Świergotek nowozelandzki
Dziś Świergotek nowozelandzki to temat, który budzi duże zainteresowanie i dyskusję w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Świergotek nowozelandzki stał się istotnym problemem, który dotyka ludzi w każdym wieku, płci i kulturze. Od swoich początków po obecne implikacje, Świergotek nowozelandzki był przedmiotem analiz i badań w różnych dziedzinach i dyscyplinach, co doprowadziło do większego zrozumienia i świadomości jego znaczenia. W tym artykule zostaną zbadane różne aspekty Świergotek nowozelandzki, aby zrozumieć jego dzisiejszy wpływ i znaczenie we współczesnym świecie.
| Corydalla novaeseelandiae[1] | |||
| (J.F. Gmelin, 1789) | |||
 Podgatunek nominatywny | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
świergotek nowozelandzki | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Świergotek nowozelandzki[4] (Corydalla novaeseelandiae) – gatunek małego ptaka z rodziny pliszkowatych (Motacillidae). Występuje na Nowej Zelandii. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Systematyka
Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1789 roku Johann Friedrich Gmelin w 13. edycji linneuszowskiego Systema Naturae[2][5][6]. Autor nadał mu nazwę Alauda novae Seelandiae, a jako miejsce typowe wskazał Nową Zelandię[6], co później uściślono na Zatokę Królowej Charlotty na Wyspie Południowej[2][5]. Obecnie gatunek najczęściej umieszczany jest w rodzaju Anthus[2][5][7], ale niektórzy autorzy zaliczają go do rodzaju Corydalla wyodrębnionego z Anthus[4]. Zwykle wyróżnia się 4 podgatunki C. novaeseelandiae[7][8]:
- C. novaeseelandiae novaeseelandiae (J.F. Gmelin, 1789). Proponowany takson reischeki uznany za jego synonim.
- C. novaeseelandiae chathamensis (L. Lorenz von Liburnau, 1902)
- C. novaeseelandiae aucklandicus (G.R. Gray, 1862)
- C. novaeseelandiae steindachneri (Reischek, 1889)
Autorzy Handbook of the Birds of the World Alive (a tym samym IUCN) do C. novaeseelandiae zaliczają także 5 podgatunków przez innych systematyków wyodrębnianych jako osobny gatunek o nazwie świergotek australijski (Corydalla australis)[2][4][7].
Zasięg występowania
Poszczególne podgatunki zamieszkują[7]:
- C. novaeseelandiae novaeseelandiae – Wyspa Północna i Południowa, Wyspa Stewart oraz wysepki satelitarne.
- C. novaeseelandiae chathamensis – Chatham.
- C. novaeseelandiae aucklandicus – Wyspy Auckland i Wyspy Campbella.
- C. novaeseelandiae steindachneri – Wyspy Antypodów.
Morfologia
Jest to ptak mierzący od 16 do 19 cm i masie ciała wynoszącej 40 g. Posiada maskujące ubarwienie, wierzch głowy i pasek przez oko brązowe, skrzydła także, z ciemniejszymi lotkami i kreskowaniem. Ogon jeszcze ciemniejszy, ale spód ciała i reszta głowy jasna. Brązowe dziób i nogi.
Ekologia
Rozpoczyna lęgi w sierpniu. Około 3 białych jaj z brązowymi kropeczkami wysiaduje 14–15 dniach. Pisklęta uzyskują lotność po 14–16 dniach.
-
Jajo z kolekcji muzealnej -
Pisklęta -
Świergotek nowozelandzki wśród roślin z gatunku Bulbinella rossi
_(cropped).jpg)
Status
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN świergotek nowozelandzki klasyfikowany jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern), z tym że, jak wyżej wspomniano, stosuje ona szersze ujęcie systematyczne – z 9 podgatunkami[3][9].
Przypisy
- ↑ a b Corydalla novaeseelandiae, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e Tyler, S.: Australasian Pipit (Anthus novaeseelandiae). del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive . Lynx Edicions, Barcelona, 2020. .
- ↑ a b Corydalla novaeseelandiae, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Motacillidae Horsfield, 1821 - pliszkowate - Wagtails and pipits (wersja: 2019-07-29). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .
- ↑ a b c D. Lepage: New Zealand Pipit Anthus novaeseelandiae. Avibase . . (ang.).
- ↑ a b J.F. Gmelin, Caroli a Linné, Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis, t. 1 cz. 2, Lipsiae 1789, s. 799 (łac.).
- ↑ a b c d F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Waxbills, parrotfinches, munias, whydahs, Olive Warbler, accentors, pipits. IOC World Bird List (v10.1). . (ang.).
- ↑ Clements i inni, The eBird/Clements Checklist of Birds of the World: v2022 , 2022 .
- ↑ HBW and BirdLife International, Handbook of the Birds of the World and BirdLife International digital checklist of the birds of the world. Version 7 , grudzień 2022 .
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. eBird . Cornell Lab of Ornithology. (ang.).