Świecie

Wygląd przypnij ukryj Świecie

miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Herb Flaga
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Powiat	świecki
Gmina	Świecie
Prawa miejskie	1338
Burmistrz	Krzysztof Kułakowski (od 2018)
Powierzchnia	16,5 km²
Wysokość	19–86 m n.p.m.
Populacja (31.12.2022) • liczba ludności • gęstość	24 987 1514 os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 52
Kod pocztowy	86-100 do 86-105
Tablice rejestracyjne	CSW
Położenie na mapie gminy ŚwiecieŚwiecie
Położenie na mapie PolskiŚwiecie
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiegoŚwiecie
Położenie na mapie powiatu świeckiegoŚwiecie
53°24′30″N 18°26′45″E/53,408333 18,445833
TERC (TERYT)	0414094
SIMC	0929664
Hasło promocyjne: Świecie – nie tylko papier
Urząd miejskiul. Wojska Polskiego 124 86-100 Świecie
Strona internetowa

Świecie (niem. Schwetz) – miasto w Polsce położone w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, siedziba powiatu świeckiego oraz gminy miejsko-wiejskiej Świecie. Według danych GUS z 31 grudnia 2022 r. Świecie liczyło 24 987 mieszkańców.

Świecie uzyskało lokację miejską w 1338 roku.

Położenie

Świecie położone jest na Pojezierzu Pomorskim, w regionie etno-kulturowym Kociewia, u ujścia rzeki Wdy do Wisły, w miejscu, gdzie wysoczyzna morenowa stromo opada w kierunku rzeki. Taka lokalizacja przywodzi na myśl miasto położone na terenach górskich.

Zbiegają się tutaj drogi: krajowa 91 (Gdańsk–Toruń) oraz krajowa 5 (E261, Świecie–Wrocław–Kudowa-Zdrój). W odległości 12 km od granic miasta przebiega autostrada A1 (E75). Miasto znajduje się w odległości 4 km od ważnej dwutorowej magistrali kolejowej Gdynia-Śląsk.

Miasto jest położone na wysokości od 19 do 86 m n.p.m.

Według danych z 1 stycznia 2022 r. powierzchnia miasta wynosiła 16,5km².

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. bydgoskiego.

Nazwa

Miejscowość pod zlatynizowaną nazwą Swencza wymieniona jest w łacińskim dokumencie wydanym w Lubinie w 1281 roku sygnowanym przez księcia pomorskiego Mściwoja II. Wymieniona została pod zlatynizowaną nazwą „Suece” w łacińskim dokumencie z 1282 roku sygnowanym przez króla polskiego Przemysła II. Miejscowość pod zlatynizowaną nazwą Svecze wymieniona jest w łacińskim dokumencie wydanym w Świeciu w 1283 roku sygnowanym przez księcia pomorskiego Mściwoja II.

Świecie pod pruskim zaborem w 1855

Nazwę miejscowości w zlatynizowanej formie „Swete” przy okazji notki o zamku castro Swetensi, a także „Swece” oraz „Swecz” wymienia spisany ok. 1300 roku średniowieczny łaciński utwór opisujący żywot świętej Jadwigi Vita Sanctae Hedwigis.

Historia

Ta sekcja od 2010-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Północna pierzeja rynku w Świeciu Dawny ratusz na rynku w Świeciu w 2017 roku Południowa pierzeja rynku w Świeciu Urząd Skarbowy w Świeciu Urząd Pocztowy w Świeciu Apteka

Jedno z najstarszych miast polskich; pierwsza wzmianka z 1198 r., kiedy to było stolicą samodzielnego księstwa pomorskiego, władanego przez Grzymisława; w następnym stuleciu Świecie było rządzone między innymi przez Świętopełka i Mściwoja. Po sprowadzeniu na niedaleką ziemię chełmińską Krzyżaków w roku 1226, było ważnym polskim grodem obronnym Pomorza. W 1309 roku po długotrwałej obronie, zostało według Jana Długosza podstępnie zdobyte przez zakon krzyżacki jako ostatni punkt obrony. Gdańsk po wymordowaniu polskiej załogi przejęli Krzyżacy już rok wcześniej.

Krzyżacy w Świeciu utworzyli komturię (pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 19 lutego 1330) i rozpoczęli budowę zamku, ukończonego do roku 1350. Prawa miejskie chełmińskie Świecie otrzymało w roku 1338. Pod Grunwaldem oddziały ze Świecia były nieobecne, ale po porażce Krzyżaków to właśnie świecki komtur, Henryk von Plauen, ruszył do Malborka i ze świeckimi rycerzami objął komturstwo malborskie, przez co zamek nie wpadł w ręce Polaków. Podczas wojny trzynastoletniej zamek kilkakrotnie zmieniał właścicieli, ostatecznie zajęli go Polacy. Aż do „potopu” szwedzkiego miasto bogaciło się na handlu wiślanym, jednak Szwedzi zupełnie zniszczyli Świecie i doszczętnie spalili zamek. Miasto ze zniszczeń odbudowywało się przez około 100 lat.

Położone nad samą Wisłą, było często narażone na niszczycielskie powodzie. Dopiero w połowie XIX wieku nastąpiły przenosiny miasta na wysoki lewy brzeg Wdy. Liczba ludności wzrosła wtedy z 3166 w 1849 r. do około 6000, a w przeddzień wybuchu II wojny światowej Świecie liczyło już około 10 000 mieszkańców.

Powiat świecki, będący od 1772 r. pod zaborem pruskim, powrócił do Polski 25 stycznia 1920 roku. Powierzchnia powiatu zajmowała drugie miejsce po powiecie chojnickim w województwie pomorskim. W okresie dwudziestolecia nie zaszły poważniejsze zmiany granic na terenie powiatu świeckiego. Jedyne znaczące przekształcenie nastąpiło w 1931 r. Wówczas to oddzielono jedenaście gmin wiejskich oraz trzy obszary dworskie i przyłączono je do powiatu tucholskiego. Jednocześnie ze zlikwidowanego powiatu gniewskiego włączono do powiatu świeckiego jedenaście gmin wiejskich.

W grudniu 1934 r. zgodnie z nową ustawą samorządową w powiecie świeckim były dwie gminy miejskie i czternaście gmin zbiorowych, dzielących się na sto trzydzieści siedem gromad, których powierzchnia wynosiła 1600 km². Przeobrażenia te miały wpływ na liczbę ludności na tym obszarze. W pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości nastąpił znaczny odpływ miejscowej ludności niemieckiej do Niemiec. Jednak pod koniec lat dwudziestych liczba ta zaczęła systematycznie rosnąć, by ponownie spaść po odłączeniu kilku bardziej zaludnionych gmin wiejskich w 1931 r.

Charakterystycznie kształtowały się w powiecie stosunki narodowościowe, gdzie dużą liczbę stanowili Niemcy. Ludność żydowska była nieliczna, a liczba Żydów systematycznie spadała przez całe dwudziestolecie. Natomiast pozostałe narodowości występowały w znikomej postaci.

