łodzi, zm. 6 czerwca 2011 w Warszawie)[1][2] – polski architekt, prof. dr inż. architektury Politechniki Warszawskiej.
Brat architektki Ewy Benedek-Malinowskiej (1939–2011)[1]. W 1954 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, od tego roku był członkiem SARP. Od 1970 pełnił funkcję kierownika zespołu dydaktycznego Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1975 obronił pracę doktorską, trzy lata później został zastępcą dyrektora Instytutu Projektowania Architektonicznego ds. dydaktycznych. W 1981 został prodziekanem Wydziału Architektury, a od 1987 dyrektorem Instytutu Projektowania Architektonicznego, którą to funkcję pełnił do 1991. Od 1992 był wspólnikiem w Pracowni Architektonicznej BNS.
Od 1955 do 1992 był głównym projektantem w zespołach projektowych Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, a od 1973 w Biurze Projektów Szkół Wyższych. W latach 1991–1994 przewodniczył Kolegium Sędziów Konkursowych SARP. Za wybitne zasługi dla architektury polskiej w dziedzinie twórczości architektonicznej, kształcenia młodych architektów i odpowiedzialnej działalności stowarzyszeniowej w 2006 wspólnie ze Stanisławem Niewiadomskim otrzymali Honorową Nagrodę SARP[3].
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 217-4-4)[4][2].
Źródło: Pamięci Architektów Polskich[1]