Henryk Buszko

W artykule, który prezentujemy poniżej, chcemy zagłębić się w fascynujący świat Henryk Buszko. Idąc tym tropem, zbadamy jego pochodzenie, ewolucję w czasie i jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Henryk Buszko był przedmiotem debaty i badań ekspertów z różnych dziedzin, którzy dostarczyli cennej wiedzy, która pozwala nam lepiej zrozumieć jego wpływ na nasze życie. W tym artykule zachęcamy Cię do zastanowienia się nad Henryk Buszko i odkrycia aspektów, o których być może nie miałeś pojęcia w tym temacie.

Henryk Buszko
Ilustracja
Henryk Buszko (2014)
Pełne imię i nazwisko

Henryk Bronisław Buszko

Data i miejsce urodzenia

3 września 1924
Lwów

Data i miejsce śmierci

31 lipca 2015
Katowice

Narodowość

polska

Alma Mater

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

Uczelnia

Politechnika Śląska

Praca
Biuro
  • Miastoprojekt Katowice
  • Pracownia Projektów Budownictwa Ogólnego
Budynki
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal 40-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego Odznaka Honorowa Miasta Poznania
Złota odznaka „Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego”
Henryk Buszko i Aleksander Franta, 1972

Henryk Bronisław Buszko (ur. 3 września 1924 we Lwowie, zm. 31 lipca 2015 w Katowicach[1]) – polski architekt, przedstawiciel modernizmu, urbanista, nauczyciel akademicki, od 1949 członek Stowarzyszenia Architektów Polskich, jeden z najwybitniejszych architektów doby modernizmu w Polsce.

Życiorys

Urodzony we Lwowie, po śmierci ojca przeniósł się z matką do Hrubieszowa (1931), następnie (od 1936) mieszkał w Nowym Targu.

W czasie II wojny światowej walczył w kompanii obrony Podhala[2]. Po kampanii wrześniowej wrócił do Nowego Targu. Absolwent Technikum Wodno-Melioracyjnego w Nowym Targu (1941–1944).

Po wojnie naukę kontynuował na Wydziale Architektury (włączonym później do Politechniki Krakowskiej) przy Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1949)[2]. W latach 1949–1958 pracował w biurze architektonicznym Miastoprojekt Katowice, we współpracy z Aleksandrem Frantą i Jerzym Gottfriedem. Od 1958 prowadził z Aleksandrem Frantą państwową Pracownię Projektów Budownictwa Ogólnego (PPBO) w Katowicach. W latach 1970–1978 uczył na Politechnice Śląskiej. W latach 1957–1959 – prezes Zarządu Okręgowego Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP) Katowice. W latach 1965–1969 i 1972–1975 – prezes Zarządu Głównego SARP. Przyczynił się m.in. do ustanowienia Honorowej Nagrody SARP (1966), adaptacji zamku w Tucznie na Dom Architekta (ukończona w 1976) oraz budowy pawilonu wystawowego przy Pałacu Zamoyskich – siedzibie SARP w Warszawie. Za swoje dokonania otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień[3].

Zmarł w Katowicach, pochowany 6 sierpnia 2015 na cmentarzu parafialnym w Zakopanem przy ul. Nowotarskiej[4].

Główne dzieła

Współpraca – Aleksander Franta i Jerzy Gottfried

Współpraca – Aleksander Franta

Galeria

Realizacje katowickie

Dzielnica leczniczo-rehabilitacyjna – Ustroń Zawodzie

Odznaczenia i nagrody

Upamiętnienie

Henryk Buszko został upamiętniony w sali ludzi kultury w Panteonie Górnośląskim w Katowicach[7].

Zobacz też

Przypisy

  1. Nie żyje wybitny architekt Henryk Buszko , Onet.p, 31 lipca 2015 (pol.).
  2. a b Tadeusz Barucki: Zielone Konie. Henryk Buszko, Aleksander Franta, Jerzy Gottfried. Warszawa: Wydawnictwo Salix Alba, 2015, s. 10–12. ISBN 978-83-930937-8-6.
  3. Henryk Buszko , SARP (pol.).
  4. Katowice: Henryk Buszko, wybitny architekt, twórca "gwiazd" i Tysiąclecia, nie żyje , Dziennik Zachodni, 3 sierpnia 2015 .
  5. Filip Springer: Ta druga katedra częstochowska. Niewykończona, przysłonięta billboardami, zapomniana.... . (pol.).
  6. Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego, Wyróżnieni Nagrodą im. Karola Miarki .
  7. Buszko Henryk (1924–2015) – PANTEON GÓRNOŚLĄSKI .

Linki zewnętrzne