W diecezji chełmińskiej już przed pierwszą wojną światową działały różne katolickie organizacje młodzieżowe. Jednak dopiero od 1921 r. zaczęła tworzyć się jednolita struktura, obejmująca siecią organizacyjną całą diecezję. Od początku istnienia Stowarzyszenie wyznaczyło sobie za cel wychowanie młodzieży w duchu katolickim i narodowym, pomijając w swej działalności wszelkie sprawy polityczne i wpływy partyjne. W 1934 r. funkcję Okręgowego Prezesa Katolickiego Związku Polskiej Młodzieży Męskiej w powiecie świeckim pełnił ksiądz Bernard Sychta. W 1934 r. Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej w powiecie świeckim liczyło 30 oddziałów i 997 członków, natomiast Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Żeńskiej liczyło 25 oddziałów i 783 członkiń.

Szkolnictwo w powiecie świeckim w okresie dwudziestolecia międzywojennego obejmowało trzy typy szkół: powszechne (podstawowe), średnie (gimnazja) oraz zawodowe. Spośród szkół ogólnokształcących, czyli stopnia podstawowego oraz średniego, szczególne miejsce zajmowało Gimnazjum Państwowe w Świeciu, będące jedyną tego rodzaju placówką na obszarze powiatu. Gimnazjum w Świeciu było typową szkołą średnią, składającą się z niewielkiej liczby kadry nauczycielskiej, co uwarunkowane było niezbyt dużą liczbą uczniów. Szkołę w Świeciu utworzono w 1920 r. w miejsce niemieckiego Gimnazjum. Organizatorem szkoły i jej pierwszym dyrektorem był Jan Augustak, zastąpiony 20 sierpnia 1920 r. przez legionistę Józefa Pietrzaka, który pełnił tę funkcję do śmierci 11 stycznia 1922 r. Następcą jego był Leon Kuchanny, który pełnił stanowisko dyrektora do 1939 r.

Ze Świeciem związany jest Stanisław Kostka, s. Jana Jakuba i Apolonii Pałubickiej – członek zarządu Banku Ludowego w Rehden, w latach 1907 i 1912 delegat Prus Królewskich do parlamentu w Berlinie, w 1920 roku komisaryczny burmistrz Radzynia Chełmińskiego. Rok później 23 listopada został wybranym pierwszym burmistrzem Świecia i był nim do 19 stycznia 1935 roku.

Liczne pisma wydawane przez młodzież szkolną na Pomorzu, stanowiły jeden z elementów procesu wychowawczego. Również w Świeciu nad Wisłą uczniowie gimnazjum zaczęli wydawać od 13 stycznia 1931 r. miesięcznik „Gregorianum”, który ukazywał się nieprzerwanie do 1939 r. Po wznowieniu w 1945 r. działalności Liceum Ogólnokształcącego w Świeciu ukazał się tylko jeden numer pod zmienionym tytułem „Z wiary naszej”. Wydawcą był Komitet Redakcyjny Koła Literackiego, a redaktorem naczelnym Aleksander Ścibor-Rylski.

Na podstawie dekretu kanclerza Adolfa Hitlera z 8 października 1939 r. O organizacji administracji wschodnich terytoriów włączonych do Rzeszy na okupowanych terenach Polski ustanowiono nowe jednostki administracyjne: Okręg Rzeszy Gdańsk – Prusy Zachodnie (Gau Danzig – Westpreussen) i Okręg Rzeszy – Poznań (Reischsgau Posen). Namiestnikiem okręgu Gdańsk – Prusy Zachodnie został Albert Forster.

Jesienią 1939 roku niemieckie władze okupacyjne dokonywały eksterminacji miejscowej ludności polskiej. W lasach mniszkowskich wymordowano 1350 pacjentów szpitala psychiatrycznego, a na ul. Polnej rozstrzelano około 40 Żydów.

W 1945 wycofujące się wojska niemieckie ze zgrupowania toruńskiego wzmocniły świecki garnizon i dołączyły do 2 Armii. Czołowe oddziały 2 Frontu Białoruskiego zostały dopuszczone pod kościół farny w Świeciu na starym mieście, gdzie znienacka otworzono do nich ogień z dział (kalibru najprawdopodobniej 88 mm), znajdującej się przy ulicy Polnej, gdyż tam była linia oporu Niemców. Rosjanie próbowali 9 razy przejść przez Wisłę, nadaremnie; ponieśli ciężkie straty. Na skutek ostrzału został zniszczony kościół farny w Świeciu, gdyż Rosjanie ulokowali tam punkt medyczny, Niemcy widząc palące się światło otworzyli ogień artyleryjski na kościół. Mroźną zimą 1945 roku Niemcy opuścili pozycje w Świeciu po przerwaniu przez Rosjan pozycji obronnych na wysokości wsi Gruczno. Gdy pierwsze jednostki radzieckie wkraczały do Świecia, Niemców już tam nie było. Cały sprzęt, który nie był im potrzebny, zrzucili do parowu za szpitalem w Świeciu (Diabelce). W jednostce wojskowej w Świeciu (podczas okupacji szkółka łączności) pozostawiono duże ilości papierów, mundurów, a nawet nart. Niemcy uciekali w kierunku Laskowic i Czerska.

Po wkroczeniu wojsk 2 Frontu Białoruskiego Rosjanie wysadzili w powietrze kościół w Przechowie w celu wydłużenia lądowiska dla samolotów.

Na podstawie dekretu PKWN z 31 sierpnia 1944 zostały utworzone miejsca odosobnienia, więzienia i ośrodki pracy przymusowej dla „hitlerowskich zbrodniarzy oraz zdrajców narodu polskiego”. Obóz pracy nr 173 Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego utworzyło w Świeciu.

Po wojnie nastąpił rozwój miasta, liczba mieszkańców wzrosła z 8300 w 1945 do ponad 13 500 w 1961 roku. Rozbudowano cukrownię (istniejącą od 1883 roku), zakłady mięsne, młyny oraz zbudowano nowoczesną wytwórnię pasz treściwych (obecnie PROVIMI). Jednak najważniejszym wydarzeniem w powojennej historii Świecia była decyzja o budowie w pobliskim Przechowie zakładów celulozy i papieru, które zdynamizowały jego rozwój i wpłynęły na strukturę gospodarczą regionu. Uruchomione w 1968 roku (decyzja o budowie została podjęta przez Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów 18 sierpnia 1961 roku), w kilka lat później zatrudniały ponad 4600 osób.

W 1988 miasto zostało odznaczone Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

1 stycznia 2022 roku poszerzono granice miasta.

