Zbigniewice

Ten artykuł od 2013-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zbigniewice

wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	sandomierski
Gmina	Koprzywnica
Liczba ludności (2019)	124[2]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	27-660[3]
Tablice rejestracyjne	TSA
SIMC	0796849[4]
Położenie na mapie gminy Koprzywnica Zbigniewice
Położenie na mapie Polski Zbigniewice
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Zbigniewice
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego Zbigniewice
50°36′46″N 21°30′02″E/50,612778 21,500556[1]

Zbigniewice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Koprzywnica^[4][5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Części Zbigniewic noszą nazwy: Na Gościńcu, Nowa Wieś, Pustka, Stara Wieś, Uleśna, Wesołówka, Zielonka Zbigniewska.

Wśród obiektów fizjograficznych występują nazwy: Błonie – pola i łąki, Kałek – pola, Ksawerów – pola, Łany – pola, Łąki – pola i łąki, Łysa Góra – pola, wzniesienie, Pustka – pola, Rzechta – pola i krzaki, Szerokie Pole – pola, Uleśna – pola i łąki, Zapustki – pola, Zawlówka – pola.

W 1998 r. Zbigniewice-Wieś miała 131 mieszkańców i 49 gospodarstw o łącznej powierzchni 182,50 ha.

W administracji kościelnej rzymskokatolickiej wieś położona w archidiecezji lubelskiej, w diecezji sandomierskiej, w dekanacie koprzywnickim, w parafii pw. św. Floriana.

Wieś Zbigniewice w źródłach historycznych nosi nazwę: Sbignyewicze (XII wieku), Sbygnyewycze (1508) i Zbigniewicze (1578).

Zbigniewice już w XII wieku była wsią rycerską. Nazwa wskazuje, że założycielem mógł być rycerz o imieniu Zbigniew. Na początku lat 30. XX wieku miejscowy rolnik Wincenty Jońca podczas orki w polu odkrył pewien grób wczesnośredniowieczny.

W latach 1421–1450 dziedzicem wsi był szlachetny Wawrzyniec, który władał kilkoma łanami także w pobliskiej wsi Jachimowice (w 1450 r. przeprowadził zamiany nieruchomości (1,5 łana) z opatem koprzywnickim Mikołajem Grotem). W poł. XV wieku jakieś dobra w Zbigniewicach miała rodzina Ossolińskich z Olbierzowic. Miejscowy folwark rycerski oddawał dziesięcinę plebanowi koprzywnickiemu (2 grzywny), a z łanów kmiecych oddawano dziesięcinę biskupowi krakowskiemu (o wartości 3 grzywien).

W II poł. XV wieku Zbigniewice należały do szlachetnej rodziny Balickich; najpierw Andrzej Balicki (zw. Klimontowskim) po roku 1464 włączył je do swojego klucza dóbr (tj. Klimontowa, Dziewkowa, Zakrzowa i innych wiosek), a po nim wieś należała do jego syna Pawła i wnuka Hieronima.

W 1508 r. Zbigniewice płaciły 24 groszy poborowego. W 1570 r. właścicielem wsi był szlachetny Zbigniewski h. Nieczuja. W roku 1578 we wsi było 15 kmieci, gospodarujących na 6,5 łanach, 11 zagrodników i 5 komorników.

W 1827 r. Zbigniewie były wsią prywatną, odnotowano 28 domów i 122 mieszkańców.

W 1874 r. folwark Zbigniewice był własnością ziemiańskiej rodziny Ksawerów; miał powierzchnię 700 mórg, w tym: 555 mórg gruntów ornych i ogrodów, 63 morgi łąk, 31 mórg pastwisk 51 mórg nieużytków, 3 budynki murowane i 14 drewnianych. W 1884 r. we wsi było 33 domy i 225 mieszkańców.

W 1929 r. Zbigniewie miały 27 domów i 171 mieszkańców; 2 klasy Publicznej Szkoły Powszechnej oraz Ochotniczą Straż Pożarną. Natomiast Kolonia Zbigniewice miała 10 domów i 61 mieszkańców, w tym 16 Żydów. Z kolei Kolonia Zbigniewie-Pustka miała 20 domów i 141 mieszkańców, w tym 15 Żydów.

W Zbigniewicach istnieje klub piłkarski – Zryw Zbigniewice (świętokrzyska B klasa, grupa III^[6]).