Wybory do rad narodowych w Polsce w 1973 roku
W dzisiejszym świecie Wybory do rad narodowych w Polsce w 1973 roku to temat, który wzbudził wiele zainteresowania i debaty. Od lat Wybory do rad narodowych w Polsce w 1973 roku jest przedmiotem studiów i badań, a jego znaczenie wzrosło z biegiem czasu. Zarówno w środowisku akademickim, jak i wśród ogółu społeczeństwa, Wybory do rad narodowych w Polsce w 1973 roku przykuł uwagę wielu osób ze względu na jego znaczenie w różnych aspektach społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Wybory do rad narodowych w Polsce w 1973 roku, od jego pochodzenia i ewolucji po dzisiejszy wpływ. Poprzez wyczerpującą analizę będziemy starali się dogłębnie zrozumieć, w jaki sposób Wybory do rad narodowych w Polsce w 1973 roku wpłynął na różne obszary i jakie perspektywy otwierają się wokół tego tematu.
Wybory do rad narodowych w Polsce w 1973 roku – wybory do rad narodowych w PRL, przeprowadzone 9 grudnia 1973 roku na podstawie uchwały Rady Państwa z 29 września 1973[1].
Wybierano radnych do:
- wojewódzkich rad narodowych,
- miejskich rad narodowych w miastach wyłączonych z województw,
- powiatowych i miejskich rad narodowych w miastach stanowiących powiaty miejskie,
- wspólnych rad narodowych dla miast i powiatów,
- miejskich rad narodowych w miastach niestanowiących powiatów,
- dzielnicowych rad narodowych,
- gminnych rad narodowych oraz
- wspólnych rad narodowych dla miast i gmin.
Wybrano ok. 130 tysięcy radnych z list Frontu Jedności Narodu. Innych list nie było. Według oficjalnych danych frekwencja wyniosła 97%. W Warszawie przewodniczącym Stołecznej Rady Narodowej został Józef Kępa – wtedy zastępca członka Biura Politycznego KC PZPR i I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR.
Przypisy
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 29 września 1973 roku o zarządzeniu wyborów do rad narodowych (Dz.U. z 1973 r. nr 39, poz. 227).