Zabytki

Ta sekcja od 2010-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Zamek krzyżacki w Świeciu Pozostałości murów obronnych Stary kościół farny w Świeciu Klasztor pobernardyński i kościół Niepokalanego Poczęcia NMP

• Zamek krzyżacki z lat ok. 1335–1350, gotycki, na planie kwadratu, pierwotnie z czterema narożnymi basztami, wzorowany prawdopodobnie na zamkach nadreńskich. Charakterystyczna krzywa wieża (odchylona około metr od pionu) jest najwyższym tego typu obiektem w Polsce. Od 1875 r. aż do I wojny światowej zamek znajdował się pod administracją władz budowlanych (Königliche Strobauverwaltung). W tym czasie, tj. w latach 1877–1878, przeprowadzono wstępne prace zabezpieczające. W końcu XIX w. konserwator prowincji zachodnio-pruskiej, Johann Heine, wysunął propozycję przeprowadzenia konserwacji ruin zamku systemem Cohausena, w wyniku czego korony murów zostały pokryte betonowymi czapami. Na początku XX w. Konrad Steinbrecht przeprowadził inwentaryzację ruin zamku. Wynika z niej, że ocalałe do 2/3 wysokości północne skrzydło posiadało częściowo zachowaną narożną wieżę północno-wschodnią i całkowicie zachowaną (wyremontowaną), masywną wieżę północno-zachodnią. Zachowały się także pomieszczenia piwniczne skrzydła wschodniego oraz częściowo – południowego i zachodniego. W 1898 r. na terenie zamku odbył się pierwszy zlot IV okręgu nadwiślańskiego Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Odtąd, aż do I wojny światowej, na obszarze przyzamkowym odbywały się regularnie ćwiczenia tego towarzystwa. W późniejszych latach wybudowano boisko sportowe, na którym w 1912 r. odbyły się zawody sportowe. W restauracji „Zamkowa”, położonej niedaleko murów zamkowych, znajdowała się sala do ćwiczeń gimnastycznych. Przeprowadzone w sierpniu 2008 roku pomiary, wykazały, że wieża odchylona jest od pionu w kierunku zachodnim o 106  cm, przy wysokości wynoszącej 34,73 m, tym samym wieża zamku krzyżackiego w Świeciu jest najwyższą krzywą wieżą w Polsce, na szczyt której mogą wejść turyści. Sama warownia jest niewątpliwym symbolem miasta, a na dziedzińcu odbywają się liczne festyny i koncerty. Od 2002 roku, obiekt jest udostępniony dla odwiedzających. W kwietniu 2020 roku rozpoczęto remont, mający na celu rekonstrukcję dachu, przez co zamek planowo do końca 2023 roku będzie niedostępny dla zwiedzających.
• Mury obronne (XIV w.), zachowane w znacznym stopniu. W historii oprócz swej głównej roli, spełniały też funkcje przeciwpowodziowe.
• Kościół farny (Stara Fara), wybudowany stylu gotycko-renesansowym, z elementami baroku. Jego budowę rozpoczęto w 1400 roku i trwała ona przez około 100 lat. Gotyckie jest prezbiterium, środkowa część kościoła nosi cechy renesansu; wieża zakończona jest nietypowymi, renesansowymi attykami. Niegdyś głównie barokowe wnętrze skromnie wyposażone z uwagi na zniszczenia dokonane po II wojnie światowej. Podczas wyzwalania miasta kościół uszkodzony został przez armię radziecką, a później przez okolicznych mieszkańców i szabrowników. Jego odbudowę podjęto się dopiero w 1983 roku, zakończono w 1988. W 1990 utworzono parafię. Kościół został wykorzystany podczas kręcenia niektórych scen serialu „Czterej pancerni i pies”.
• Klasztor pobernardyński z kościołem Niepokalanego Poczęcia NMP, zbudowany w latach 1692–1720 niewielki rokokowy kościół, o wyposażeniu z okresu panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego. Do świątyni prowadzi wieża bramna datowana na rok 1800 oraz beczkowo sklepione krużganki. W kościele znajduje się obraz Najświętszej Marii Panny, który pierwotnie miał trafić do Gdańska, lecz został w Świeciu, gdyż przewożący go statek zacumował do Świecia i nie mógł kontynuować rejsu z powodu wezbrania rzeki. Zdarzenie uznano za cud i postanowiono obraz zostawić w świeckim kościele. Obraz dziś znajdujący się w kościele jest kopią – oryginał uległ spaleniu w trakcie pożaru. Sam klasztor skasowano w 1816 roku, jego pomieszczenia wykorzystywane są obecnie przez szkoły katolickie.
• Ratusz – budynek w północnej pierzei rynku, zbudowany z jasnej cegły w 1879 roku, w stylu wiktoriańskim, z wysoką wieżą zegarową i blankami.
• Kamienice mieszczańskie – zbudowane głównie w okresie od 1860 do 1900 roku. Reprezentują wszystkie style architektoniczne XIX wieku. Niektóre z nich cechuje wysoki kunszt, który zawdzięcza się dużym środkom, które cesarz Wilhelm I przeznaczył na budynki dzielnicy „Nowy Świat” podczas przenosin miasta.
• Kościół św. Andrzeja Boboli – neoromański, zbudowany dla luteran w latach 1891–1894. Jego wysoka na 46 metrów dwuhełmowa wieża dominuje w panoramie miasta, będąc najwyższym tego typu obiektem w Świeciu. W wyposażeniu dominuje neogotyk; część sprzętów pochodzi ze zniszczonego kościoła staromiejskiego.
• Młyny w dzielnicy Przechowo oraz położony nad Wdą spichlerz z XVIII w.

Dzielnice Świecia

• Stare Miasto – najstarsza z obecnie istniejących dzielnica Świecia. Założona już ok. 1240 roku przez ks. Świętopełka, odgrywała rolę rezydencji książęcej, skąd rządzono nawet całym Pomorzem Gdańskim. W 1338 roku, po lokacji miasta na prawach chełmińskich przez Krzyżaków, wytyczono ulice i parcele według stylu niemieckiego.

Teren ten z powodu położenia w widłach Wdy i Wisły narażony był na częste zalewanie przez wody tych rzek. Dlatego już w XIV wieku niektórzy rzemieślnicy i kupcy osiedlali się w rejonie obecnego Śródmieścia, które było położone znacznie wyżej.

Populacja Starego Miasta w Świeciu nigdy nie osiągnęła imponujących rozmiarów. Najwięcej świecian mieszkało tu bezpośrednio przed przeprowadzką miasta na drugi brzeg Wdy (3166 mieszkańców). Później liczba mieszkańców systematycznie spadała. Obecnie na terenie dzielnicy mieszka ok. 100 osób. Poza tym, jej teren zajmują ogródki działkowe oraz pola uprawne.

• Śródmieście (dawniej Nowy Świat) – Ta reprezentacyjna dzielnica powstała w drugiej połowie XIX wieku, kiedy to Świecie za zgodą cesarza niemieckiego oraz z jego silnym wsparciem finansowym przenosiło się na drugi, wysoki brzeg Wdy. Kosztem 308 tys. marek wytyczono ulice, zbudowano imponujące gmachy urzędów. Część kwoty przeznaczono również na pomoc dla mieszkańców Świecia przeprowadzających się ze Starego Miasta. Początkowo zaplanowano, aby na terenie Śródmieścia zamieszkało ok. 7000 osób. Od lat wskaźnik ten pozostaje na podobnym poziomie. Urody dzielnicy na pewno nie dodają jednak czteropiętrowe bloki zbudowane w jej południowej części, w rejonie ul. Browarowej i Parowej, a także bezpośrednia bliskość os. Kościuszki.
• Dzielnica Chmielniki – obecnie nie uznawana za odrębną część miasta, została założona w 1931 roku i stanowiła jego dzielnicę willową.
• Przechowo – do 1972 roku stanowiła oddzielną wieś w gminie Świecie, była też znaczącym dla miasta zapleczem przemysłowym. Już od połowy XIX wieku rozwijał się tu przemysł w związku ze zbudowaniem toru kolei żelaznej. Nad Wdą zbudowano zespół młynów, z czasem rozbudowywanych, a także liczne mniejsze zakłady m.in. maszynowe i mleczarnię. Przechowo nie zostało oszczędzone przez działania wojenne. W 1945 roku wojska radzieckie wysadziły w powietrze miejscowy kościół, rozgrabiono również wiele urządzeń przemysłowych. Ponowny rozwój wsi nastąpił dopiero w połowie XX wieku, kiedy zapadła decyzja o budowie dużej paszarni, a przede wszystkim zakładów celulozy i papieru. Po realizacji pierwszego etapu budowy zakładu, widząc wyraźne ciążenie tego terenu ku miastu, w 1972 roku włączono Przechowo do Świecia.
• Os. Kościuszki – pierwsze osiedle w mieście zbudowane na fali imigracji do Świecia przyszłych pracujących w tutejszym przemyśle oraz jednostce wojskowej. Powstające w bezpośrednim sąsiedztwie śródmieścia, wkrótce dało dach nad głową ponad 4000 mieszkańcom.

