Zbór Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Sanoku

W dzisiejszym świecie Zbór Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Sanoku stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy są to profesjonaliści szukający aktualnych informacji, studenci chcący poszerzyć swoją wiedzę, czy po prostu ludzie ciekawi tego tematu, Zbór Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Sanoku nadal przyciąga uwagę coraz bardziej zróżnicowanej publiczności. W tym artykule dokładnie zbadamy najbardziej istotne i aktualne aspekty związane z Zbór Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Sanoku, oferując pełne i aktualne spojrzenie na ten temat, który nadal budzi zainteresowanie wszystkich typów odbiorców.

Zbór Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Sanoku
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Siedziba

Sanok

Adres

ul. Zamkowa 11
38-500 Sanok

Wyznanie

Protestanckie

Kościół

Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa

Proboszcz

Tadeusz Krzok

Położenie na mapie Sanoka
Mapa konturowa Sanoka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zbór Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Sanoku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zbór Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Sanoku”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zbór Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Sanoku”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Zbór Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Sanoku”
Ziemia49°33′46,2″N 22°12′25,7″E/49,562833 22,207139
Multimedia w Wikimedia Commons

Zbór Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Sanoku – zbór Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Sanoku.

Historia

Geneza powstania wspólnoty związana jest z członkami zboru Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Woli Piotrowej, którzy rozpoczęli prowadzić działalność misyjną na terenie Sanoka. Zainaugurowana została ona na skutek powstania proroctwa dwóch członkiń byłego zboru Kościoła Metodystycznego w Sanoku, funkcjonującego do II wojny światowej, które mówiły o przybyciu na te tereny ludzi obcej mowy, którzy dzięki swojej pracy ewangelizacyjnej przyczynią się do założenia w Sanoku nowego zboru[1].

W 1982 członkowie zboru w Woli Piotrowej zorganizowali na terenie miasta „Wieczór pieśni chrześcijańskiej”, który odbył się w Sanockim Domu Kultury. Utworzona została również grupa domowa, której członkowie rekrutowali się początkowo głównie spośród wiernych dawnego zboru metodystycznego[2]. Członkowie grupy rozpoczęli gromadzić się w prywatnych mieszkaniach, początkowo przy ul. Ogrodowej, a następnie przy ul. Sadowej[1].

W 1987 z uwagi na wzrost liczby gromadzących się wiernych, wynajęto lokal w budynku przy Rynku 16. Pomieszczenie to posiadało 18,65 m² powierzchni i było własnością Urzędu Miejskiego. Również i ono stało się za małe na potrzeby wspólnoty, w związku z czym spotkania zostały przeniesione w 1992 do budynku przy ul. Dobrego Wojaka Szwejka 2, gdzie wierni gromadzili się w pomieszczeniu o powierzchni 105 m². Rozpoczęto także starania u władz miejskich o nabycie działki pod budowę własnego domu modlitwy lub pozyskanie odpowiedniego budynku, który można by na niego przekształcić[1].

Urząd Miejski przedstawił propozycję zakupu obiektu przy ul. Zamkowej 11[1]. W przeszłości nieruchomość ta posiadała numer ewidencyjny 217 i na przełomie XIX/XX stanowiła budynek szpitala wojskowego (lazaret)[3][4][5]. Oferta ta została przyjęta i wspólnota rozpoczęła gromadzenie funduszy na ten cel, których większość pozyskała ze składek zborów w Woli Piotrowej, Puławach i Wisłoczku. Transakcja nabycia nieruchomości miała miejsce w czerwcu 1994, następnie przystąpiono do remontu obiektu[1].

Oficjalne otwarcie domu modlitwy przy ul. Zamkowej miało miejsce w czerwcu 1995[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Nasza historia , ewzsanok.pl .
  2. ↑ Chrzczeni Duchem Świętym. O zielonoświątkowcach w Beskidzie Niskim , beskid-niski.pl .
  3. ↑ Ludwik Glatman. Nowe nazwy ulic Wielkiego Sanoka (dokończenie). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 36, s. 2, 31 sierpnia 1913. 
  4. ↑ Stefan Stefański: Kartki z przeszłości Sanoka. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej w Sanoku, 2005, s. 34. ISBN 83-919470-9-2.
  5. ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 240, 242. ISBN 978-83-60380-26-0.