41 Dywizja Pancerna (ZSRR)
W tym artykule będziemy odkrywać ekscytujący świat 41 Dywizja Pancerna (ZSRR), temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od swojego powstania po wpływ na współczesne społeczeństwo, 41 Dywizja Pancerna (ZSRR) odegrał kluczową rolę w naszej historii i życiu codziennym. Z biegiem lat pojawiły się różne interpretacje i perspektywy dotyczące 41 Dywizja Pancerna (ZSRR), jeszcze bardziej wzbogacając jego wartość i znaczenie w różnych obszarach. W tym artykule zagłębimy się w wiele aspektów 41 Dywizja Pancerna (ZSRR), badając jego wymiar historyczny, kulturowy i społeczny, aby lepiej zrozumieć jego wpływ i znaczenie dzisiaj.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Piotr Pawłow |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
41 Dywizja Pancerna (ros. 41-я танковая дивизия) – radziecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej.
41 Dywizja Pancerna sformowana została w marcu 1941 i stacjonowała we Włodzimierzu Wołyńskim. W czasie napaści wojsk III Rzeszy i jej satelitów na Związek Radziecki wchodziła w skład 22 Korpusu Zmechanizowanego będąc w pełnej gotowości bojowej[1]. Na wyposażeniu posiadała wówczas 415 czołgów, w tym m.in. 342 T-26 i 31 KW-2 oraz 24 działa różnych kalibrów, 628 samochodów ciężarowych i 15 ciągników[2]. W związku z tym, że dywizja poniosła duże straty w wyniku nalotów, ostrzału artyleryjskiego i utopienia części sprzętu na bagnach dowodzący 41 DPanc. płk Pawłow został usunięty ze stanowiska. Uczestnicząc w bitwie w rejonie Dubno – Łuck – Brody przeciw wojskom niemieckim, w tym 14 Dywizji Pancernej, 1 Dywizja Pancerna SS „Leibstandarte SS, 25 Dywizji Piechoty i 113 Dywizją Piechoty poniosła kolejne ciężkie straty. Rozwiązanie 41 DPanc. nastąpiło 9 września 1941[3].
Dowódcy 41 Dywizji Pancernej
- płk Piotr Pawłow[4],
Struktura organizacyjna
- 81 pułk pancerny (81-я танковый полк)
- 82 pułk pancerny (82-я танковый полк)
- 41 pułk piechoty zmotoryzowanej (41-й мотострелковый полк)
- 41 pułk artylerii haubic (41-й гаубичный артиллерийский полк)[5].
Przypisy
- ↑ Kamenir 2010 ↓, s. 67,68.
- ↑ Kamenir 2010 ↓, s. 70,71.
- ↑ 41-я танковая дивизия. .
- ↑ Kamenir 2010 ↓, s. 68.
- ↑ 41-я танковая дивизия. .
Bibliografia
- Victor Kamenir: Krwawy trójkąt. Zagłada Armii Czerwonej na Ukrainie 1941. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11871-3.