Widok na osiedle Marianki w 2007 roku

• Marianki – niegdyś wieś w bezpośrednim sąsiedztwie miasta, a obecnie największa i zdecydowanie najdynamiczniej rozwijająca się dzielnica Świecia. Decyzja o przeznaczeniu malowniczych teras wiślanych pod zabudowę wielorodzinną zapadła zaraz po rozpoczęciu budowy zakładów celulozy i papieru w Przechowie. Początkowo w tej celowo pozbawionej kościoła dzielnicy miało zamieszkać około 10 tys. osób, głównie przyszłych pracowników „Celulozy”. Łącznie od 1971 roku do końca lat 80. zbudowano tutaj około 80 budynków mieszkalnych cztero- i pięciokondygnacyjnych, dwie szkoły, dwa przedszkola i liczne obiekty handlowo-usługowe. Dopiero na początku lat 80. na zabagnionym terenie na północnym obrzeżu Marianek zlokalizowano nową parafię rzymskokatolicką pw. św. Józefa, która od kilku lat może poszczycić się nowym budynkiem kościoła. Parafia ta liczy obecnie około 12 tys. wiernych, stanowiąc największą tego typu wspólnotę w mieście. Ta kilkunastotysięczna dzielnica, wraz z wyrosłymi w jej sąsiedztwie osiedlami willowymi (Paderewskiego i Kraszewskiego) skupia w sobie blisko połowę mieszkańców miasta, a gęsta zabudowa wielorodzinna przyczynią się do bardzo wysokiej gęstości zaludnienia w Świeciu (2170 os./km²). Obecnie właśnie tutaj koncentruje się rozwój urbanistyczny (wielorodzinny) Świecia; po roku 1994 rozpoczęto m.in. budowę nowego osiedla Marianki II.
• Miasteczko – jest to niewielka dzielnica miasta położona w bezpośrednim sąsiedztwie Zakładów Papierniczych „Mondi”. Pierwotnie znajdowały się tam hotele robotnicze. Nazwana „Miasteczkiem” prawdopodobnie z racji znacznego oddalenia dzielnicy od ścisłej zabudowy miasta.
• Os. 800-Lecia – dzielnica wytyczona w połowie lat 90., mająca stanowić zaplecze dla wciąż rozwijającego się budownictwa jednorodzinnego w mieście. Obecnie jest jedną z najbardziej atrakcyjnych i najdroższych lokalizacji pod budownictwo tego typu w Świeciu.
• Osiedle Królów – nowa dzielnica stworzona na początku roku 2013. Obecnie jest pełna nowoczesnych budynków mieszkalnych, budowli, oraz sklepów.

Rozwój i ludność miasta

Liczba ludności w 1988 roku osiągnęła poziom 25 000, podnosząc Świecie do rangi miasta średniego. Powstały nowe osiedla mieszkaniowe: Kościuszki (4000 mieszkańców) oraz Marianki (ponad 10 tys. mieszkańców). Obecnie Świecie jest ważnym ośrodkiem gospodarczym, mieszkaniowym i handlowym województwa kujawsko-pomorskiego. Dawne zakłady celulozy to obecnie nowoczesne i o wiele zdrowsze dla środowiska naturalnego (ISO 14000) zakłady MONDI ŚWIECIE S.A. oraz kooperujące z nimi firmy, charakteryzujące się dynamicznym rozwojem. Ponadto Świecie to duży węzeł drogowy na skrzyżowaniu tras nr 91 i 5.

Demografia

Ludność Świecia
Rok	Ludność	Rok	Ludność
1570	1194	1961	13500
1662	1077	1965	15000
1772	2450	1972	19888
1804	2302	1974	20000
1831	3166	1975	21100
1849	5857	1981	23702
1882	6859	1988	25000
1910	8042	1998	27084
1921	7435	2000	25959
1939	9300	2002	25889
1943	11664	2003	25851
1946	8358	2004	25790
1955	11800	2011	26574

Zmiany w liczbie ludności Świecia w historii:(dane od 1998 r. – Bank Danych Regionalnych – www.stat.gov.pl) 31 grudnia 2011 r. miasto liczyło 26 574 mieszkańców. Świecie znajduje się na siódmym miejscu w województwie kujawsko-pomorskim pod względem liczby ludności. W rankingu znajduje się między Brodnicą (27588 mieszkańców), a Chełmnem (20428 mieszkańców). W dawnym województwie bydgoskim plasowało się na czwartej pozycji, po Bydgoszczy, Inowrocławiu i Chojnicach.

Istotnym elementem sytuacji demograficznej miasta jest tendencja do obniżania się liczby ludności w jego granicach administracyjnych, przy jednoczesnym wzroście zaludnienia w obszarze gminy wiejskiej Świecie. Oba te procesy rekompensują się, utrzymując zaludnienie gminy Świecie na stosunkowo stabilnym poziomie – ok. 33 tys. osób.

• Piramida wieku mieszkańców Świecia w 2014 roku.

Gospodarka

Mondi Świecie S.A. Mondi Bags Świecie – producent worków papierowych Młyny w Świeciu

Pod względem przychodów podatkowych przypadających na jednego mieszkańca Świecie jest najbogatszym miastem powiatowym w województwie kujawsko-pomorskim i 12 miastem w Polsce pod tym względem.

Świecie jest także jednym z większych ośrodków gospodarczych na Pomorzu, tu zlokalizowane są największe zakłady branży papierniczej w Polsce i jedne z największych w Europie.

• Papiernia – Mondi Świecie S.A. – producent papieru do opakowań, tektury falistej oraz worków papierowych. W procesie restrukturyzacji zakładu po 1997 roku, zlikwidowano nierentowne i wydzielono pozostałe linie produkcyjne, którymi zajmują się nowo powstałe spółki. W 2009 roku podjęto największą w historii zakładu inwestycję (350 mln euro), polegającą na zainstalowaniu nowego ciągu technologicznego produkcji tektury i opakowań.

