Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1952 roku

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1952 roku – czterdzieste drugie wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano Dwighta Eisenhowera, a wiceprezydentem został Richard Nixon.

Po zapowiedzi nieubiegania się o reelekcję Harry’ego Trumana obie główne partie zabiegały o poparcie Dwighta Eisenhowera^[1]. Pod względem przekonań politycznych i polityki gospodarczej, generałowi bliżej było do Partii Republikańskiej^[1]. O jej nominację ubiegał się także Robert A. Taft, syn byłego prezydenta Williama Tafta^[1]. Bossowie partyjni, argumentując że Taft jest izolacjonistą i obojętne mu jest utrzymanie wysokiej pozycji wojskowej Stanów Zjednoczonych na świecie, przekonali Eisenhowera by zgodził się kandydować^[1]. 30 maja 1952 generał przekazał zwierzchnictwo sił zbrojnych NATO Matthew Ridgwayowi i wystąpił z wojska^[1]. Na konwencji republikanów, odbywającej się w dniach 7-11 lipca w Chicago Eisenhower otrzymał nominację w pierwszym głosowaniu^[1]. Kandydatem na wiceprezydenta został Richard Nixon^[1]. Wakat w Partii Demokratycznej po ustępującym prezydencie, wykorzystał gubernator Illinois, Adlai Stevenson^[2]. Jego współkandydatem został reprezentant stanów Południa John Sparkman^[2]. Był to sygnał, że ugrupowanie uporało się z rozłamami, jakie miały miejsce w 1948 roku, z powodu praw obywatelskich^[2]. Stevenson popierał ówczesny kierunek polityki zagranicznej i prowadził aktywną kampanię^[2]. Jego wykształcenie i zdolności oratorskie pozwoliły mu na zdobycie elektoratu intelektualistów, jednak nie wpłynęło na poparcie klas średnich^[2]. Eisenhower prowadził aktywną kampanię, jeżdżąc po kraju i obiecując zakończenie wojny w Korei, a także oskarżając demokratów o zbyt łagodną politykę względem komunizmu^[3]. To, w połączeniu z niepopularnością ustępującej administracji Trumana, spowodowała zdecydowane zwycięstwo republikanina^[2].

• 
  Adlai Stevenson
• 
  John Sparkman

• 
  Dwight Eisenhower
• 
  Richard Nixon

Głosowanie powszechne odbyło się 4 listopada 1952^[4]. Eisenhower uzyskał 55,1% poparcia, wobec 44,4% dla Stevensona^[4]. Ponadto, około 300 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów^[4]. Frekwencja wyniosła 61,6%^[5]. W głosowaniu Kolegium Elektorów Eisenhower uzyskał 442 głosy, przy wymaganej większości 266 głosów^[6]. Na Stevensona zagłosowało 89 elektorów^[6]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Nixon, uzyskując 442 głosy, wobec 89 dla Sparkmana^[6].

Dwight Eisenhower został zaprzysiężony 20 stycznia 1953 roku^[7].

• Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).
• Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Warszawa: Iskry, 1999. ISBN 83-207-1558-X. (pol.).