Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1928 roku

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1928 roku – trzydzieste szóste wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano Herberta Hoovera, a wiceprezydentem został Charles Curtis.

W 1928 urzędujący prezydent Calvin Coolidge był bardzo popularny wśród społeczeństwa, a opinia publiczna była zadowolona z rządów z uwagi na utrzymujący się wysoki poziom koniunktury^[1]. Mimo tego zapowiedział, że nie będzie ubiegał się o reelekcję, zatem Partia Republikańska musiała wystawić innego kandydata^[2]. Na konwencji, odbywającej się w Kansas City w dniach 12-15 czerwca 1928, Herbert Hoover uzyskał wymaganą większość w pierwszym głosowaniu, dystansując drugiego Charlesa Curtisa^[3]. Curtis ostatecznie otrzymał nominację wiceprezydencką^[3]. Program republikanów oparty był na tzw. „New Day” i zakładał utrzymanie wysokich taryf celnych, pomoc dla farmerów i utrzymanie prohibicji^[3]. Konwencja Partii Demokratycznej odbyła się w Houston, także w czerwcu 1928^[4]. Ugrupowanie nadal było podzielone, głównie z powodu prohibicji, a swoim kandydatem mianowała Alfreda Smitha^[1]. Kandydatem Partii Socjalistycznej został Norman M. Thomas^[5]. Demokraci postulowali usunięcie XVIII poprawki do Konstytucji, lecz poza tym ich gospodarczy program niewiele odbiegał od republikanów^[2]. Z tego powodu tory kampanii skierowały się na inne tory i skupiały się na wyznaniu Smitha, który był pierwszym katolikiem nominowanym na prezydenta, przez jedną z dwóch głównych partii^[2]. Bigoteria atakowała kandydata demokratów, zarzucając że po objęciu urzędu odda władzę nad Stanami Zjednoczonymi papieżowi^[6]. Hoover dystansował się od tych ataków, jednak ignorował także swojego przeciwnika w kampanii, nie spotykając się z nim ani razu^[6]. Oba te czynniki przyczyniły się do zwycięstwa republikanów^[6].

• 
  Alfred Smith
• 
  Joseph Robinson

• 
  Herbert Hoover
• 
  Charles Curtis

• 
  Norman Thomas

Głosowanie powszechne odbyło się 6 listopada 1928^[5]. Hoover uzyskał 58,2% poparcia, wobec 40,8% dla Smitha i 0,7% dla Thomasa^[5]. Ponadto, około 110 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów^[5]. Frekwencja wyniosła 56,9%^[7]. W głosowaniu Kolegium Elektorów Hoover uzyskał 444 głosy, przy wymaganej większości 266 głosów^[8]. Na Smitha zagłosowało 87 elektorów^[8]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Curtis, uzyskując 444 głosy, wobec 87 dla Josepha Robinsona^[8].

Herbert Hoover został zaprzysiężony 4 marca 1929 roku^[9].

• Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).
• Andrzej Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995. ISBN 83-01-11894-6. (pol.).
• Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Warszawa: Iskry, 1999. ISBN 83-207-1558-X. (pol.).