Ponadto w mieście silną pozycję ma przemysł spożywczy, chemiczny oraz materiałów budowlanych. Kształtują ją takie firmy jak:

• Cargill – zakład produkcji pasz treściwych
• Kemira – firma fińska, zajmuje się produkcją klejów żywicznych i innych chemikaliów
• Cegielnia
• PBDiM
• Mekro – producent konstrukcji stalowych
• Energoremont Świecie
• Kotłoinwest

Od 2010 trwa budowa parku technologicznego „Vistula II”, w odległości kilku kilometrów od centrum miasta. Teren ten jest kolejnym etapem stworzenia w okolicach Świecia terenów atrakcyjnych dla inwestorów. Obszar Vistula I, położony w widłach dróg krajowych 91 i 5, jest już w całości zajęty przez przedsiębiorstwa.

Transport

Świecie, miasto w Dolinie Dolnej Wisły, już od początku swojego istnienia czerpało istotne zyski z tego korzystnego dla rozwoju transportu położenia. Więcej niż prawdopodobne jest też to, że gdyby nie krzyżujące się w mieście szlaki handlowe, w tym bursztynowy, gród warowny i siedziba książąt pomorskich nie wykształciłaby w swoim bezpośrednim sąsiedztwie osady handlowej będącej właściwym zaczątkiem miasta.

W okresie średniowiecza dominującą rolę dla rozwoju Świecia miała Wisła i odbywający się na niej handel. Rzeką spławiano wtedy tratwami większość towarów z południa Polski do Gdańska. W świeckim zamku działały między innymi magazyny soli, a w późniejszych czasach zbudowano nad rzeką kilka spichlerzy.

W XIX wieku znaczenie Wisły dla handlu zaczęło się bardzo szybko zmniejszać. Jej dotychczasową funkcję zaczęły przejmować utwardzone drogi, a po 1850 również kolej, której pierwszą nitkę prowadzącą przez Pomorze zbudowano po 1850 (Berlin-Królewiec z odgałęzieniem do Gdańska). Pierwotnie zakładano, że linia kolejowa biec będzie przy samym Świeciu, ostatecznie jednak ominęła ona miasto. Z kolei zamulające się koryto Wisły coraz bardziej utrudniało handel. Miasto pozostało bez głównego źródła własnych dochodów.

Odcięte od Wisły, już w latach 60. XIX wieku Świecie zaczęło starać się o budowę kolejowej bocznicy, początkowo od strony Laskowic, z którymi miasto posiadało dogodne połączenie drogowe. Projektu tego nie udało się zrealizować, a Świecie uzyskało połączenie kolejowe z pobliskim Terespolem dopiero w 1888 r.

Była to linia jednotorowa, która nabrała dużego znaczenia w ruchu towarowym. Wybudowano na niej kilka bocznic, w tym dwie najważniejsze, prowadzące do cukrowni i młynów, których produkty we wcześniejszych latach były spławiane Wisłą. Natomiast w ruchu pasażerskim linia ta od samego początku istnienia miała niewielkie znaczenie; w latach 80. XX wieku kursowały nią jedynie 4 pary pociągów spalinowych do Terespola Pomorskiego. Ostatecznie połączenie to zlikwidowano w 1996 roku. Od tej pory tory były wykorzystywane jedynie na potrzeby miejskiej ciepłowni i cukrowni. Po likwidacji tej ostatniej połączenie towarowe do samego centrum Świecia straciło rację bytu. Jakkolwiek tory w Przechowie są wciąż wykorzystywane na potrzeby tamtejszego przemysłu, to Rada Miejska w Świeciu podjęła decyzję o rozbiórce linii kolejowej od stacji Świecie Przechowo do stacji Świecie nad Wisłą. W przyszłości w śladzie rozebranego toru ma biec nowa ulica, która docelowo odciąży obecnie zatłoczoną ulicę Wojska Polskiego.

Droga ekspresowa S5, obwodnica Świecia (przed remontem)

Na początku lat 90. planowano budowę zachodniej obwodnicy Świecia w ciągu ówczesnych dróg nr 1 (E75) i nr 5 (E261), którą oddano do użytku w II połowie dekady.

Obecnie Świecie posiada dobrze rozwiniętą komunikację autobusową. Głównym przewoźnikiem jest PKS Bydgoszcz, można tu spotkać także autobusy Arriva Toruń, PKS Grudziądz, PKS Iława, PKS Chojnice i PKS Łódź. Miasto posiada bezpośrednie połączenia autobusowe z Bydgoszczą, Toruniem, Gdańskiem, Łodzią, Poznaniem, Grudziądzem, Koronowem, Chełmnem i in.

W 2014 przy ul. Wojska Polskiego oddano do użytku sanitarne lądowisko Świecie-Szpital dla helikopterów.

W 2016 w miejscu starej pływalni w Przechowie oddano do użytku kompleks basenów (basen sportowy, basen rekreacyjny, brodzik, dwie zjeżdżalnie długości 42 i 72 m, jacuzzi, dwie sauny, sala masażu i sala fitness), którego realizacja pochłonęła 15 mln zł

Kultura

Świecie jest organizatorem Kongresów Kociewskich. Najpopularniejsze świeckie imprezy kulturalne to:

Międzynarodowy Festiwal Orkiestr Dętych

• Międzynarodowy Festiwal Orkiestr Dętych – odbywa się przeważnie w ostatnich dniach czerwca. Oprócz gospodarza, którym jest Orkiestra Dęta ze Świecia, występują orkiestry z Polski i Europy. Muzyka orkiestr połączona jest z konkursem choreografii i występami „majorettes”.
• Nocne Śpiewanie na Zamku w Świeciu – piosenka turystyczna i nie tylko. Ta impreza ma miejsce zazwyczaj w drugi weekend września. Od 1984 roku zjeżdżają na świecki zamek miłośnicy piosenki poetyckiej, turystycznej, szant itp. Nocne Śpiewanie jest również przeglądem kwalifikującym do Finału Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie.
• Festyn edukacyjny pod nazwą „Dni Kultury Średniowiecznej”, który odbywa się około połowy czerwca na dziedzińcu zamku krzyżackiego. W trakcie jego trwania zwiedzający oraz widzowie, mają możliwość zapoznania się z techniką produkcji narzędzi codziennego użytku, wyrobem zbroi i uzbrojenia, produkcją ozdób, czy technika wypieku chleba tradycyjnymi metodami. Całość festynu urozmaicają pokazy walk średniowiecznych wojów lub rycerzy w zależności od okresu, jaki akurat jest przedstawiany na festynie.
• Turniej rycerski, który odbywa się w pierwszy weekend września. Organizują go członkowie bractwa rycerskiego św. Katarzyny, wraz z Izbą Regionalną Ziemi Świeckiej. Turniej ten gromadzi przeważnie ponad 40 rycerzy, nie licząc pięknych białogłów i towarzyszących giermków. Pokazy walk, turniej łuczniczy i kuszniczy a ostatnio hakowniczy, cieszą się dużym zainteresowaniem wśród widzów. Tradycyjnie turniej kończy się szturmem na zamek lub bitwą u jego murów, w świetle płonącej osady rycerskiej.
• Blues na Świecie Festival. Jeden z największych i najciekawszych festiwali bluesowych w Polsce, organizowany pod patronatem radiowej „Trójki”. Goszczą na nim wybitni artyści i muzycy z Polski oraz z zagranicy.

