65 Gwardyjska Brygada Pancerna
W tym artykule przyjrzymy się 65 Gwardyjska Brygada Pancerna, bardzo aktualnemu tematowi, który wzbudził duże zainteresowanie w różnych sektorach. 65 Gwardyjska Brygada Pancerna to koncepcja, która w ostatnich latach była przedmiotem debaty i analiz, a jej wpływ na społeczeństwo był znaczący. Od momentu powstania 65 Gwardyjska Brygada Pancerna budzi sprzeczne opinie i jest źródłem refleksji dla ekspertów i badaczy w tej dziedzinie. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane ze 65 Gwardyjska Brygada Pancerna, od jego powstania po ewolucję w czasie, zajmując się także jego implikacjami i wpływem na odpowiednią dziedzinę.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1944 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Iwan Potapow |
| Ostatni |
ppłk Michaił Klimenko |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Odznaczenia | |
 ,  , ,  ,  , 
| |
65 Gwardyjska Brygada Pancerna (ros. 65-я гвардейская танковая бригада) – jednostka pancerna Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej, uczestniczyła w walkach przeciw wojskom niemieckim m.in. na ziemiach polskich i zdobyciu stolicy III Rzeszy Berlina.
65 Gwardyjska Brygada Pancerna została utworzona 20 listopada 1944 przez przemianowanie 103 Brygady Pancernej w jednostkę gwardyjską. Jej szlak bojowy w walce z niemieckim najeźdzcą prowadził m.in. przez Warszawę, Włocławek, Łabiszyn, Bydgoszcz, Chodzież, Pyrzyce, Choszczno i Kamień Pomorski, a zakończył się pod Poczdamem, po zdobyciu stolicy III Rzeszy - Berlina[1].
W czasie bitwy o Bydgoszcz brygada dowodzona przez płka Iwana Potapowa 23 stycznia 1945 atakiem z kierunku zachodniego wdarła się razem z 47 Gwardyjską Brygadą Pancerną w niemiecką obronę w mieście. Następnie przekazała swoje pozycje kawalerzystom z 2 Gwardyjskiego Korpusu Kawalerii i kontynuowała natarie w stronę rzeki Odry[2].
Dowództwo brygady
Dowódcy:
Szefowie sztabu:
- ppłk Michaił Klimenko (20.11.1944 - 10.03.1945)[1].
Struktura organizacyjna
- 1 batalion czołgów,
- 2 batalion czołgów,
- 3 batalion czołgów.
- zmotoryzowany batalion piechoty (Моторизованный батальон автоматчиков) i inne.
Przypisy
- ↑ a b c Память народа::Подлинные документы о Второй Мировой войне , pamyat-naroda.ru .
- ↑ Dolata 1971 ↓, s. 159.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 55.
Bibliografia
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
Kategoria:Jednostki wojskowe odznaczone Orderem Kutuzowa