Muzea

Muzeum Pożarnictwa w Świeciu

• Muzeum Pożarnictwa w Świeciu

Zdrowie

Szpitale, przychodnie

Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych im. dr Józefa Bednarza

• Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „Nowy Szpital Sp. z o.o.”
• Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych im. dr Józefa Bednarza
• Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „Florencja”

Edukacja

Szkolnictwo podstawowe

• Szkoła podstawowa nr 1 im. Wojska Polskiego
• Szkoła podstawowa nr 2 im. Ziemi Świeckiej
• Szkoła podstawowa nr 3 im. Mikołaja Kopernika
• Szkoła podstawowa nr 5 im. Polskich Olimpijczyków
• Szkoła podstawowa nr 7 im. Adama Mickiewicza
• Szkoła podstawowa nr 8 im. Kazimierza Ecksteina
• Katolicka Szkoła Podstawowa im. ks. dra Bernarda Sychty

Szkolnictwo ponadpodstawowe

Astrobaza w Świeciu

• Liceum Ogólnokształcące im. Floriana Ceynowy
• Akademickie Liceum Ogólnokształcące
• Zespół Szkół Ogólnokształcących i Policealnych
• Zespół Szkół Ponadpodstawowych
• Zespół Szkół Menedżerskich
• Zespół Szkół Specjalnych
• „Twoja Szkoła” Największa sieć szkół dla dorosłych w Polsce

Szkolnictwo wyższe

• Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu

Wspólnoty wyznaniowe

Poewangelicki kościół św. Andrzeja Boboli

Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące związki wyznaniowe:

Kościół Rzymskokatolicki

• Parafia Chrystusa Króla w Świeciu
• Parafia Matki Bożej Częstochowskiej i św. Stanisława w Świeciu
• Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Świeciu
• Parafia św. Andrzeja Boboli w Świeciu
• Parafia św. Józefa w Świeciu

Kościół Zielonoświątkowy

• Zbór Kościoła Zielonoświątkowego „Szalom” w Świeciu

Świadkowie Jehowy

• Zbór Świadków Jehowy Świecie–Południe i Sala Królestwa
• Zbór Świadków Jehowy Świecie–Północ i Sala Królestwa.

Sport

Infrastruktura

Miasto posiada halę widowiskowo-sportową, otwartą w 2007 roku. Arena główna Hali Widowiskowo-Sportowej w Świeciu pozwala na rozgrywanie wszystkich drużynowych dyscyplin zespołowych, a więc: piłki nożnej halowej, siatkówki, koszykówki oraz piłki ręcznej. Specjalne kotary pozwalają na podział parkietu na trzy równe, niezależnie od siebie działające części. Wymiar areny głównej wynosi: 44 × 25 m. Wysokość: 12,5 metra. Sala rozgrzewkowa o powierzchni 228,7 m² i wysokości 5 metrów pozwala na przeprowadzanie treningów dyscyplin związanych ze sportami walkami i gimnastyką. Służy również do organizowania spotkań firmowych, bankietów i pokazów. Obiekt Hali Widowiskowo-Sportowej posiada kompleks 6 szatni dzielonych nowoczesnymi prysznicami czasowymi. Pod płytą boiska znajduje się kręgielnia z czterema torami do gry.

Kluby Sportowe

Siatkówka

MUKS Joker Mekro Świecie – żeński zespół siatkarski występujący od sezonu 2019/2020 w ekstralidze kobiet. Już w sezonie 2018/2019 Joker Świecie wygrał I ligę (drugą w hierarchii rozgrywek), ale zarząd klubu zdecydował wówczas o wycofaniu klubu z walki w barażach o awans. Powodem decyzji był brak możliwości zapewnienia środków finansowych niezbędnych do grania w najwyższej klasie rozgrywkowej.

Koszykówka

Polpak Świecie – zespół występujący w męskiej ekstralidze koszykówki mężczyzn 3 sezony (od 2005/2006 do 2007/2008). Ostatni mecz w ekstralidze Polpak rozegrał 23 maja 2008 roku, po czym zespół nie został zgłoszony do ekstraligi ze względów finansowych. Po latach seniorska koszykówka w Świeciu została reaktywowana, w sezonie 2021/2022 do rozgrywek III ligi łódzko-kujawsko-pomorskiej został zgłoszony Świecki Klub Koszykówki.

Pozostałe sporty

• Wda Świecie – sekcja piłki nożnej – III liga, gr. kujawsko-pomorsko-wielkopolska, sekcje: piłka siatkowa, boks, lekkoatletyka
• M.L.K.S. Wisła Świecie – zapasy (wiele tytułów mistrzowskich)
• Rugby Klub Świecie
• Świecki Klub Karate Kyokushin
• Świecki Klub Shorin-Ryu Karate
• Świeckie Stowarzyszenie Aikido
• Pasjonaci 4x4 Świecie
• Sekcja bokserska K.S. Wda Świecie (wiele sukcesów przez ponad 30 lat istnienia)
• Klub Szachowy Gambit Świecie
• Futsal Świecie

Turystyka

Zamek krzyżacki w Świeciu

W Świeciu znajduje się pole namiotowe i kemping „Camping-Zamek Świecie” ul. Zamkowa 10 położony na prawym brzegu rzeki Wdy, tuż przy zamku krzyżackim.

Świecie posiada kilka atrakcji turystycznych, którymi są zabytki miasta, ekspozycje muzealne oraz punkty widokowe na Dolinę Dolnej Wisły z Czarcich Gór. Miasto jest również ostatnim punktem spływów kajakowych rzeką Wdą.

Przez Świecie prowadzą lub się w nim zaczynają następujące piesze szlaki turystyczne:

• Szlak im. Fryderyka Chopina: Świecie – Kozłowo – Terespol Pomorski (8 km)
• Szlak zielony „Nadwiślański”: Bydgoszcz Osiedle Leśne – Zamczysko – Strzelce Górne – Gądecz – Trzęsacz – Kozielec – Topolno – Świecie (55 km)
• Szlak „Zamkowy”: Świecie – Chełmno (9 km)
• Szlak czarny „Na Diabelce”: Świecie – Sartowice (11 km)

Przez Świecie prowadzi również kilka szlaków rowerowych:

• Międzynarodowa Trasa Rowerowa R-1 – w okolicach Świecia prowadzi przez: Koronowo – Serock – Gruczno – Świecie – Wielkie Łunawy – Grudziądz
• Szlak czerwony z Torunia do Czerska (TO-7002c + BY-6002c): Toruń – Zamek Bierzgłowski – Siemoń – Unisław – Płutowo – Starogród – Chełmno – Głogówko Królewskie – Świecie – Osie – Tleń – Śliwice – Czersk (126 km)
• Szlak rowerowy dookoła Doliny Fordońskiej: Bydgoszcz Osiedla Leśne – Las Gdański – Nowy Fordon – Topolno – Gruczno – Głogówko Królewskie koło Świecia – Chełmno – Ostromecko – Stary Fordon (89 km)
• Szlak rowerowy czarny po Dolinie Dolnej Wisły: Cierpice – Solec Kujawski – Bydgoszcz – Świecie – Nowe – Gniew – Tczew – Kwidzyn – Grudziądz – Chełmno – Ostromecko – Zamek Bierzgłowski (447 km)

Ochrona przyrody

Ujście Wdy do Wisły Cis pospolity Adam 105 cm obwodu na skwerze na rogu A Mickiewicza/Wojska Polskiego. Cis pospolity na cmentarzu przy ul. A Mickiewicza – obwód 106 cm.

Parki krajobrazowe

Wschodnią część miasta zajmuje Nadwiślański Park Krajobrazowy. W mieście przy ul. Sądowej 5 swoją siedzibę ma dyrekcja Zespołu Parków Krajobrazowych Chełmińskiego i Nadwiślańskiego.

Natura 2000

Na obszarze miasta znajduje się obszar natura 2000 SOO Zamek w Świeciu PLH040025 o powierzchni 15,8 ha.

Pomniki przyrody

Na terenie miasta znajdują się następujące pomniki przyrody (stan na grudzień 2011):

Nr	Lokalizacja	Forma	Nazwa	Sztuk	Obwody przy powołaniu
1.	Szkoła Podstawowa nr 5	grupa drzew	cis pospolityWitold cis pospolity	5	93 77, 72, 55, 42
2.	ul. Hallera	grupa drzew	buk zwyczajny odm. czerwona cis pospolity 2 kasztanowce zwyczajne	2	340 42 268 i 256
3.	cmentarz przy ul. A. Mickiewicza	pojedyncze drzewo	cis pospolity	1	106
4.	skwer przy ul. A. Mickiewicza	pojedyncze drzewo	klon jesionolistny	1	305
5.	skwer przy ul. A. Mickiewicza/Wojska Polskiego	grupa drzew	2 cisy pospolite Adam Ewa	2	105 78
6.	ul. Ogrodowa	pojedyncze drzewo	cis pospolity dwuwierzchołkowy	1	55/53
7.	ogród plebanii na ul. Ogrodowej	grupa drzew	4 cisy pospolite (forma krzewiasta)	4	–
8.	park miejski przy ul. Ogrodowej	grupa drzew	3 cisy pospolite Rumcajs Hanka Cypisek	3	83 95 42
9.	ul. Sienkiewicza 8	grupa drzew	2 cisy pospolite (forma krzewiasta)	2	–
10.	ul. Wojska Polskiego	pojedyncze drzewo	cis pospolity Fred	1	62
11.	przy restauracji Leśna II	głaz narzutowy	Głaz Świecki	1	650
12.	ul. Wojska Polskiego	pojedyncze drzewo	lipa drobnolistna	1	370
13.	al. Jana Pawła II	głaz narzutowy	–	1	890
14.	teren Szkoły Podstawowej nr 5	pojedyncze drzewo	dąb szypułkowy	1	315

Współpraca międzynarodowa

Urząd Miasta w Świeciu

Miasta i gminy partnerskie

• Pieszyce  Polska
• Gernsheim  Niemcy
• Perth  Australia (1990)

Zobacz też

• Chełmno
• Świecie nad Wisłą
• Zespół Parków Krajobrazowych Chełmińskiego i Nadwiślańskiego
• Trasy turystyczne Bydgoszczy i okolic
• Szlaki turystyczne Torunia i okolic
• Szlaki turystyczne Grudziądza i okolic
• Cmentarz żydowski w Świeciu

Przypisy

1. ↑ a b GUS, Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym. Stan w dniu 31 grudnia 2022 r. , stat.gov.pl   (pol.).
2. ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 76–77.
3. ↑ a b JakubJ. Keller JakubJ., Świecie jest już większe. Przybyło też nowych mieszkańców , Świecie Nasze Miasto, 3 stycznia 2022   (pol.).
4. ↑ „Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski”, tom I, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1877, s. 469–470.
5. ↑ „Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski”, tom I, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1877, s. 471.
6. ↑ „Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski”, tom I, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1877, s. 488.
7. ↑ „Monumenta Poloniae Historica”, Tom IV, Akademia Umiejętności w Krakowie, Lwów 1884, „Vita Sanctae Hedwigis”, s. 599.
8. ↑ „Monumenta Poloniae Historica”, Tom IV, Akademia Umiejętności w Krakowie, Lwów 1884, „Vita Sanctae Hedwigis”, s. 607.
9. ↑ Witold Mikołajczyk, Wojny polsko-krzyżackie Wydawnictwo Replika Zakrzewo 2009, s. 27.
10. ↑ Witold Mikołajczyk, Wojny polsko-krzyżackie Wydawnictwo Replika Zakrzewo 2009, s. 26.
11. ↑ Wodny zamek krzyżacki w Świeciu w remoncie widziany z lotu ptaka.
12. ↑ Okupacja w imię sojuszu. Armia sowiecka w Polsce 1944-1956 (fragmenty), „forumemjot”, 9 maja 2012   (pol.).
13. ↑ Władysław Kurkiewicz „25 lat Polski Ludowej” Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1971, s. 231.
14. ↑ M.P. z 1988 r. nr 21, poz. 190.
15. ↑ L. Kajzer, S. Kołodziejski, J. Salm, Leksykon zamków w Polsce, Warszawa 2003, 2004, s. 496.
16. ↑ Dobiega końca pierwszy etap remontu świeckiego zamku. W drugim pojawi się dach | Extra Świecie , extraswiecie.pl, 23 października 2022   (pol.).
17. ↑ Ludność w gminach. Stan w dniu 31 grudnia 2011 r. – wyniki spisu ludności i mieszkań 2011 r.
18. ↑ Świecie w liczbach , Polska w liczbach  , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
19. ↑ Świecie najbogatszym miastem powiatowym w województwie. Awansujemy też w rankingu ogólnopolskim , nswiecie.pl  .
20. ↑ Mondi Świecie S.A.
21. ↑ Polska: atlas samochodowy 1:300 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1992. ISBN 83-7000-080-0.brak strony w książce
22. ↑ Polska: mapa samochodowa 1:700 000, wyd. 1, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1996–1997, ISBN 83-904373-2-5 .brak strony (książka)
23. ↑ Nowy park wodny blisko Bydgoszczy. Będą tu rosnąć mandarynki.
24. ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org  .
25. ↑ Hala Sportowo-Widowiskowa w Świeciu – Opis obiektu.
26. ↑ Joker Świecie w siatkarskiej elicie!!! , nSwiecie.pl, 9 czerwca 2020  .
27. ↑ Joker Świecie, pomimo historycznego sukcesu, nie zagra w barażu o ekstraligę. Sprawdzamy dlaczego , nSwiecie.pl, 14 kwietnia 2019  .
28. ↑ 15 lat temu Polpak Świecie awansował do koszykarskiej elity , nSwiecie.pl, 27 kwietnia 2020  .
29. ↑ Wiemy kto zagra w III lidze. Debiut ŚKK Świecie odłożony o tydzień , nSwiecie.pl, 8 października 2021  .
30. ↑ www.swiecie.eu. .
31. ↑ Uchwała nr 205/04 Rady Miejskiej w Świeciu z dnia 1 kwietnia 2004 roku. .
32. ↑ Umowa o partnerstwie (w języku niemieckim). gernsheim.de. .

Bibliografia

• Dzieje Świecia nad Wisłą, praca zbiorowa pod red. K. Jasińskiego, Wyd. PWN, Warszawa- Poznań- Toruń 1979
• Świecie, Księga Jubileuszu 800-Lecia, pod red. J. Borzyszkowskiego, UM Świecie, Instytut Kaszubski w Gdańsku, Świecie- Gdańsk 1998
• Jerzy Antoni Kostka, Kostkowie herbu Dąbrowa. Wyd. Z.P. Polimer Koszalin 2010, ISBN 978-83-89976-40-6, s.134,135,140 i 141·
• Materiały do biografii genealogii i historii rodu Kostków herbu Dąbrowa, praca zbiorowa pod red. Barbary Fabiszewskiej. Wyd. Stowarzyszenie Rodu Kostków, Białystok-Koszalin 2012, ISBN 978-83-927099-0-9, s. 19, 20, 21 i 22·
• Janina Młyńska- Niwińska, Rodzinne historie po mieczu i kądzieli. Wspomnienia. Wyd. „Finna” Gdańsk 2010, ISBN 978-83-89929-03-7, s. 29, 30, 31, 32, 33,36
• Pojezierze Kociewskie i okolice, J. Milewski, Wyd. Morskie, Gdańsk 1984
• Kociewie i Bory Tucholskie, J. Ellwart, Wyd. Region, Gdynia 2002
• Świecie. Przewodnik Turystyczny, pod red. M. Borocha, Urząd Miasta w Świeciu, Zarząd Oddziału PTTK w Świeciu, Agencja Wydawnicza Duo-Press, Bydgoszcz 1999
• Dyptyk Świecki, D. Piasek, PUH Reklamex Sp. z o.o., Bydgoszcz- Świecie 1996
• Zamek Wodny w Świeciu, J. Kamiński, Wyd. PWR, Toruń 2003

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa miasta
• Świecie, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 655 .
• Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona

Świecie

Części miasta wg TERYT	Marianki Przechowo Stare Miasto

Gmina Świecie

• Siedziba gminy: Świecie

Sołectwa	Chrystkowo Czaple Dworzysko Głogówko Królewskie Gruczno Kosowo Kozłowo Polski Konopat Sartowice Sulnowo Sulnówko Topolinek Wiąg
Miejscowości niesołeckie	Czapelki Drozdowo Dziki Ernestowo Grabowiec Małe Bedlenki Marianki Morsk Niedźwiedź Nowe Dobra Przechówko Skarszewo Święte Terespol Pomorski Wielki Konopat Wyrwa

Powiat świecki

Miasta	Nowe Pruszcz Świecie
Gminy miejsko-wiejskie	Nowe Pruszcz Świecie
Gminy wiejskie	Bukowiec Dragacz Drzycim Jeżewo Lniano Osie Świekatowo Warlubie

Powiat świecki (1919–1975)

• Siedziba powiatu – Świecie

Przynależność wojewódzka	woj. pomorskie (II RP) (1919–39) woj. pomorskie (PRL) (1945–50) woj. bydgoskie (1950–75)
Miasta (1919–75)	Nowe Świecie
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–54 i 1973–75)	Bukowiec (1934–54 i 1973–75) Dragacz (1973–75) Drzycim (1934–54 i 1973–75) Gruczno (1934–54) Grupa (1934–54) Jeżewo(1934–54 i 1973–75) Lipinki (1934–40 i 1945–54) Lniano (1934–54 i 1973–75) Nowe (1934–54 i 1973–75) Osie (1934–54 i 1973–75) Ostrowite (1940–45) Pruszcz (1934–54 i 1973–75) Przewodnik (1940–45) Serock (1934–54) Świecie (1934–54 i 1973–75) Świekatowo (1934–54) Warlubie (1934–54 i 1973–75)
Gromady (1954–72)	Biechówko (1954–59) Bochlin (1954–59) Brzeziny (1954–59) Bukowiec (1954–72) Bzowo (1954–59) Dragacz (1954–72) Drzycim (1954–72) Górna Grupa (1954–68) Gruczno (1954–72) Jeżewo (1954–72) Kolonia Ostrowite (1954–61) Korytowo (1954–59) Laskowice (1954–71) Lipinki (1954–72) Lniano (1954–72) Łążek (1954–68) Morgi (1954–59) Niewieścin (1954–59) Nowe (1959–72) Osie (1954–72) Ostrowite (1954–59) Pruszcz (1954–72) Przechowo (1954–61) Przysiersk (1954–68) Różanna (1954–59) Rychława (1954–59) Serock (1954–68 →) Sierosław (1954–59) Sucha (1954–61) Sulnowo (1954–59) Świecie (1959–72) Świekatowo (1954–72) Topólno (1954–59) Warlubie (1954–72) Wiąg (1954–59) Wielki Komórsk (1954–61) Wielkie Zajączkowo (1954–61)

Kociewie

Kociewiacy
Miasta	Starogard Gdański Tczew Świecie Pelplin Gniew Skarszewy Nowe Skórcz Czarna Woda
Historia	Historia Pomorza Gdańskiego Egzekucje w lesie Zajączek Krwawa jesień pelplińska Zbrodnia w Lesie Szpęgawskim Zbrodnia w Mniszku Zbrodnia w Skarszewach
Geografia	Pojezierze Starogardzkie Żuławy Wiślane Dolina Kwidzyńska Bory Tucholskie Kotlina Grudziądzka Wysoczyzna Świecka
Kultura	Haft kociewski Herb Kociewia Moja ziemia (czasopismo) Pomorania Muzeum Ziemi Kociewskiej Strój kociewski Teki Kociewskie Zrzeszenie Kociewskie
Język	Gwara kociewska Dialekt chełmińsko-kociewsko-warmiński

1. ↑ Miasto pogranicza borowiacko-kociewskiego.

Miasta województwa kujawsko-pomorskiego

Miasta na prawach powiatu	Bydgoszcz Grudziądz Toruń Włocławek
Miasta powiatowe	Aleksandrów Kujawski Brodnica Chełmno Golub-Dobrzyń Inowrocław Lipno Mogilno Nakło nad Notecią Radziejów Rypin Sępólno Krajeńskie Tuchola Wąbrzeźno Świecie Żnin
Miasta gminne do 8 tys. mieszkańców	Barcin Bobrowniki Brześć Kujawski Chodecz Dobrzyń nad Wisłą Gąsawa Gniewkowo Górzno Izbica Kujawska Jabłonowo Pomorskie Janowiec Wielkopolski Kamień Krajeński Kcynia Kikół Kowal Kowalewo Pomorskie Lubień Kujawski Lubraniec Łabiszyn Łasin Mrocza Nieszawa Nowe Pakość Piotrków Kujawski Pruszcz Radzyń Chełmiński Skępe Strzelno Więcbork
Miasta gminne powyżej 8 tys. mieszkańców	Chełmża Ciechocinek Janikowo Koronowo Kruszwica Solec Kujawski Szubin

Kontrola autorytatywna (miasto):

• VIAF: 151479665
• LCCN: n2005044269
• GND: 5193650-1
• BnF: 15107504g
• NKC: ge713938
• J9U: 987007489573605171